Sprężone belki przekryć dachowych

Sprężone belki przekryć dachowych o sprężeniu strunowym zostały stypizowane w Polsce w szerokim zakresie. Są to belki o przekroju dwuteowym o rozpiętościach 9, 12 i 15 m, o stałym przekroju oraz z dwustronnym spadkiem (program uprawnienia budowlane na komputer). W zależności od typu belek, w każdej z nich liczba strun jest różna, co umożliwia stosowanie belek dla różnych rozstawów (przy niektórych typach - od 6 m -r 12 m co 3 m).

Podano charakterystykę techniczną ośmiu tych podstawowych typów belek. Belki te są sprężone stalą strunową 0 2,5 (Rr = 21000 kG/cm2). Stosuje się tu beton marki 500 (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Omawiane belki o rozstawie 0,0 m mogą przenieść obciążenie od płyt panwiowych lub elementów łupinowych PŁ-6; belki o rozstawie 7,5 m mogą przenieść obciążenie od elementów łupinowych PŁ-7,5, natomiast o rozstawie 9 i 12 m - od sprężonych elementów łupinowych odpowiednio PŁS-9 i PŁS-12. W wielu krajach stosuje się belki strunobetonowe o podobnych do produkowanych w Polsce długościach, przekrojach i nośności, dlatego nie są tu one omówione.

Ciekawym typem odmiennym od tu przedstawionych jest belka strunobetonowa. Belka ta o dwuspadowym pochyleniu ma długość 18 m. W środkowej części o długości 6,0 m, ograniczonej pionowymi słupkami stężającymi środnik, wykonano 4 otwory o średnicy 75 cm (uprawnienia budowlane).
Belki sprężane prętami. Belki tego typu są sprężane prętami z wysokowartościowej stali. Najlepiej nadaje się do sprężania stal żeberkowana o wytrzymałości na rozciąganie co najmniej 5500 kG/cm2. Stosuje się dwojakiego rodzaju sprężenie: przez naprężenie prętów przed zabetonowaniem (siła sprężająca przekazuje się na beton poprzez przyczepność betonu do prętów) oraz przez wprowadzenie naprężenia czołowego (analogicznie jak w belkach kablobetonowych). Szczegół pręta sprężającego czołowo element.

Sprężenie prętów przed zabetonowaniem przeprowadza się tu czasami przez elektronagrzew (program egzamin ustny).
Wobec wprowadzenia w Polsce dopiero obecnie stali prętowej o wyższej wytrzymałości - nie stosuje się jeszcze u nas belek o tym sprężeniu.

Ciężar elementu

Ciężar elementu wynosi 8,5 T. Do tego rodzaju konstrukcji należą układy prętowe składające się z głównych żeber nośnych odpowiednio usztywnionych żebrami drugorzędnymi lub przez odpowiednie wzajemne usytuowanie ich względem siebie (opinie o programie). Elementy te nie mają własnego przekrycia konstrukcyjnego; takim przekryciem bywają zazwyczaj układane na nich np. płyty z lekkiego betonu, płyty eternitowe itp.

Do zalet rusztów należy mniejszy ich ciężar (transport i montaż) w porównaniu do analogicznego przekrycia plytowo-żebrowego (np. płyty panwiowej), łatwa jest niekiedy w wykonaniu ich forma (przy rusztach płaskich). Wadą natomiast rusztów (szczególnie płaskich) są znaczne ich ugięcia, ze względu na małą sztywność prostokątnych zazwyczaj beleczek nie zespolonych z górnymi płytami przekrycia - a niektóre typy są dość wrażliwe na pęknięcia i uszkodzenia podczas transportu i montażu jak również przy nierównym wykonaniu ich podparcia.
W zależności od spełnianej funkcji rozróżniamy tu ruszty stropowe oraz dachowe (segregator aktów prawnych).

Duże ugięcia płaskich rusztów przy obciążeniach użytkowych stropów międzykondygnacyjnych ograniczają stosowanie ich tylko do niewielkich obciążeń stropów w budownictwie mieszkaniowym bądź przemysłowym. Pierwszy z nich przekryty jest płytkami stropowymi z izolacją akustyczną i ewentualnie cieplną; rozpiętość rusztu odpowiada zwykle rozpiętości (w osiach belkowych podpór) od 4,50 do 6,0 m. W drugim przypadku ruszt jest wypełniony lekkim betonem; mając pełną równą górną powierzchnię nie wymaga on dodatkowych nośnych przekryć.

Rozszerzenie grubości żeberek rusztu ku dołowi zapobiega ewentualnie odspojeniu się wypełniającego betonu od żeberek, co mogłoby grozić odpadaniem wypełnienia. Oba warianty rozwiązania wykonywane są ze zbrojeniem tradycyjnym, jak i sprężonym strunami 2,5 (promocja 3 w 1).