Ubytek brzegów

Ubytek brzegów nie jest obojętny gospodarczo, niszczeniu bowiem, jak widzimy, podlegają nie tylko klifowe stoki kęp nadmorskich o stosunkowo mniejszym znaczeniu, ale i brzegi płaskie oraz chroniące je wydmy, usypane na ich krawędzi przez wielowiekową pracę akumulacyjną wody i wiatru. Niszczeniu ulegają również mierzeje zamykające jeziora przybrzeżne (program uprawnienia budowlane na komputer).
Niszczenie wydm i mierzei przez morze stanowi stałe zagrożenie chronionych przez nie obszarów, w razie bowiem przerwania tych ochronnych wałów (co zresztą nieraz już zdarzało się w przeszłości) zagospodarowane tereny mogą ulec czasowemu zalaniu, zasoleniu, a w najlepszym razie podmoknięciu.

Poza tym, postęp niszczenia wybrzeża zagraża różnym obiektom budowlanym wzniesionym przy brzegu morskim: latarniom morskim, budynkom w osiedlach nadmorskich, drogom, kolejom itp. Zagrożenie potęguje się, jeżeli w danym punkcie z jakichkolwiek powodów (warunki .geologiczne, głębokościowe lub zaburzenia w swobodnym ruchu rumowiska) postęp niszczenia jest większy od średniego. Na wybrzeżu naszym istnieje szereg punktów, które jak widzieliśmy wymagają czujności pod omawianym względem (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wymienione wyżej powody zmuszają do nieustannej walki z morzem. Na odcinkach o dużym znaczeniu gospodarczym chodzi o powstrzymanie postępu niszczenia, na pozostałych o opóźnianie procesu abrazji. W skali geologicznej opóźnianie to odgrywa znikomą rolę, ale dla ludzi, mierzących swe zamierzenia skalą czasu o wiele od geologicznej skromniejszą, może ono mieć nieraz znaczenie poważne (uprawnienia budowlane).

Nieurodzajne kępy

Dążenie do zupełnego powstrzymania abrazji wzdłuż całego wybrzeża byłoby prawdopodobnie gospodarczo nieuzasadnione, z uwagi na ogromne koszty koniecznych do tego celu inwestycji. Umacnianie brzegów opłaca się tylko wtedy, gdy wydatki poniesione w tej akcji nie są większe od wartości obiektu chronionego. W naszych warunkach ogromne fundusze, które trzeba by wyłożyć na umocnienie wybrzeża na całej długości, aby tym kosztem właściwie tylko opóźnić nieuchronny postęp abrazji, lepiej jest zużyć na inne cele: na inwestycje w rolnictwie dla podniesienia poziomu kultury rolnej, na obwałowywanie i zagospodarowywanie depresji (Żuław) w miejscach, gdzie morze samo akcji tej sprzyja, czy też wreszcie na zagospodarowywanie nieużytków w głębi kraju (program egzamin ustny). W ten sposób mniejszym nakładem kosztów osiągnie się lepsze efekty gospodarcze niż przez umacnianie klifów obrzeżających nieurodzajne kępy.

Całkowitemu umocnieniu brzegów na całej ich długości sprzeciwia się również wzgląd na racjonalną gospodarkę głównym tworzywem ochrony brzegów, czyli ruchomym rumowiskiem przybrzeżnym. Jeżeli zasłonimy wszelkie klify, to nie wystarczy nam piasku na należyte ochronienie brzegów na innych, ważniejszych odcinkach.
Zasada, która w naszych warunkach jest słuszna, w innych może okazać się niesłuszna. Na przykład w Holandii, gdzie gęstość zaludnienia wynosi ok. 325 osób na km2, gdzie ok. 30% terenu leży poniżej średniego poziomu morza, a dalszych co najmniej 10% poniżej wysokiego poziomu morza, obrona każdej suchej piędzi ziemi jest sprawą o pierwszorzędnym znaczeniu gospodarczym (opinie o programie).

U nas natomiast opłaca się umacnianie jedynie tych punktów i odcinków, przy których znajdują się cenne obiekty, np. okolic portów, miast, miejscowości letniskowych, dróg i kolei, przylądków z latarniami morskimi. a także tych, w których postęp abrazji przybiera katastrofalne rozmiary (segregator aktów prawnych).
Celowe jest również umacnianie pewnych odcinków mniej zagrożonych i o mniejszym znaczeniu gospodarczym, jeżeli umocnienie ich wpływa hamująco na ogólny postęp abrazji.

Ważniejszą sprawą niż szczegóły rozwiązania tych czy innych budowli umacniających są ogólne zasady, jakimi należy kierować się podczas umacniania brzegów. Zasady te nie są jeszcze dzisiaj całkowicie skonkretyzowane i stanowią obecnie przedmiot rozlicznych badań i studiów, które z każdym rokiem przynoszą nowe sformułowania. Spowodowane to jest faktem, że nauka o umacnianiu brzegów istnieje właściwie dopiero od niedawna (promocja 3 w 1).