Szerokość tunelu

Szerokość tunelu zależy od ilości pasażerów przechodzących przez tunel w chwili jednoczesnego przybycia kilku pociągów. Do obliczenia tej szerokości dochodzi się zakładając, że w szczytowej sytuacji fala podróżnych posuwa się w tunelu z szybkością 0,5 m/sek, a czas rozładowania tunelu nie powinien trwać dłużej niż 5 minut, szerokość pasa zajmowanego przez pasażera wynosi zaś 0,75 m (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przy tunelach obsługujących oba kierunki ruchu (przyjazd i odjazd pasażerów) należy przewidywać 1 lub 2 pasy dla podróżnych odjeżdżających w tym czasie. Minimalna szerokość tunelu wynosi 3,0 m, a na dużych dworcach dochodzi do 6-HO m i więcej. Wysokość tunelu powinna wynosić co najmniej 2,40 m.

Przy szerokich tunelach wysokość ta musi być większa. Szerokość schodów do tunelu wynosi minimum 2,40 m. Długość tunelu zależy od liczby i szerokości peronów, które łączy, oraz od liczby torów nad nim ułożonych i ich rozstawu. Tunel stanowi obiekt inżynierski analogiczny do przepustów prostokątnych i składa się ze ścian jako podpór i pokrycia jako konstrukcji nośnej (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Dominującym materiałem stosowanym w konstrukcji tunelu jest beton w ścianach i żelbet w płytowym czy żebrowym pokryciu.

Ostatnio tunele o małym przekroju projektuje się jako ramy żelbetowe wykonywane na mokro lub jako montowane z prefabrykatów. Dla najczęściej spotykanych układów torów i peronów, np. na mniejszych stacjach pasażerskich i przystankach, wykorzystuje się projekty typowe. Tunel można wykonać dla dowolnej liczby torów i peronów. Według projektu segment zasadniczy miarodajny dla ustalenia wymiarów i innych segmentów został zaprojektowany jako rama bezprzegubowa, przy czym rozpiętość teoretyczną przyjęto 3,30 m, wysokość obliczeniową zaś 2,80 m. Rozporę i słupy ramy wykształcono w postaci żelbetowych żeber. Marka betonu dla rozpory wynosi 170, a dla słupów 250. Stal zbrojeniowa 18G2A o Qr = 3600 kG/cm2. Zakotwienie słupów zaprojektowano w ławach fundamentowych typu kielichowego, które mogą być prefabrykowane albo wykonywane na mokro (uprawnienia budowlane).

Elementy pośrednie

Elementy pośrednie posiadają taką samą konstrukcję jak segmenty zasadnicze. Segment końcowy o długości 1,50 m stanowiący przejście od konstrukcji tunelu do konstrukcji schodów, posiada szerokość w świetle 4,0 m, w związku z czym rozpora, której długość wynosi 4,60 m (zamiast 3,66 m jak to ma miejsce w elemencie zasadniczym), posiada odmienny przekrój (program egzamin ustny). Konstrukcję segmentu zasadniczego zmontowaną z oddzielnych prefabrykowanych elementów (rozpora i słupki). Konstrukcja pozostałych segmentów jest analogiczna.

Konstrukcja schodów jest podzielona na 2 części: element połączeniowy między tunelem i schodami oraz właściwe schody. Prefabrykaty tego elementu są następujące: ławy fundamentowe, ściany pionowe, płyty rozpierające, biegi schodowe w postaci odpowiednio wykształtowanej płyty żelbetowej oraz belki policzkowe podtrzymujące biegi. Kładki dla pieszych nad torami do ostatnich lat były wykonywane w konstrukcji stalowej, najczęściej z wykorzystaniem szyn nie nadających się do torów (opinie o programie). Ostatnio stosuje się powszechnie konstrukcje żelbetowe według typowych opracowań.

Opracowania te obejmują kładki nad torami w obrębie stacji o trzech rozstawach torów, a mianowicie: 4,90 m (rozstaw na liniach zelektryfikowanych ze względu na słupy trakcyjne na międzytorzu) dla peronów położonych na zewnątrz oraz 9,00 m i 10,70 m dla peronów wyspowych (między torami głównymi). Ze względu na skrajnię przy elektryfikacji (5,40 m) spód konstrukcji wznosi się 5,45 m nad główkę szyny (segregator aktów prawnych).

Konstrukcja składa się z elementów prefabrykowanych, przy czym długość belek została tak dobrana, że pozwala na jej zastosowanie również i przy innych rozstawach torów. Kładka składa się z dwóch zasadniczych części:
1) schodów prowadzących z poziomu peronu czy terenu na poziom kładki, usytuowanych równolegle do torów kolejowych po obu stronach torów peronowych,
2) kładki nad torami, usytuowanej prostopadle do torów. Widok od strony schodów i przekrój podłużny kładki przy rozstawie torów 4,90 m. Wszystkie elementy są prefabrykowane i wykonane z betonu o Rw = 200, stal zbrojeniowa o Qr = 3600 kG/cm2, a stal konstrukcyjna o Qr = 2500 kG/cm (promocja 3 w 1).