Warianty okucia rozwierno-uchylnego

Po zamontowaniu jarzma, przegubu narożnego i płytek zamykających, należy ustawić je odpowiednio do funkcji.
Tańszymi rozwiązaniami są okucia z zasuwą wierzchnią oraz wersja z dodatkowym drążkiem do ustawiania pozycji rozwiernej lub uchylnej. W przypadku okna samouszczelniającego potrzebny jest jeszcze jeden dodatkowy zamek skrzydła rozwiernego (skrzydło drugie) z okuciem ryglowym krawędziowym (program uprawnienia budowlane na komputer).

Okucia do bardzo dużych skrzydeł okiennych.
Bardzo duże skrzydła okienne należy podpierać w połowie szerokości lub wysokości skrzydła. Tu do dyspozycji są okucia do okien przechylnych lub obrotowych o ciężkich łożyskach skrzydeł i z okalającym zamkiem centralnym. Podczas otwierania takiego okna, jedna połowa skrzydła wychodzi na zewnątrz, a druga do wewnątrz.

Wykonanie połączenia krzyżowego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Prosty wyrób z litego drewna, który po dalszej obróbce może służyć np. jako podstawa dla stojaka. Dwa elementy drewniane o takim samym przekroju poprzecznym zostały połączone swoimi powierzchniami pod kątem prostym w krzyż.
Metoda połączenia: Połączenie krzyżowe zakładkowe
Przedstawienie elementu składowego uwidacznia wybrany rodzaj połączenia i pokazuje, iż do nasadzenia drugiego brakującego elementu, potrzebne jest utworzenie na szerokości materiału wolnego miejsca, wolnej przestrzeni (uprawnienia budowlane).

Zaleca się aby głębokość wrębu obu części (części podstawowej i nasadzanej) była równa połowie grubości każdej z nich. W wyniku utworzenia tego rodzaju połączenia z początkowego przekroju poprzecznego każdego elementu pozostaje więc 50% przekroju nienaruszonego.
jest to więc typ połączenia kształtowego.
Przy połączeniu krzyżowym zakładkowym, składanie i rozkładanie elementów składowych zdeterminowane jest poprzez ich kształty i jest możliwe tylko w jednym kierunku. Ten kierunek zapewniony jest przez klejenie na „złącze stałe" (program egzamin ustny).

Wykonanie połączenia krzyżowego

Wykonanie połączenia krzyżowego zakładkowego z odpowiednio wymiarowanych elementów (ram, listew drewnianych) jest czynnością wprawdzie łatwą, lecz podstawową w dziedzinie połączeń drewna litego.
Do istotnych etapów pracy należy zaliczyć:
- Wspólne nacechowanie elementów składowych: oznaczenie krawędzi kątowych ewentualnie powierzchni odniesienia
- Trasowanie i kątowanie szerokości łączącej
- Kontrola poprzez nałożenie elementów ( należy pamiętać o oczyszczeniu płaszczyzn)
- Trasowanie głębokości wrębu złącza za pomocą punktaka podwójnego: obie części od krawędzi do połowy przekroju.
- Nacięcie (osadzenie) krawędzi wrębów za pomocą piły osadnicowej (opinie o programie).

Należy zachować połowę linii trasowniczej.
- Wybicie wrębu dłutem do wielkości wcześniej wytrasowanej. Jako przyszła powierzchnia klejona musi on być bardzo równy, o dokładnie wymierzonych kątach.
- W razie potrzeby wręb obrobić dokładnie za pomocą pilników.
Przy nacinaniu piłą wymiarowo wytrasowanego połączenia powstają w drewnie dwie krawędzie wrębu, które powinny zapewniać kąty proste między dwoma połączonymi ze sobą elementami. Wręb jest ograniczony na głębokość przez swoją podstawę, która jako przyszła powierzchnia klejona musi być równa i równoległa do powierzchni czołowej krzyża. Po wycięciu, wyżłobieniu wrębu i połączeniu musi powstać równa powierzchnia zewnętrzna (segregator aktów prawnych).
Zakładka w kształcie litery „T".

W porównaniu z połączeniem krzyżowym, dołączany element w złączu w kształcie litery „T" posiada tylko jedną krawędź wrębu, przez co zabezpiecza tylko w jednym kierunku przed przesuwaniem. Połączenie ma kształt „ogona jaskółki" aby - podobnie jak w przypadku połączenia krzyżowego - osiągnąć złącze kształtowe w dwóch kierunkach.

Najmniejszy nawet przekrój poprzeczny wpływa na wytrzymałość całej konstrukcji (promocja 3 w 1). Także i w przypadku małego przekroju obowiązuje podstawowa zasada konstrukcji „Łańcuch jest tak silny, jak najsłabsze jest jego ogniwo"