Szlifowanie mechaniczne

Wykonanie posadzki o bardziej skomplikowanym deseniu. Ozdobnych rozet, stosowanych do posadzek o jednolitym kolorze, jako barwny motyw ornamentacyjny (program uprawnienia budowlane na komputer). Na Po upływie 3 do 5 dni od zabetonowania posadzki przystępujemy do szlifowania. Zasadniczo czynność tę zaczynamy wtedy, kiedy spoiwo cementowe jest już równie twarde jak ziarna kamienia, inaczej bowiem zeszlifujemy zaczyn cementowy, pozostawiając wystające ziarna grysu. Po zwilżeniu posadzki szlifuje się ją ręcznie albo mechanicznie tarczą wirującą.

Do szlifowania mechanicznego używa się wyłącznie tarcz karborundowych. Przy szlifowaniu ręcznym posadzki z grysiku miękkiego (wapień marmurowy) szlifuje się piaskowcem, natomiast przy posadzkach z twardego grysiku jest konieczne szlifowanie ręczne przy użyciu karborundu. Stosowanie piaskowca ma również miejsce przy szlifowaniach wykończeniowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Przy ręcznym szlifowaniu kamienie szlifierskie umocowuje się w odpowiednich uchwytach na długim kiju, aby robotnik mógł szlifować w postawie stojącej.
Przy szlifowaniu mechanicznym używa się przeważnie szlifierek o napędzie elektrycznym lub benzynowym i o wydajności czterokrotnie większej od szlifowania ręcznego. Najnowsze typy szlifierek mają 3 kamienie o szybkości 250 obrotów na minutę i silnik elektryczny o mocy 1,5 kw. Ciężar tej szlifierki wynosi około 110 kg (uprawnienia budowlane).

Można przyjąć, że 1 szlifierz wykona ręcznie w ciągu 8 godzin 5 m- posadzki, gdy szlifierka elektryczna wyszlifuje w tym samym czasie - 20 m2. Szlifujemy tak długo, aż staną się widoczne poszczególne ziarna. Wówczas powierzchnię posadzki zmywamy i szpachlujemy, tj. zacieramy pory odpowiednią mieszaniną cementu i barwidła za pomocą zwitków lnianych lub filcu. Mieszanina ta musi być tak dobrana, aby miejsca szpachlowania były po tym niewidoczne (program egzamin ustny). Szpachlówkę nakładamy tak cienko, aby przez nią można było widzieć ziarenka. Szpachlówka ta twardnieje w ciągu 4 do 5 dni przy utrzymywaniu posadzki w stanie wilgotnym.

Prawidłowość powierzchni posadzki

Następnie wykonywa się powtórne szlifowanie przy pomocy kamieni szlifierskich lub tarczy, lecz o drobniejszym uziarnieniu. To drugie szlifowanie zwykle już wystarcza. Jeżeli jednak chodzi o bardzo gładką powierzchnię, to po jej ponownym zmyciu szpachlujemy posadzkę powtórnie i po upływie jeszcze 4 do 5 dni szlifujemy powierzchnię po raz trzeci kamieniami lub tarczą o bardzo drobnym uziarnieniu (opinie o programie).

Pierwsze szlifowanie robi się kamieniem karborundowym gruboziarnistym nr 40-50 lub 60-80 w celu zdarcia pierwszej powłoki i wyrównania powierzchni. Drugie szlifowanie wymaga kamienia o uziarnieniu drobniejszym (nr 120-150) w celu dokładniejszego wyrównania powierzchni i wydobycia naturalnego koloru z ziaren grysików. Bywają wypadki, że przy wysokich wymaganiach szlifujemy posadzkę 4 a nawet i 5 razy.

Powierzchnię posadzki po ostatnim szlifowaniu dobrze się zmywa i naciera olejem roślinnym lub oliwą (segregator aktów prawnych).
Zadaniem oliwienia jest uodpornienie powierzchni przeciw przenikaniu w głąb brudnej wody i zanieczyszczeń. Jeżeli chcemy, aby terrazzo zachowało długo ładny wygląd, oliwimy je w pierwszym roku przynajmniej 4 razy, aż ukaże się matowy połysk, który pozostanie.
Prawidłowość powierzchni posadzki sprawdza się za pomocą łaty o długości 2 m. Łata, przyłożona w dowolnym miejscu, nie powinna ujawniać odchyleń powierzchni od prostej większych od 2 mm.

Zwitki lniane do szpachlowania robi się w ten sposób, że bierze się stare sprane płótno lniane bez szwów, tnie się je na paski szerokości 16 cm, moczy w wodzie, wykręca i wyciąga. Po tym nawija się te paski na pręt stalowy długości 35 do 40 cm, aż uzyska się grubość wałka 8 cm (promocja 3 w 1). Do nawijania potrzebne są dwie osoby: jedna do trzymania pręta i do nawijania płótna, druga do mocnego naciągania pasków.