Szeroki pas kasztanoziemów

Podobne gleby tworzą się bardziej na pn., pod wilgotnymi lasami mieszanymi strefy podzwrotnikowej. Występują tu również zbielicowane, kwaśne akrisole oraz zawierające znaczne ilości glinu alisole. Dla położonych w strefie zwrotnikowej i podzwrotnikowej obszarów cechujących się występowaniem okresów wilgotnych i suchych charakterystycznym typem gleb są ilaste wertisole zawierające znaczne ilości montmorylonitu. Gleby te pęcznieją w okresach wilgotnych, w suchych natomiast pokrywają się siecią głębokich spękań  (program uprawnienia budowlane na komputer).

Na znacznych obszarach strefy umiarkowanie ciepłej, a także podzwrotnikowej, dominującymi typami gleby są kambisole (gleby brunatne) i luwisole (gleby płowe). Powstają one pod lasami liściastymi i mieszanymi. Kambisole i luwisole występują gł. we wsch. części kontynentu, przechodząc ku zach. w czarno- ziemy, a następnie w kasztanoziemy. Należące do najbardziej żyznych gleb kontynentu czarnoziemy wytworzyły się w podłożu wilgotnych, bogatych w gatunki formacji trawiastych i leśno-trawiastych (prerii). Miejscami towarzyszą im mniej żyzne feoziemy (zdegradowane czarnoziemy, czarne ziemie i bruniziemy). Dalej na zach. ciągnie się szeroki pas kasztanoziemów. Wytworzyły się one na obszarach o znacznym stopniu kontynentalizmu klimatu, pod suchymi stepami niskotrawiastymi (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

U podnóża Gór Skalistych, w obrębie cienia opadowego, a przede wszystkim w suchych kotlinach wnętrza Kordylierów dominują gleby półpustynne - kserosole, wśród których wyróżnia się wapniste kalcisole i gypsisole, z zaznaczonym poziomem akumulacji gipsu. Pas gleb półpustynnych ciągnie się wewnątrz systemu Kordylierów od strefy zwrotnikowej na pd. po umiarkowaną na pn. Na obszarach najsuchszych, gł. w dnie bezodpływowych kotlin, tzw. bolsonów, pojawiają się różne rodzaje yermosoli (gleb pustynnych) (uprawnienia budowlane).

Część kontynentu

W strefie umiarkowanie chłodnej dominującymi typami gleb są podzole (gleby bielicowe i bielice). Tworzą się one pod różnymi rodzajami lasów iglastych i występują zarówno na nizinnych obszarach wsch. części kontynentu, jak i w obniżeniach śródgórskich i podgórskich na zach. Towarzyszą im podzol u wisole (gleby bielicowo-płowe), stanowiące typ przejściowy między podzolami a znajdującymi się bardziej na pd. luwisolami (program egzamin ustny).

Pn. część kontynentu, położoną w strefie polarnej, zajmują różnorodne gleby kriogeniczne (tundrowe) - leptosole (gleby inicjalne skaliste), regosole (gleby inicjalne rumoszowe), glejsole (gleby glejowe) i histosole (gleby bagienne). Cechują się one słabym wykształceniem profilu glebowego, powstają na obszarach występowania wieloletniej marzłoci gruntu, którego jedynie cienka wierzchnia warstwa rozmarza latem (opinie o programie). Zjawiskiem charakterystycznym jest tu obecność różnego rodzaju zaburzeń mrozowych, m.in. tzw. poligonów kriogenicznych. Na Grenlandii i górzystych wyspach wsch. części Archipelagu Arktycznego gleby tundrowe występują tylko płatami, znaczne obszary zajmują nagie skały, pozbawione pokrywy glebowej. Największymi obszarami bezglebowymi kontynentu są lodowce - lądolód Grenlandii i czapy lodowe na Wyspie Ellesmere’a, Devon i Ziemi Baffina (segregator aktów prawnych).

Do gł. typów gleb pozastrefowych Ameryki Północnej należą przede wszystkim różnorodne gleby górskie - leptosole (gleby inicjalne skaliste) i regosole (inicjalne gleby rumoszowe), występujące gł. w zach. części kontynentu, w różnych częściach Kordylierów. W zależności od szer. geogr., wys. bezwzględnej, a także warunków lokalnych gleby te znajdują się w różnym stadium rozwoju. Na ich zróżnicowanie znaczący wpływ ma również podłoże - np. na skałach węglanowych tworzą się inicjalne rędziny. Charakterystyczne dla obszarów górskich są też żyzne, wulkaniczne andosole; stanowią one podstawowy typ gleby w górach Ameryki Środkowej, a także w pd. części Meksyku (promocja 3 w 1).