Wapno hydratyzowane
Jeżeli trudno o utrzymanie stromych ścian dołu, należy zabezpieczyć je deskami. Po spuszczeniu zgaszonego wapna do dołu, część wody wsiąka w grunt, część zaś paruje (program uprawnienia budowlane na komputer). W cieście pozostaje co najmniej taka ilość wody, ile waży zgaszone wapno. Gdy wapno w dole dostatecznie zgęstnieje, przykrywamy je 10 - 20 cm warstwą piasku, chroniącą wapno od zwietrzenia. Wapno można zacząć używać, gdy powierzchnia jego popęka w głębokie szczeliny.
Ciężar lm3 ciasta wapiennego wynosi około 1370 kg. Czas dołowania wynosi co najmniej dla wapna do zapraw murowych - 2 do 4 tygodni, dla wapna do zaprawy zwykłej ścian - 2 do 3 miesięcy, dla wapna do wypraw szlachetnych - do 6 miesięcy.
W dawnych czasach okres dołowania wapna dochodził do kilkudziesięciu lat (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Do wypraw nie należy brać wapna ze spodu dołu, gdyż znajdują się tam części niedogaszone i szkodliwe domieszki, utrudniające dobre wykonanie wyprawy.
Wapno to powstaje przez dodanie do wapna palonego około 65% wody wagowo. Wprawdzie można ten proces przeprowadzić na budowie, jednakże tego się nie praktykuje i przyrządzanie wapna hydratyzowanego odbywa się u nas wyłącznie fabrycznie, maszynowo. Polega to na tym, że kawałki wysokoprocentowego wapna po rozdrobnieniu w młynach walcowych lub młotowych doprowadza się do gaśnic, gdzie dodaje się tylko taką ilość wody, aby wapno rozpadło się w suchy proszek.
Potem transportuje się je do silosów, gdzie dojrzewa ono przez 4 do 5 dni. Następnie miele się je w młynach kulowych lub rurowych i odsiewa przy pomocy seperatora powietrznego (uprawnienia budowlane).
Własności tego wapna określa norma PN/B-242. Wapno hydratyzowane sprzedaje się w workach papierowych po 50 kg. Ciężar objętościowy wynosi około 500 kg/m3, ciężar właściwy - 2,1. Wskazuje to na duże zwiększenie objętości wskutek gaszenia. Wapno hydratyzowane wyrabiają w Polsce między innymi Zakłady Wapiennicze „Piechcin” i „Gogolin”.
Wapno hydrauliczne
Wapno hydrauliczne jest to spoiwo otrzymywane przez wypalanie bez uprzedniej przeróbki - margli wapniowych poniżej granicy spiekania i następnie przez poddanie ich procesowi rozdrobnienia. Opakowane jest w worki papierowe po 50 kg z właściwym napisem (program egzamin ustny). Wapno hydrauliczne zawiera około 70% wapienia (CaCO;{). W Polsce wyrabia je cementownia „Szczakowa”. Właściwe wapna hydrauliczne są barwy żółtej, szarej lub czerwono- żółtej, odznaczają się stałością objętości, a wytrzymałość ich wzrasta z czasem. Ze względu na długi czas wiązania początkowego, a także ze względu na niższą wytrzymałość, wapna hydrauliczne stosowane są przeważnie w połączeniu z cementem.
Dodatek wapna hydraulicznego do betonu zwiększa jego szczelność (rury, zbiorniki) i zmniejsza tendencję do tworzenia zarysowań. Wytrzymałość na ściskanie zaprawy o składzie 1 części wapna hydraulicznego i 3 części piasku wynosi po czterech tygodniach, przy lichym wapnie powyżej 10 kg/cm , przy dobrym wapnie - 30 do 60 kg/cm2 (opinie o programie).
W Polsce używa się obecnie bardzo małych ilości gipsu. Podczas, gdy w innych krajach, o wysokiej kulturze technicznej, na każdą tonę zużytego cementu przypada 200, a nawet 300 kg gipsu, u nas stosunek ilości zbytu gipsu do ilości zbytu cementu wynosi 1:200, czyli że gips jest prawie nie używany. Pamiętać jednak należy o tym, że na wyprodukowanie 1 tony cementu portlandzkiego zużywamy około 350 kg węgla, podczas gdy na wyprodukowanie 1 tony gipsu trzeba tylko 50 kg węgla, a więc siedmiokrotnie mniej (segregator aktów prawnych).
Nakazem gospodarczym będzie więc stosowanie gipsu tam. gdzie to jest możliwe. Będzie to tym łatwiejsze, że Polska ma pod dostatkiem doskonałych skał gipsowych. Cechy i sposób badania gipsu podaje norma PN/B-250. Według tej normy gips jest to materiał wiążący, otrzymywany drogą obróbki cieplnej i przemiałowej naturalnych kamieni skał gipsowych, krystalicznych lub ziarnistych (promocja 3 w 1). Wypalanie skał gipsowych i następnie mielenie na proszek, bądź też wyprażenie po zmieleniu, ma na celu usunięcie z tych skał wody krystalizacyjnej.
