Spoiny klejowe

Oprócz wymienionych wyżej metod stosuje się również inne metody kontroli jakości sklejenia (lub wytworzonej przy spienianiu przyczepności) w oparciu o promieniowanie izotopowe, promieniowanie rentgenowskie, straty dielektryczne itp. Wszystkie przyrządy służące do wykrywania niedoklejeń lub miejsc o słabym sklejeniu nie ujawniają niedostatecznej wytrzymałości połączenia wynikającej z zastosowania nieodpowiedniego kleju lub niewłaściwej technologii jego utwardzenia, a także wadliwego przygotowania powierzchni materiałów sklejanych itp. (program uprawnienia budowlane na komputer).

Jednym ze sposobów kontrolowania warunków technologicznych utwardzania kleju jest sprawdzanie jego barwy; do klejów zachowujących pierwotną barwę przy podgrzaniu do określonej temperatury wprowadza się związki chemiczne, które zabarwiają warstwę kleju w przypadku jej przegrzania. Ponadto jakość sklejenia bada się przez oznaczenie cech mechanicznych warstewki, wyciśniętej ze spoin podczas prasowania lub przez działanie na klej niektórych odczynników chemicznych (np. sprawdzanie rozpuszczalności kleju w acetonie) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Pomimo przeprowadzania skrupulatnych badań jakości materiałów, dokonywania kontroli technicznej poszczególnych operacji roboczych procesu produkcyjnego oraz nieniszczącego badania jakości spoin klejowych nie rezygnuje się z badań wytrzymałości przy zginaniu i ścinaniu próbek wyciętych z elementów warstwowych, a ponadto przeprowadza się badania wytrzymałościowe całych elementów w ilości 0,5-2% liczby elementów w badanej partii (uprawnienia budowlane).

Główne kierunki stosowania tworzyw sztucznych w konstrukcjach budowlanych prowadzą do coraz szerszego wdrażania elementów i ustrojów światłoprzepuszczalnych. W konstrukcjach tych jest wykorzystywana duża przepuszczalność światła (zwłaszcza tworzyw akrylowych) oraz zdolność przepuszczania promieni ultrafioletowych niektórych tworzyw, jak polimetakrylan metylu, poliestry zbrojone włóknem szklanym, poliwęglany (program egzamin ustny).

Szkło budowlane

Tworzywa te mają ponadto dostatecznie wysokie właściwości mechaniczne (zwłaszcza wytrzymałość na rozciąganie i odporność na uderzenia) oraz wysoki wskaźnik lekkości. Wyrobom z tych tworzyw można nadawać niemal dowolne kształty (opinie o programie).

Wymienione zalety umożliwiają w dużym stopniu ograniczenie stosowania jedynego do czasu rozwoju przemysłu tworzyw sztucznych materiału światłoprzepuszczalnego szkła budowlanego. Podstawową przyczyną skłaniającą do zastąpienia szkła ciągnionego lub walcowanego tworzywami sztucznymi jest jego kruchoć i znaczny ciężar, co powoduje konieczność opierania płyt szklanych na ciężkich elementach konstrukcyjnych, metalowych lub żelbetowych.

Duże znaczenie dla rozpowszechnienia światłoprzepuszczalnych tworzyw sztucznych w budownictwie ma możliwość kształtowania konstrukcji z tych tworzyw zgodnie z wymaganiami nowoczesnej architektury (segregator aktów prawnych).

Przy odpowiednim rozwiązaniu ustrojów światłoprzepuszczalnych z tworzyw sztucznych uzyskuje się korzystniejsze rozproszenie światła dziennego w budynku i większą równomierność oświetlenia aniżeli w przypadku zastosowania szkła budowlanego. Zastosowanie ściennych elementów światłoprzepuszczalnych w budynkach o specjalnym przeznaczeniu (hale sportowe, sale gimnastyczne, halle w gmachach użyteczności publicznej itp.) umożliwia wyeliminowanie lub ograniczenie otworów okiennych.

Zbrojenie żywic syntetycznych bezalkalicznym lub niskoalkalicznym włóknem szklanym podwyższa w wysokim stopniu cechy mechaniczne, gdyż włókno to posiada w przybliżeniu 20-krotnie większy współczynnik sprężystości aniżeli żywica syntetyczna i wysoką wytrzymałość na rozciąganie (E = 7 • 10⁵, R_r = 14000 kG/cm²)(promocja 3 w 1). Przy wzmacnianiu żywic matami z krótkociętych włókien nie zorientowanych (o zawartości zwykle 25-30% w stosunku do objętości laminatów) wytrzymałość i sprężystość wzrastają 1,5-2-krotnie, przy stosowaniu ciągłych włókien zorientowanych (w postaci tkanin lub pasm) wytrzymałość na rozciąganie i sprężystość są zależnie od zawartości włókna do 12 razy większe niż żywic niezbrojonych.