Stan załogi

Stan załogi w różnych okresach budowy, istotnie ważny dla zaprojektowania zaplecza obsługującego osoby zatrudnione na budowie, określa się na podstawie ogólnego harmonogramu budowy, a w szczególności wykresu sprawdzającego ogólne zatrudnienie. Zagospodarowanie płaci- budowy powinno znaleźć swój wyraz również w postaci harmonogramu zagospodarowania placu budowy, który sporządza się podobnie jak ogólny harmonogram budowy (program uprawnienia budowlane na komputer).

Podział nakładów finansowych na zagospodarowanie placów budowy, zaplecze półstałe i stałe następuje według poniższych zasad.
Nakłady na budowę półstałych i stałych obiektów zaplecza (okres użytkowania ponad 5 lat) są planowane i realizowane ze środków inwestycyjnych przedsiębiorstw budowlano-montażowych.
Nakłady na budowę i rozbiórkę tymczasowych obiektów zaplecza (okres użytkowania do 5 lat) są planowane i realizowane ze środków obrotowych przedsiębiorstw budowlano-montażowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Nakłady na wyposażenie obiektów tymczasowych w środki trwałe (maszyny, urządzenia itp.) są planowane i realizowane ze środków inwestycyjnych przedsiębiorstw budowlano-montażowych.

Nakłady na budowę i rozbiórkę następujących obiektów tymczasowych dla potrzeb budowy są planowane i realizowane przez zamawiającego:
- linie wysokiego napięcia i stacje transformatorowe,
- studnie wiercone i ujęcia wody wraz z doprowadzeniem, hydrofornią, pompownią, zbiornikiem, jednak bez rozprowadzenia po terenie.
- drogi dojazdowe do placu budowy (uprawnienia budowlane).
Przedsiębiorstwo budowlano-montażowe nie ponosi kosztów wynikłych z użytkowania powyższych urządzeń, z wyjątkiem opłat za pobór energii elektrycznej, pary, wody itp. oraz kosztów konserwacji i naprawy tych urządzeń.
Wreszcie przedsiębiorstwo budowlane obowiązane jest do odpłatnego przedstawiania do dyspozycji swym podwykonawcom potrzebnych pomieszczeń produkcyjnych magazynowych i mieszkalnych (program egzamin ustny).

Czas trwania transportu budowlanego

Czas trwania transportu budowlanego zasadniczych materiałów jest krótki, krótszy niż czas wykonania samej budowy, przy czym dla niektórych materiałów zaledwie kilkudniowy. Z tych powodów intensywność transportu budowlanego jest niemal z reguły większa niż transportu stałego w zakładzie przemysłowym, osiedlu mieszkaniowym itp. Ta znaczna intensywność oraz zmienność natężenia wymaga od transportu budowlanego dużej elastyczności i łatwości dostosowywania się do wielorakich zmian (opinie o programie).

Przy projektowaniu układu dróg na placach budowy należy pamiętać o doprowadzeniu poszczególnych odcinków dróg do końcowych punktów przeznaczenia materiałów na terenie budowy, w miarę możności do miejsca ustawienia środków transportu pionowego lub do składów przyobiektowych, przy czym jednocześność lub przecięcie się strumieni przepływu różnych materiałów jest dopuszczalne, jeśli istnieje możność zorganizowania tego przepływu bez zakłóceń. Podstawą sieci dróg komunikacyjnych na budowie powinny być trasy dróg stałych, a drogi prowizoryczne ich uzupełnieniem, przy czym ilość tych dróg powinna być jak najmniejsza (segregator aktów prawnych).

Należy dążyć do tego, aby największa ilość wszelkich inwestycji transportowych, koniecznych dla wykonania budowy, mogła pozostać po zakończeniu budowy i być zużytkowana przy eksploatacji stałej lub aby inwestycje te stanowiły przynajmniej część składową stałych urządzeń transportowych. Na naszych budowach ta podstawowa zasada nie jest należycie respektowana. Zazwyczaj buduje się prawie wyłącznie drogi prowizoryczne, co prawda prymitywne, lecz liczne, powiększając tym samym ogólny koszt budowy; najczęściej jednak środki transportowe jeżdżą po nieuporządkowanym terenie, co powoduje szybkie ich niszczenie i ogranicza nośność.

Projektowanie dróg kołowych dojazdowych do placów budowy i na placach budowy odbywa się w oparciu o ogólne zasady budowy dróg, z uproszczeniami wynikającymi ze specyfiki czasowych dróg budowlanych (promocja 3 w 1).