Suszarka elektryczna

Podkreślić należy, że próba odparowalności nie daje wystarczających podstaw do oceny odporności asfaltu na czynniki atmosferyczne i starzenie się, mimo że asfalty zmieniające się silnie przy próbie odparowalności przeważnie są mało odporne na czynniki atmosferyczne (program uprawnienia budowlane na komputer).
Miarą odparowalności asfaltu (g/g, %>) jest ubytek ciężaru asfaltu przy ogrzewaniu go w określonych warunkach.

Do określenia odparowalności używa się następujących przyrządów:
- Naczyniek metalowych tłoczonych, o dnach płaskich i nie wywijanych brzegach, średnicy wewnętrznej 55 mm, wysokości 35 mm i o grubości ścian 1 do 2 mm, typu używanego do badania penetracji.
- Suszarki elektrycznej o odpowiednio dużych wymiarach, zaopatrzonej w otwory wentylacyjne. Półka, na której umieszcza się naczyńka, powinna znajdować się w połowie wysokości suszarki. Suszarka powinna być wyposażona w termoregulator elektryczny, utrzymujący w suszarce temperaturę z dokładnością do 0,5°C oraz w dokładne termometry (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Próbkę asfaltu, przeznaczoną do zbadania, należy roztopić w suszarce ogrzanej do temperatury o 50 do 60°C wyższej od temperatury mięknienia asfaltu i następnie wlać po ok. 50 g asfaltu do dwóch poprzednio zważonych czystych naczyniek metalowych. Po ostygnięciu należy naczyńka z asfaltem zważyć z dokładnością do 0,01 g, po czym wstawić do suszarki ogrzanej uprzednio do temperatury 163 ± 1°C. Pod otworem wentylacyjnym suszarki ustawia się jedno z naczyniek z asfaltem jako kontrolne. Do tego naczyńka należy wstawić termometr, tak aby zbiorniczek rtęci był zanurzony w asfalcie. Spód zbiorniczka rtęciowego termometru ma być oddalony 5 mm od dna naczyńka kontrolnego. Temperaturę należy utrzymywać na wysokości 163 ± 0,5°C. Po upływie 5 godzin wyjmuje się z termostatu oba naczyńka ze zważonym asfaltem, ochładza do temperatury otoczenia i waży z dokładnością do 0,01 g. Ze średniego ubytku ciężaru, przeliczonego w stosunku procentowym, oblicza się odparowalność badanego asfaltu (uprawnienia budowlane).

Dopuszczalny błąd oznaczenia

W celu wykonania pomiaru ciągliwości i penetracji asfaltu po oznaczeniu odparowalności należy badany asfalt w obu naczyńkach roztopić w suszarce ogrzanej do temperatury wyższej o 50 do 60°C od temperatury mięknienia, dokładnie wymieszać i wykonać pomiary penetracji i ciągliwości w sposób przepisany.
Spadek penetracji asfaltu wyraża się w procentach w stosunku do penetracji, jaką wykazał asfalt przed oznaczeniem odparowalności (program egzamin ustny).

Na przykład jeżeli penetracja asfaltu w danej temperaturze przed oznaczeniem odparowalności wynosiła pi, a po oznaczeniu odparowalności w tej samej temperaturze wynosiła po, to spadek penetracji w procentach.
W ten sam sposób oblicza się spadek ciągliwości.
Niektóre przepisy wymagają również oznaczenia temperatur mięknienia i łamliwości asfaltu po próbie odparowania (opinie o programie).
Obie te próby mają na celu ilościowe stwierdzenie obecności w badanym asfalcie składników nie będących w pełnym tego słowa znaczeniu asfaltami.

Ponieważ asfalty zawierają zazwyczaj, obok składników rozpuszczalnych, także składniki organiczne nierozpuszczalne w dwusiarczku węgla, zawartość składników nierozpuszczalnych jest wyższa niż zawartość popiołu w asfalcie (segregator aktów prawnych).
Główna część popiołu zawartego w asfalcie pochodzi z obcych zanieczyszczeń zawartych w ropie.
Zawartość składników nierozpuszczalnych w dwusiarczku węgla jest to praktycznie całkowita ilość substancji niebitumicznych w badanym produkcie (jednostka miary g/g, %).

Wykonanie oznaczenia. Około 2 g badanego asfaltu odwodnionego poprzednio waży się z dokładnością do 0,0001 g i rozpuszcza w kolbie o pojemności około 300 cm3 w CS2. Następnie ogrzewa się kolbę wraz z zawartością do wrzenia pod chłodnicą zwrotną na grzejniku elektrycznym (promocja 3 w 1).

Od czasu do czasu należy wstrząsać kolbę aż produkt zostanie całkowicie rozpuszczony. Po ochłodzeniu przesącza się roztwór przez wysuszony w temperaturze 106°C i zważony sączek podwójny z gęstej bibuły (np. Durieux nr 111 z białą opaską, Munktells 00 lub Schleicher i Schull nr 589 z białą opaską).