Urządzenia kierujące

Urządzenia kierujące powinny mieć długość równą co najmniej 1,5 długości statku, który wskutek swych wysokich nadbudówek bywa dość silnie dryfowany przez wiatr (program uprawnienia budowlane na komputer).
Gdy różnice poziomu wody są większe, konieczne są pomosty dłuższe.
Długość ich należy tak dobrać, aby największe pochylenie pomostu nie przekraczało spadków podanych na początku.

Gdy spodziewana jest 2 m różnica poziomów, długość pomostu musi dochodzić do 70 m. Ponieważ pomosty o tej rozpiętości wymagałyby zbyt mocnych belek, przeto często dzieli się je na części i końbe każdej części zawiesza
na wysokich portalach. Są to przystanie bałtyckie Grossenbrode i Putt- garden (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Statki mające na pokładzie dwa tory przechylają się nieco, gdy sznur wagonów wjedzie na nie i ustawi się na jednym torze, a drugi tor jeszcze jest nie zajęty. Aby umożliwić wjazd na przechylony pokład, stosuje się na odcinku odwodnym przegubowe połączenie belek podłużnych pomostu z poprzecznicami. Umożliwia ono chwilowe zwichrzenie się powierzchni pomostu i dostosowanie go do pochylenia statku.

Układ f przewiduje umieszczenie przystani promowej wewnątrz śluzy zamykanej od strony morza bramą. Uzasadnione to jest w warunkach bardzo dużych wahań poziomu wody w morzu i ciasnoty w porcie. Po wejściu statku do śluzy poziom wody w niej oraz statek obniżany (lub podnoszony) jest tak, aby poziom pokładu znalazł się na
poziomie nabrzeża przejście jest wtedy poziome. Rozwiązanie takie jest bardzo kosztowne i dotychczas zastosowano je w skali światowej jeden raz, a mianowicie w porcie Dover, w którym średnie wzniesienie pływu wynosi 6,2 m. Szereg dodatkowych informacji o przystaniach promowych zawiera praca Szopowskiego (uprawnienia budowlane).

Prędkość handlowa

Poduszkowce nie są jeszcze rozpowszechnionym środkiem transportu, ale stopniowo rozszerza się zasięg ich kursów, a konstruktorzy ich przewidują nawet, że w przyszłości wyprą one statki konwencjonalne, uprawiać będą żeglugę nawet przez oceany, a rozmiary ich osiągną wartości porównywalne z wymiarami dzisiejszych kilkusettysięczników. Na razie ruch poduszkowców koncentruje się przede wszystkim w kanale La Manche, głównie pomiędzy Anglią i Francją lub wyspami kanału (program egzamin ustny).

Poduszkowiec jest to jak wiadomo pojazd, który może poruszać się zarówno nad wodą, jak i nad lądem, unosząc się nad nimi na poduszce ze sprężonego powietrza wypływającego pod ciśnieniem z dysz rozmieszczonych pod kadłubem na jego obwodzie. Powietrze zasysają, sprężają i kierują do dysz dmuchawy lub turbiny odpowiedniej mocy (opinie o programie). Część powietrza skierowana jest do dysz poziomych, z których wypływające powietrze nadaje pojazdowi ruch poziomy i pozwala na sterowanie nim. Poza tym kadłub poduszkowca ma zapewnioną pływalność jak normalny statek, co umożliwia mu zatrzymywanie się dłuższy czas na wodzie w celu uruchomienia silników lub w wypadku ich awarii.

Typową jednostką obecnie jest poduszkowiec SR-N4, który w każdym kursie może przewieźć 250 pasażerów i 33 samochody. Fala do wysokości h = 3,60 m nie stanowi dla niego przeszkody. Jego maksymalna prędkość wynosi 143 km/h, prędkość handlowa wynosi, w zależności od wysokości fali, od 105 km/h do 113 km/h. Ma następujące wymiary zewnętrzne (całkowite): długość ok. 40 m, szerokość ok. 23,5 m, wysokość ok. 13 m (segregator aktów prawnych).

Rozróżnia się na ogół 3 rodzaje przystani dla poduszkowców przystanki, przystanie tranzytowe (przelotowe), przystanie (porty) końcowe (główne). Rysunki 3.10 do 3.12 przedstawiają schematy takich przystani na morzu pływowym dla mniejszego typu poduszkowca (SR-N6 o wymiarach ok. 8×14 m w rzucie poziomym) (promocja 3 w 1).
Przystanki (rys. 3.10) wymagają jedynie stworzenia powierzchni oczyszczonej z kamieni i innych przeszkód na terenie zalewowym pomiędzy PSW a OSN oraz nad PSW.