Układ demograficzny

W wytycznych nie ma wskazówek dla obliczenia wielkości usług, terenów- zielonych rekreacyjnych i sportowych, stopnia uzbrojenia itp. Sądzę więc, że w ramach ogłoszonych dotychczas przepisów istnieje pełna swoboda znalezienia form struktury przestrzennej przydatnej na okres przejściowy, a nie przekreślającej kierunków- docelowych. W naszych dyskusjach i naszej praktyce projektowej należy więc szukać tej rozmaitości form tych o naukowo wyprowadzone schematy, jak np. te, które podał dla terenów górskich prof. Rzymkowski. ale przy sprawdzeniu możliwości wynikających z warunków naturalnych i istniejącego zainwestowania (program uprawnienia budowlane na komputer).

Sądzę, że w ramach obowiązujących przepisów można ..przeskoczyć" do radykalnie innej struktury przestrzennej: zarówno w- formie zabudowy skupionej. wysokiej, jak i w formie rozproszonej struktury osadniczej. W ramach przepisów można więc szukać form realizacji koncepcji polegającej na pozostawaniu na wsi ludności urbanizującej się społecznie i zawodowo (jak to zresztą zakłada się w układzie demograficznym planu perspektywicznego), koncepcji szczególnie aktualnej na obszarach podmiejskich dużych miast czy na obszarach deglomeracji przemysłu, wynikającej z postulatów aktywizacji czy polepszenia warunków zdrowotnych w skupiskach wielkomiejskich (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Warto więc dyskutować tę koncepcję aktualną na wielu obszarach kraju, mimo przeciwwskazań wynikających z jej bazowania na rozwoju środków komunikacji, ale jednocześnie łatwiejszą w realizacji, jeżeli nie docelową - koncepcję realizacji “półmetka”, zarówno ze względu na istniejące tradycje i przywiązania, które w nieskończoność przedłużają okres przebudowy stanu istniejącego, jak i ze względu na założenie podnoszenia standardu wyposażenia skupionych form osadnictwa na obszarach wsi i dalszego usprawniania sposobów komunikacji (uprawnienia budowlane).

Formy administracyjnego podziału

Warto też szukać właściwych społecznych i przestrzennych form współżycia ludności rolniczej i nierolniczej. Jeżeli osiedla tego typu są aktualne, to należałoby również kwestionować propozycje zlikwidowania formy administracyjnego podziału, zwanej radą osiedlową, bo właśnie ta forma wydaje się dla tego typu osiedli określeniem najbardziej właściwym (program egzamin ustny).

W lamach obowiązujących przepisów istnieje możliwość, a zarazem trudność w siłowania pozwoleń na budowy indywidualne poza wyznaczonymi terenami budowlanymi czy przed wyznaczeniem tych terenów. Naturalnie pozwolenia takie są aktualne tylko na działkach uregulowanych i umożliwiających prawidłową sytuację; obowiązuje to zarówno kolegów udzielających pozwolenia na budowę, jak i kolegów projektujących (opinie o programie).

Dlatego dobrze będzie przypomnieć przepisy o wzajemnych odległościach budynków i o odległościach od granic parceli, których skomplikowane ujęcie w nowym ustawodawstwie nasuwa często wątpliwości. Przypominamy, że nowe ustawodawstwo budowlane nie zawiera odrębnych przepisów dla wsi (segregator aktów prawnych).

Minimalną odległością od granicy pozostaje 3 m. Mówi o tym rozporządzenie Przewodniczącego KBUA z dnia 21 lipca 1961 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane budownictwa powszechnego (Dz. U. Nr 38. poz. 196), którego § 136 ust. 1 głosi: Szerokość dojazdu do zabudowanej nieruchomości oraz odległość budynku od granicy nieruchomości w zabudowie luźnej powinna wynosić co najmniej 3 m (promocja 3 w 1).

Poza tym odległości zależą od klasy odporności ogniowej pokrycia dachu (§§ 18 i 20 wyżej wspomnianego rozporządzenia). Określono trzy rodzaje pokrycia dachów w zależności od ich odporności ogniowej:

• klasa C - pokrycia niepalne na podkładzie i konstrukcji niepalnej, klasa D - pokrycia co najmniej trudnopalne na deskowaniu lub łaceniu i na konstrukcji drewnianej,
• klasa E - pokrycia materiałem palnym na deskowaniu lub łaceniu i na konstrukcji drewnianej.