Słupy filarów

Słupy filarów były betonowane w deskowaniach ślizgowych, podnoszonych co 3 m (program uprawnienia budowlane na komputer). Deskowanie słupów składało się z następujących części:
- jednej prowadnicy wygiętej z blachy stalowej stanowiącej jednocześnie szalowanie wgłębienia,
- sześciu płyt z desek ostruganych o grubości 50 mm. Płyty te były użytkowane około 20-krotnie,
- czterech ram poziomych stężających deskowania, dających się podzielić na dwie części,
- pięciu śrub podnoszących deskowanie i utrzymujących ramy.

Deskowanie słupów było utrzymywane na rusztowaniach wieżowych, wykonanych z rur. Rusztowanie każdego ze słupów było utrzymywane przez 4 wieże.
Deskowania stężeń poprzecznych słupów filarów opierały się na dwóch teownikach NP-55 (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Teowniki te nie mogły utrzymywać całkowitego ciężaru betonu rygla, wynoszącego 15 T na 1 m. Dlatego rygle były betonowane w dwóch etapach, z których drugi rozpoczynano po 3,5 dniach- od zakończenia pierwszego. Deskowania ścian bocznych belek stężających filary były wykonane z tych samych płyt. które używano jako deskowania słupów filarów. Płyty te utrzymywano we właściwym odstępie za pomocą śrub.
Odcinki o wysokości 2,00 m słupa filara betonowano w odstępach dwudniowych. Beton podawano w pojemnikach na linie zawieszonej wzdłuż mostu (uprawnienia budowlane). Objętość pojemnika wynosiła przy betonowaniu słupów 0,50 m3, a przy betonowaniu belek stężających 1,50 m3. Ze względu na małą zawartość wody w betonie beton wibrowano bardzo silnie.

Przyczółki

Oba przyczółki są wykonane w postaci skrzyń z betonu uzbrojonego i sprężonego. Wykonano je w deskowaniach z niestruganych desek grubości 50 mm. Rusztowania przyczółków wykonano z rur stalowych (program egzamin ustny). Wysokość ławy łożyskowej nad stopą fundamentu wynosi 19,00 m. Ze względu na tak dużą wysokość podzielono przyczółek na dwie części: pierwszą, której wysokość na jednym z przyczółków wynosi 9,30 m, a na drugim 11,20 m, stanowiącą trójdzielną skrzynię fundamentową i drugą - ustawioną na niej, stanowiącą skrzynię ściany przyczółka. Każdy z przyczółków ma dwa skrzydła o długości 12,00 m.

Szerokość skrzyni ściany przyczółka wynosi 3,00 m. Skrzydła przyczółków są połączone belkami stężającymi.
Łożyska i przerwy dylatacyjne. Reakcje belek głównych, ze względu na ugięcia belek stężających słupy filarów, nie są jednakowe. Reakcja belki środkowej jest znacznie mniejsza od reakcji belek krawędziowych opartych nad słupami. Dlatego też łożyska belki środkowej są mniejsze od łożysk belek krawędziowych. Są to łożyska przegubowe nieprzesuwne (opinie o programie).
Na przyczółkach łożyska są przegubowo przesuwne. Są one tak wykonane, aby podczas budowy przesuwność ich mogła być eliminowana i aby mogły one działać jako łożyska przegubowe nieprzesuwne.
Największe przesunięcia występujące na północnym przyczółku wywołane skurczem, pełzaniem i zmianami temperatury, wynoszą od 5 do 15 cm.

Amplituda przesunięć łożysk wynosi przeto 20 cm. Przerwę dylatacyjną nad tym. łożyskiem pokryto konstrukcją ocynkowaną dla zabezpieczenia od rdzy.
Odwodnienie. Ze względu na jednostronny spadek jezdni na całym moście odwodnienie jezdni jest jednokierunkowe. Woda spływa ze ścieków poprzez otwory w krawężnikach, rozmieszczone w odstępach od 25,00 do 30,00 m, do rynny umieszczonej pod płytą jezdni. Rynna ta jest wykonana z eternitu i doprowadza wodę do przyczółka od strony Szafhuzy (segregator aktów prawnych).

W przyczółku tym znajduje się studzienka zbiorcza, z której woda po osadzeniu błota jest odprowadzona do rzeki. Rynna i wszystkie przewody odwadniające są zaopatrzone w otwory do oczyszczania, dostatecznie gęsto rozmieszczone.
Izolacja pomostu. Szczególną uwagę zwrócono na szczelne wykonanie nawierzchni i izolowanie przejścia z nawierzchni w krawężnik i chodnik. Wszystkie szczeliny między krawężnikiem i betonem pomostu są ułożone na izolacji nasyconej kauczukiem. Dla kontroli konstrukcji przęseł most zaopatrzono w kładkę rewizyjną, zawieszoną pod przęsłami (promocja 3 w 1).