Stocznie remontowe

Pod względem funkcjonalnym porty można podzielić na: handlowe (związane z transportem morskim), wojenne (stanowiące jedynie bazy okrętów wojennych), rybackie (stanowiące bazy floty rybackiej i miejsce przeładunku ryby), sportowe (stanowiące bazy floty jachtowej i sportowej), schroniska (będące miejscem schronienia na wypadek sztormów mniejszych jednostek - przeważnie rybackich), bunkrowe (stanowiące miejsce zaopatrzenia statków w wodę i paliwo) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Porty handlowe z kolei podzielić można według rodzaju towaru, jaki w nich przede wszystkim jest przeładowywany. Są to porty drobnicowe, przeładunków masowych (np. węglowe), naftowe, pasażerskie itp.
Najczęściej wielkie porty mają charakter uniwersalny, tzn. mogą wykonywać wszelkie funkcje i każdy rodzaj towarów może być w nich przeładowywany. Dla poszczególnych rodzajów towaru wydziela się w nich oddzielne rejony obejmujące pojedyncze baseny wraz z przyległymi terenami lądowymi lub ich zespoły. Mogą również znajdować się w nich rejony specjalne: wojenne, rybackie, sportowe itd.
Istnieją również porty przemysłowe, obsługujące wielkie zagłębia przemysłowe lub poszczególne fabryki (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W portach uniwersalnych znajdują się nieraz rejony przemysłowe, nad których basenami wznoszą się zakłady przemysłowe nastawione najczęściej bądź na eksport produktów drogą morską , bądź na przetwórstwo (i ewentualny reeksport) surowców importowanych.

Szczególną gałęzią przemysłu rozwijającego się w portach jest przemysł okrętowy, którego zakłady produkcyjne noszą nazwę stoczni. Obok stoczni produkcyjnych, w portach znajdują się również stocznie remontowe, w których statki poddaje się konserwacji i naprawom (uprawnienia budowlane).
W skład akwenów portowych wchodzą w najogólniejszym wypadku następujące obszary wodne.

Awanport

Reda, tj. obszar wodny znajdujący się jeszcze poza obrębem właściwego portu, stwarzający dogodne warunki dla postoju statków na kotwicy (mówimy także o kotwicowisku). Na redzie oczekują więc statki dopuszczenia ich do portu, gdy miejsca przy nabrzeżach są zajęte, lub gdy statek ma być wprowadzony do portu przez pilota i oczekuje na jego przybycie lub, gdy statek przed wejściem do portu ma być poddany kontroli sanitarnej, celnej itp.
Awanport występuje najczęściej tylko w portach sztucznych zbudowanych na otwartym wybrzeżu i leży już zwykle w obrębie falochronów.

Zadania jego są dwojakie:
- stwarza on przed właściwym wejściem do portu spokojniejszą przestrzeń wodną odpowiednich rozmiarów, na której fala ulega przekształceniu i znacznemu zmniejszeniu wysokości; mniejszym statkom żaglowym umożliwia manewry na spokojniejszej wodzie pod osłoną falochronów;
- w okresach sztormów spełnia tę samą rolę co reda. W awanporcie znajdują się nieraz niektóre nabrzeża lub pomosty przeładunkowe; często przylegają do niego niektóre baseny bezpośrednio z nim się łączące (program egzamin ustny).

W wielu portach (m. in. w Gdyni) narzuca się podział akwenów na p o r t zewnętrzny, który tworzy awanport i przyległe baseny (nazywane również zewnętrznymi), i na port wewnętrzny złożony z kanałów portowych i dalszych basenów o różnym przeznaczeniu, często wyczerpanych sztucznie na dawniejszych obszarach lądowych. Podział taki nie zawsze da się wyraźnie przeprowadzić nawet w portach, w których występują dalej wymienione akweny (opinie o programie).
Kanały portowe służą jako główne arterie ruchu wewnątrzportowego łączące ze sobą i z wejściem do portu poszczególne baseny.

W ciągu kanałów portowych (naprzeciw wylotów basenów lub na załomach trasy kanału) zakłada się niekiedy obrotnice, tj. szersze baseny o regularnym kształcie, zwykle opisane na kole (lub jego wycinku), o promieniu 200 do 500 m i więcej, których zadaniem jest umożliwienie statkowi obrotu w celu zmiany kursu (segregator aktów prawnych).
Baseny portowe stanowią najistotniejszy element akwenu portowego, bowiem wzdłuż ich brzegów (wzdłuż tzw. linii cumowniczej) odbywa się postój statków i przeładunek towarów (promocja 3 w 1).