Spawanie zbiornika

Do wstępnego łączenia segmentów zbiornika przed ich spawaniem używane są montażowe zwory klinowe, a dla zachowania niezbędnych odstępów między brzegami spawanych segmentów stosowane są tzw. wkładki dystansowe (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przy zbiornikach ciśnieniowych nie stosuje się spoin sczepnych (tzw. spawania punktowego) ani wiercenia pomocniczych otworów w ściankach zbiornika. W przypadku montażu konstrukcji zbiornika elementami scalonymi w postaci całych pasów (pierścieni) ostateczne spawanie płaszcza może być rozpoczęte dopiero po całkowitym ukończeniu prac montażowych.

Poszczególne segmenty łączy się na stałe spoinami czołowymi (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Brzegi segmentów muszą być odpowiednio ukosowane (sfazowane), a dla ułatwienia spawania - rowek spoin dolnej półkuli powinien być zwrócony rozwarciem do wewnątrz, w górnej zaś - na zewnątrz zbiornika.

Spawanie zbiornika rozpoczyna się od pasa poziomego, opierającego się na słupach podtrzymujących zbiornik, względnie od czaszy dolnej (zależnie od sposobu podparcia zbiornika) (uprawnienia budowlane). Kolejność wykonywania ostatecznego połączenia poszczególnych segmentów jest następująca:

• etap 1 - spoiny południkowe (pionowe) całego pasa;

• etap 2 - spoiny równoleżnikowe (poziome) łączące jeden pas z drugim.

Konstrukcje stalowe różnego rodzaju wież i masztów przesyłowych (energetycznych), radiowych i telewizyjnych, wież wyciągowych, obserwacyjnych i spadochronowych, iglic, kominów itp. mogą być montowane w zasadzie dwiema metodami: metodą montażu obiektu w całości oraz metodą narastania (program egzamin ustny).

Metoda montażu obiektu w całości, stosowana przy montażu wież i masztów o wysokości nie przekraczającej 100 m, polega na początkowym scaleniu całej konstrukcji w pozycji poziomej przy miejscu jej ustawienia (na klatkach z podkładów), a następnie - podniesieniu jej i ustawieniu w projektowanym miejscu w pozycji pionowej. Podnosić można stosując różne sposoby, zależnie od kształtu i wysokości montowanej konstrukcji (opinie o programie).

Wieże i maszty

Wieże i maszty o niezbyt dużej wysokości (do 17 m) podnosi się za pomocą żurawi kołowych lub gąsienicowych w sposób podobny jak przy montażu słupów (tj. przez zawieszenie całkowite, obrót lub nasuwanie). Wieże i maszty o wysokości do 60 m podnosić można stosując metodę obrotu lub metodę nasuwania za pomocą pomocniczych masztów montażowych. Maszty i wieże o wysokości do 100 m można podnosić stosując metodę obrotu za pomocą masztu ruchomego itp.

Jako przykłady metody montażu wieży w całości z podniesieniem jej przez obrót za pomocą masztu montażowego może służyć montaż wieży wyciągu górniczego. Konstrukcja wieży o długości 55 m scalana jest początkowo w położeniu poziomym na klatkach z podkładów tak, aby dolny jej koniec znalazł się nad fundamentem.

Pomocniczy maszt montażowy ustawiony w odległości 5 m od osi fundamentu wieży zamocowany jest za pomocą czterech lin kotwiących. Dla podniesienia wieży zastosowano wielokrążek linowy. Po ustawieniu wieży w pozycji pionowej zamocowuje się ją za pomocą czterech stałych lin kotwiących, które powinny być założone jeszcze przed rozpoczęciem podnoszenia wieży, w celu utrzymywania jej w czasie podnoszenia (segregator aktów prawnych).

Liny kotwiące wieżę znajdujące się po przeciwnej stronie w stosunku do masztu montażowego spełniają w czasie podnoszenia wieży rolę lin hamujących, zabezpieczających wieżę w końcowej fazie podnoszenia przed przewróceniem się w stronę masztu. Liny te jednocześnie zabezpieczają właściwe położenie wieży, w czasie podnoszenia której oś wzdłużna powinna przez cały czas znajdować się w płaszczyźnie pionowej wyznaczonej przez oś masztu montażowego, oś fundamentu wieży i oś zespołu wciągarek.

Niezbędnym warunkiem przy stosowaniu opisanej metody montażu wieży jest oparcie dolnego końca wieży na podporze umożliwiającej łatwy jej obrót w płaszczyźnie pionowej (promocja 3 w 1). Najbardziej dogodne jest tu stosowanie podpory przegubowej. W przypadku podpór stałych dolny koniec wieży powinien być odpowiednio wzmocniony i zabezpieczony przed zniekształceniem w czasie podnoszenia wieży.