Szczeliny dylatacyjne

W przypadku przesunięcia taśmy w kierunku prostopadłym do jej płaszczyzny, w taśmie typu 2 oderwanie się pierwszego żeberka następuje przy przesunięciu 65 mm i niszczenie taśmy rozpoczyna się przy przesunięciu 90 mm, a zerwanie następuje przy przesunięciu 110 mm. W taśmie typu 2a zniszczenie rozpoczyna się przy przesunięciu 100 mm i zerwaniu przy przesunięciu 105 mm (program uprawnienia budowlane na komputer).
W przypadku przesunięcia w kierunku równoległym do płaszczyzny taśmy, w taśmie typu 2 pierwsze żeberko odrywa się przy przesunięciu 90 mm i drugie przy przesunięciu 110 mm, a przy przesunięciu 135 mm.

W taśmie typu 2a zniszczenie rozpoczyna się przy przesunięciu 110 mm i zerwanie przy przesunięciu 130 mm. Ponieważ różnice wzajemnych osiadań zdylatowanych elementów konstrukcji wynoszące 3 cm uważa się już za bardzo duże, użyta do takich konstrukcji taśma dylatacyjna będzie jeszcze wykazywać trzykrotny zapas pewności. Jak z tego wynika, zakres stosowania taśm dylatacyjnych z tworzyw sztucznych może być bardzo szeroki. Jedynie przy bardzo dużych różnicach osiadań będą wymagane specjalne rozwiązania (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Ponadto przeprowadzono badania wodoszczelności szczeliny dylatacyjnej uszczelnionej taśmą.
Badanie polegało na tym, że pierścień z taśmy o średnicy 55 cm zabetonowano w zdylatowanym bloku betonowym 75x75x50 cm. Badano szczelinę o szerokości 20 mm wypełnioną płytą z miękkiego materiału oraz szczelinę powstałą przez włożenie przekładki z impregnowanego papieru i ułożenie w wygięciu taśmy wkładki gumowej. Do jednej połówki bloku wbetonowano rurkę stalową, przez którą wtłaczano wodę pod ciśnieniem (uprawnienia budowlane). Ciśnienie zwiększano stopniowo co kilka atmosfer, utrzymując je w ciągu 24 godzin.

Badania przeprowadzono zarówno bez wywoływania w taśmie wstępnych naprężeń, jak też przesuwając zdylatowane elementy w płaszczyźnie szczeliny o 23 mm. Badania wykazały, że w jednym i drugim przypadku przy ciśnieniu wody do 30 at szczeliny pozostają szczelne, taśmy nie wykazują uszkodzeń, Badanie wodoszczelności szczeliny dylatacyjnej uszczelnionej taśmą woda w miarę wzrastania ciśnienia coraz intensywniej występuje na zewnętrznych powierzchniach betonu, najpierw w miejscach, gdzie beton jest bardziej porowaty, a następnie zwilża całą powierzchnię elementu próbnego (program egzamin ustny).

Wytrzymałość na rozerwanie

Przy badaniu z przesunięciem wzajemnym elementów, ciśnienie 30 at utrzymywane w ciągu 472 godziny spowodowało powstanie w taśmie obok miejsca spawania taśmy rysy, przez którą zaczęła się przedostawać woda. Rysa szybko się powiększała (opinie o programie).
Przeprowadzone pod kierunkiem autora badania w r. 1958 i 1959 w laboratorium Politechniki Warszawskiej miały na celu zbadanie, czy zagraniczne taśmy dylatacyjne można zastąpić taśmami, które można by wykonać w kraju z polichlorku winylu produkowanego fabrycznie lub na budowie z płyt.

Wytrzymałość na rozerwanie i wydłużenie jednostkowe. Badano płyty 2 i 3 mm w rolach (walcowane) i płyty prasowane 3 mm. Z wyników pomiarów można ustalić, że przeciętne naprężenie przy zerwaniu badanych płyt walcowanych z PCW wynosiło 0,7 kG/mm2 i wydłużenie przy zerwaniu 130%. Po zerwaniu pasków odkształcenie prawie całkowicie znikło, miało więc ono charakter odkształcenia sprężystego. Odkształcenie trwałe (plastyczne) wyniosło średnio ok. 5%.
Płyty prasowane wykazały przy zerwaniu znacznie większe naprężenia (ponad 1,3 kG/mm2) i wydłużenie (ponad 350%) (segregator aktów prawnych).

Natomiast wydłużenie plastyczne było większe i wynosiło 50%.
Otrzymane wyniki wskazują, że płyty walcowane mogą być przydatne w taśmach dylatacyjnych i uszczelniających szczeliny robocze w betonie. Przyczepność betonu do płyt z polichlorku winylu. Przyczepność betonu do płyty była badana na próbkach składających się z paska płyty 2×20 mm wbetonowanego do walca betonowego o średnicy 8 cm i wysokości 8 cm. Część paska tkwiąca w betonie w poszczególnych seriach próbek miała zmienną długość 5, 6, 7 i 8 cm.

Narysowano na niej podziałkę centymetrową. Ponadto dwie próbki o długości 8 cm zaopatrzono w środku części zabetonowanego paska w żeberka kotwiące składające się z dwóch przykładek o szerokości 2 cm przyspawanych po obu stronach tego paska (promocja 3 w 1). Wyciąganie pasków z betonu wykonano na maszynie do zrywania zachowując osiowość sił rozciągających.