Układanie płyt

Przy wykonywaniu pokryć papowych na podłożu ocieplającym (zazwyczaj obiekty halowe budownictwa przemysłowego) z miękkich płyt pilśniowych niezbędne jest przestrzeganie następujących zasad impregnacja grzybobójcza płyt przy użyciu wodnych roztworów preparatów solnych oraz przesuszenie płyt powinny być realizowane przed ich ułożeniem na połaci dachowej, płyty cięte na części o powierzchni ok. 1,2 x 1,2 m należy układać z kilkumilimetrowymi przerwami w celu eliminacji skutków odkształceń wilgotnościowych oraz z zachowaniem zasady przesunięcia spoin dla zmniejszenia odkształceń płyt w warunkach eksploatacji, przy klejeniu płyt do podłoża powinno się smarować zarówno płytę, jak i podłoże (program uprawnienia budowlane na komputer).

Układanie płyt należy rozpoczynać od kalenicy w celu ewentualnego zapobiegania ich podmywaniu przez wody opadowe spływające po połaci dachowej podczas nieprzewidzianego deszczu w trakcie wykonywania robót, pokrycie papowe na miękkich płytach pilśniowych powinno być nie mniej niż trzy warstwowe, klejone lepikiem asfaltowym na gorąco; do przyklejania zarówno płyt, jak i papy nie należy stosować lepików na zimno (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Warunki szczelności

Przy ocieplaniu obiektów budownictwa przemysłowego stosowane są często płyty z wełny mineralnej, stanowiące bezpośredni podkład pod pokrycie papowe (uprawnienia budowlane). Warunkami szczelności i trwałości wykonywanego wówczas pokrycia są:

• stosowanie jako podłoża pod pokrycie jedynie płyt z twardej wełny mineralnej o odpowiednio dużej gęstości i sztywności, dających małą odkształcalność połaci (mogą to być np. płyty TS-180 i TS-200 lub płyty Lamella);
• układanie płyt należy rozpoczynać - podobnie jak w przypadku miękkich płyt pilśniowych - od kalenicy dachu powierzchniami o wielkości umożliwiającej ułożenie w tym samym dniu - na wykonanym ociepleniu - przynajmniej jednej warstwy zabezpieczającej pokrycia papowego; należy również być przygotowanym na zabezpieczenie prowizoryczne ułożonej warstwy izolacji termicznej przed opadami atmosferycznymi, na przykład za pomocą folii polietylenowej (program egzamin ustny);
• klejenie płyt do podłoża i pokrycia do płyt powinno być realizowane przy użyciu lepiku asfaltowego na gorąco, bez wypełniaczy, przez smarowanie lepikiem płyty i spodniej powierzchni przyklejanej papy; temperatura lepiku w chwili smarowania nie powinna być niższa niż 160°C; zużycie lepiku przy klejeniu wełny do podłoża oraz przy naklejaniu papy na wełnę jest rzędu 2,5 - 3 kg/m² (dla pokryć na betonie zużycie lepiku jest mniejsze i wynosi ok. 1,5 kg/m²);
• na podłożu z twardej wełny mineralnej nie należy układać pap bezosnowowych z folii aluminiowej; pokrycie powinno być wykonywane jako trzywarstwowe, w którym na warstwy pierwszą i trzecią stosuje się papę powlekaną na tekturze, zaś na warstwę drugą papę na osnowie z tkaniny technicznej;
• działek roboczych, przygotowanych do pokrycia, nie należy kończyć wzdłuż jednej linii prostopadłej do okapu;
• przy wykonywaniu pokrycia niezbędne jest stosowanie miękkich szczotek nic wyciągających włókien z wełny mineralnej (opinie o programie).

Innym wariantem podkładu są płyty izolacji termicznej ze styropianu wzmocnione twardą płytą pilśniową. Ze względu na wrażliwość styropianu na działanie rozpuszczalników należy stosować wyłącznie lepiki asfaltowe na gorąco, pamiętając przy tym, że:

• przy układaniu styropianu smaruje się gorącym lepikiem wyłącznie podłoże, dociskając doń styropian; stosując do wzmocnienia podkładu płyty pilśniowe twarde należy smarować lepikiem spód płyty pilśniowej, a nie styropian; w stosunku do styropianu i płyt pilśniowych należy przestrzegać zasady mijania i przekrycia spoin (segregator aktów prawnych);
• do impregnacji płyty pilśniowej nie wolno stosować oleistych środków grzybobójczych; 
• sposób zabezpieczania przed opadami atmosferycznymi, kolejność układania i rozplanowanie działek roboczych są analogiczne jak przy podkładach z miękkich płyt pilśniowych lub wełny mineralnej.

Przyklejanie pokrycia do podkładu. Pokrycia tego rodzaju stosuje się zwykle jako dwu- lub trzywarstwowe, z papy smołowej lub asfaltowej, zgodnie z zasadami (promocja 3 w 1).