Słupy linii elektroenergetycznych

Przy sprawdzaniu długości zakotwienia wkładek należy uwzględniać najmniejszy obwód opisany na grupie. Pozostałe wkładki podłużne powinny znajdować się w odległości nie mniejszej niż 2 cm od którejkolwiek z wkładek zgrupowanych. Łączenia wkładek podłużnych należy unikać. Gdy jednak jest to konieczne, miejsca połączenia poszczególnych wkładek powinny być tak położone, aby w dowolnie obranym przekroju przypadało połączenie tylko jednej wkładki (program uprawnienia budowlane na komputer). Złącza prętów wykonuje się spawanie lub na zakład, przyjmując długość zakładu zgodnie z PN-56/B-03260.

Przymocowanie poprzeczników do żerdzi żelbetowej uzależnione jest od materiału, z którego wykonany jest poprzecznik. Poprzeczniki stalowe przymocowuje się najczęściej śrubami przechodzącymi na wylot żerdzi lub też za pomocą obejm ściąganych śrubami. Połączenie poprzeczników żelbetowych następuje najczęściej przez nasadzenie ich na żerdź i zapełnienie zaprawą cementową szczeliny pomiędzy żerdzią a poprzecznikiem (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zawieszenie przewodów na konstrukcji wsporczej następuje za pośrednictwem izolatorów. W przypadku izolatorów stojących trzony izolatorowe zostają przewleczone przez otwory w poprzeczniku lub żerdzi i umocowane nakrętkami. Łańcuchy izolatorów wiszących zostają zawieszone na śrubach kabłąkowych, przechodzących przez otwory w poprzeczniku o położeniu pionowym w przypadku łańcuchów przelotowych, poziomym zaś w przypadku łańcuchów odciągowych (uprawnienia budowlane).
Słupy linii elektroenergetycznych o napięciu powyżej 1 kV powinny być uziemione. W celu wykorzystania zbrojenia słupa jako uziemienia pręty zbrojenia głównego zostają połączone ze sobą za pomocą przyspawanych strzemion. W górnej i dolnej części słupa umieszcza się ocynkowane wypusty, służące do przymocowania bednarki uziemiającej. W przypadku stosowania poprzeczników żelbetowych należy tulejki służące do osadzenia trzonów lub kabłąków izolatorowych połączyć metalicznie ze zbrojeniem głównym.

Słup o przekroju ośmiokątnym ma w dolnej części poszerzenie, w którym ponad powierzchnią terenu znajduje się wnęka, służąca do umieszczenia tablicy rozdzielczej. Wnęka zamykana jest pokrywą żeliwną, przymocowaną do wbetonowanej ramki uziemionej przez połączenie ze zbrojeniami słupa, dla ochrony przed porażeniem. Latarnia włączona jest do sieci kablami, wprowadzonymi przez otwory w części podziemnej.

Głowice kablowe

Głowice kablowe umieszczone są wewnątrz słupa na wysokości wlotu do wnęki (program egzamin ustny). Rozgałęzienie sieci kablowej następuje na tablicy rozdzielczej, wyposażonej w bezpieczniki. Przewody oświetleniowe prowadzone są kołowym otworem wewnątrz słupa, a następnie przez rurki zabetonowane w wysięgniku do miejsca zawieszenia oprawy.

Zakres stosowania słupów sprężonych to głównie słupy sieci elektrycznych oraz słupy oświetleniowe. Słupy sprężone mają - w stosunku do słupów żelbetowych - szereg zalet, a to: bezpieczeństwo na zarysowanie, większą sztywność oraz lekkość ze względu na możliwość stosowania mniejszych przekrojów, większą odporność na obciążenia przy transporcie i montażu (opinie o programie).
Ze strunobetonu wykonywane są najczęściej żerdzie, rzadziej poprzeczniki. Stosowane są zarówno słupy o przekrojach zamkniętych: rurowych, eliptycznych, prostokątnych, wydrążonych, jak również słupy dwuteowe oraz prostokątne ażurowe. Sprężenie następuje najczęściej osiowo za pomocą wiązki strun przechodzącej przez całą długość słupa. Z uwagi na zmniejszanie się przekroju w kierunku wierzchołka słupa, stopień sprężenia podnosi się stopniowo - równocześnie jednak zmniejszają się momenty zginające.

Jako zbrojenie poprzeczne stosowane jest najczęściej uzwojenie cienkim drutem, zagęszczone przy końcach słupa (segregator aktów prawnych). W przypadku stosowania strun grubszych niż 3,5 mm konieczne jest zwiększenie ich przyczepności do betonu przez profilowanie, splatanie, względnie falowanie.
Zasady konstruowania słupów strunobetonowych powinny odpowiadać normie PN-57/B-03320.

Strun nie można wykorzystać jako uziemienia słupów linii wysokiego napięcia. Należy zatem zabetonować dodatkowy pręt uziemiający o przekroju co najmniej 0,5 cm2, połączony z ocynkowanymi wypustami do przymocowania bednarki uziemiającej (promocja 3 w 1).