Spoinowanie

W przypadku słabszej korozji wykładziny można układać na zaprawach na szkle wodnym lub asfaltowych, a wypełnienie spoin-kitami kwasoodpornymi specjalnymi, np. Asplitem. Spoinowanie należy wówczas wykonać bardzo starannie, zgodnie z zaleceniami instrukcji producenta. Niekiedy wykładziny układa się na zaprawie cementowej, a spoiny wypełnia kitem bardziej odpornym na działanie agresywnego środowiska. Ten sposób jednak nie jest godny zalecenia (program uprawnienia budowlane na komputer).

Zamiast izolacji ciągłej pod wykładzinę, np. posadzkową na kitach kruchych, stosuje się kity elastyczne. Kity takie są stosowane w Szwecji. W przypadku gdy kit pomiędzy płytkami pęknie, to warstwa ciągła kitu elastycznego pod płytkami gra rolę izolacji ciągłej (zamiast np. z folii z tworzyw sztucznych), uniemożliwiając cieczom agresywnym przedostanie się do podłoża lub konstrukcji stropowej.

Przyczepność kitu zapewnia dobre umocowanie płytek posadzkowych do podłoża. Wyżej podanym warunkom odpowiadają kity elastyczne produkcji szwedzkiej, a mianowicie Habenit E-43, Habenit E-42, Habenit H-61 i Habenit OS-50 (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Posadzki bezspoinowc z tworzyw sztucznych wykonuje się w postaci:

1. cienkich jednowarstwowych powłok grubości ok. 2 mm, wykonywanych z kompozycji z drobnym wypełniaczem; układa się je sposobem wylewanym;
2. powłok jedno- lub wielowarstwowych z ewentualnym zbrojeniem z włókien szklanych; grubość ich wynosi 5 + 8 mm; układa się je stosując szpachle;
3. jako grube warstwy (ok. 20 mm) wykonywane z betonów żywicznych.

Posadzki wykonuje się głównie z żywic poliestrowych, epoksydowych i poliuretanowych (uprawnienia budowlane).

Posadzki z tworzyw sztucznych wykazują wysoką wytrzymałość, małą ścieralność i nasiąkliwość, są łatwe do zmywania, dzięki czemu zapewniają dobre warunki higieniczne. Zabezpieczają one skutecznie podłoże betonowe (które musi być o dużej wytrzymałości) przed działaniem większości występujących w przemyśle czynników agresywnych. Odporność chemiczna posadzek uwarunkowana jest odpornością żywicy. Posadzki zbrojone tkaniną szklaną układa się podobnie jak laminaty (program egzamin ustny).

Spadki w posadzce

W celu zmniejszenia ujemnych skutków skurczu żywicy i odkształceń pod wpływem temperatury, a w szczególności zarysowania podłoża, dolna warstwa posadzki wykonywana jest z żywicy o większej elastyczności, co umożliwia bardziej niezależne odkształcenia podłoża i warstwy górnej o dużej sztywności. Obecnie jako warstwy elastycznej używa się żywicy Epidian 112, ale-są na ukończeniu prace nad produkcją w Polsce żywic elastycznych o znacznie lepszych właściwościach, jeśli chodzi o elastyczność i trwałe zachowanie tej właściwości (opinie o programie).

Spadki w posadzce; odprowadzanie ścieków. Posadzka powinna mieć spadki 1 +2% w celu odprowadzenia po niej wody do kratek ściekowych lub kanalików zbiorczych. Izolację antykorozyjną wodoszczelną należy układać na podłożu (betonie wyrównawczym) ze spadkiem w kierunku kratek ściekowych lub korytek ściekowych we wgłębieniach posadzki. Zaleca się wykonać spadki równocześnie z betonowaniem stropu (segregator aktów prawnych).

Ponieważ do odprowadzenia ścieków przeważnie znajdują zastosowanie rury kamionkowe, z którymi szczelne połączenie izolacji jest praktycznie bardzo trudne, można połączenie to wykonać pośrednio, wpuszczając izolację do wpustu posadzkowego i dociskając ją kratką ściekową (promocja 3 w 1). Izolację w tym miejscu można wzmocnić np. grubą folią igelitową lub blachą ołowianą.

Zaleca się stosować układ płytek posadzkowych wokół wpustu posadzkowego. Jeśli posadzka ma być narażona na działanie stężonych kwasów, to układa się ją ze spadkiem do 5%. W kanałach (korytkach ściekowych) znajdujących się w zakładach, gdzie ilość ścieków w związku z technologią produkcji jest znaczna i w kanałach ścieki płyną stale, na ogół wystarcza spadek ok. 1%. Jeśli przewiduje się małą ilość ścieków, to również w kanałach stosuje się większe spadki (o ile pozwala na to układ kanałów ściekowych).