Układ dużego agregatu

Na stołach obrotowych możemy uzwajać również elementy belkowe, i to w najrozmaitszych wariantach. Przykład uzwojenia pozwalającego na naciągnięcie zarówno uzbrojenia podłużnego jak i strzemion, a konstrukcję formy dla takiego rozwiązania.

Druty sprężające są tu nawinięte na rurkach nasadzonych na trzpienie oporowe; pierwsze z nich pozostają w betonie (jest to rozwiązanie wcześniejsze). Odmienne rozwiązanie przekrój podłużny przedstawionej tam ramy (program uprawnienia budowlane na komputer).
Układ dużego agregatu uzwajającego w jednej z większych wytwórni w Rosji.

Stoliki 18 umożliwiają tu szybkie układanie nowych zwojów. Końce drutu kolejnych zwojów są łączone na styk przez spawanie termitowe. Między stolikiem i mechanizmem podającym umieszczona jest zakryta skrzynka wypełniona proszkiem i zaopatrzona w szczotki obrotowe do rozpylania proszku (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Przechodząc pod tymi szczotkami drut zostaje oczyszczony ze smarów powierzchniowych. Mechanizm podający jest tu bębnem z wieloma pasmami nawijania, osadzonym na wspólnym wale z samohamującym reduktorem ślimakowym 16, napędzanym za pośrednictwem wariatora szybkości. Na bęben nawijane są dwa druty nie napięte, schodzą zaś z niego pod pełnym naprężeniem.

Urządzenie napinające 10 stanowi ramę z odpowiednimi prowadnicami, na których przesuwa się klatka wyciągowa z obciążnikami. Ta klatka jest zaopatrzona w urządzenie samohamujące, włączające się w przypadku zerwania drutu. Szczytowe bloki wielokrążka są ruchome w celu równomiernego napinania obu drutów, między blokami zaś znajduje się zawieszenie wyrównujące, opierające się na bloku wyrównującym.

Stołem obrotowym jest tu tarcza stalowa, obracająca się na wałkach ustawionych w odpowiednim promieniu odległości od osi. Przewidziano dwojaką szybkość obrotu: 2 i 4 obr/min. Na stole znajdują się szyny, na które wjeżdżają ramy formujące, unieruchamiane następnie odpowiednimi mechanizmami (uprawnienia budowlane).

Ramy oporowe

W stół wbudowane są wałki z popychaczami dla wysuwania trzpieni oporowych.
Zestaw opisanych wyżej urządzeń jest dość kosztowny i może opłacać się tylko przy produkcji masowej, zwłaszcza elementów wymagających wielokierunkowego sprężania. Również inne urządzenia, związane z betonowaniem, transportem, naparzaniem itd. są tu w wysokim stopniu zmechanizowane, co jest pożądane dla uniknięcia „wąskich gardeł” produkcji (program egzamin ustny).
Ramy oporowe mogą być również wykonane z betonu sprężonego.

Na rysunku widoczna jest platforma stołu obrotowego o wymiarach 3,10×3,50 m i o konstrukcji kesonowej (z żebrami od spodu), tak sprężona przez uzbrojenie od spodu, by zrównoważyć siły przenoszone przy nawijaniu drutu od strony górnej powierzchni. Trzpienie oporowe o średnicy 50 mm, wkładane są w miarę potrzeby w otwory w płycie, rozmieszczone co 20 cm. Początek i koniec drutu zaczepia się w trzpieniach odpowiednimi zaciskami, np. o konstrukcji śrubowej. Na ramach tego rodzaju wytwarza się płyty stropowe wielokanałowe zbrojone dwukierunkowo (opinie o programie).
Technologia produkcji na stołach obrotowych znalazła zastosowanie w wielkich fabrykach prefabrykatów betonowych pod Moskwą (wytwórnie Luberecka i Moskiewska, każda o rocznej zdolności produkcyjnej 120 000 m3 elementów betonowych).

Transport kurszywa, piasku i betonu jest tu całkowicie zmechanizowany i odbywa się na przenośnikach taśmowych (segregator aktów prawnych).
Na stołach obrotowych oprócz elementów wielkopłytowych wykonuje się również podkłady strunobetonowe.

W jednej formie betonuje się 4 podkłady (po dwa z każdej strony rdzenia). Wadą opisanej technologii produkcji są straty stali na uzbrojenie (dochodzące do 10%), powstałe wskutek odpadu części drutów owijających bloki czołowe (promocja 3 w 1).