Warstwa ocieplająca

Nawet takie objawy, jak zawilgocenie warstwy ocieplającej i powstawanie pęcherzy wypełnionych wodą pod wodoszczelną przeponą dachową, są tylko w sporadycznych przypadkach przyczyną uszkodzenia lub wadliwej izolacji wodochronnej, natomiast powstają one prawie zawsze wskutek zawilgocenia mającego swe źródło w procesach cieplno-wilgotnościowych (program uprawnienia budowlane na komputer).
W rezultacie ujawnienia przyczyn powstawania wyżej wymienionych objawów zawilgocenia stropodachów stwierdzono, że są z nimi związane ogólnie znane uszkodzenia natury fizycznej i fizykochemicznej przekryć żelbetowych.

Do najczęściej spotykanych uszkodzeń tego typu należy zaliczyć wykruszenie się betonu wskutek oddziaływania ujemnych temperatur oraz korozję betonu stali zbrojeniowej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
W celu zwalczania wyżej wymienionych ujemnych objawów wykonano szereg opracowań teoretycznych i przeprowadzono badania laboratoryjne i poligonowe. Szczególnie duże znaczenie miało opracowanie wyżej podanych metod obliczeń procesów cieplno-wilgotnościowych dla przegród budowlanych pracujących w polskich warunkach klimatycznych. Do podstawowych działów tych obliczeń należą: określenie zakresu temperatur, w których poszczególny rodzaj przegrody ulega zawilgoceniu oraz określenie czasu trwania tego zawilgocenia. Na podstawie wyżej wymienionych opracowań teoretycznych i badań stropodachów stwierdzono, że w strefie powietrzno-suchej, tj. w granicach wilgotności sorpcyjnej, wyżej wymienione ujemne odziaływania procesów niszczenia ulegają zahamowaniu lub ustają całkowicie (uprawnienia budowlane).

Na podstawie dotychczasowych dziesięcioletnich badań laboratoryjnych i poligonowych, teoretyczne podstawy zabezpieczeń trwałości przekryć żelbetowych przed procesami cieplno-wilgotnościowymi w agresywnym środowisku powietrznym znalazły pełne potwierdzenie swej słuszności, a więc tym samym należy uznać, że obecnie są wytyczone kierunki do projektowania prawidłowych fizycznie, konstrukcyjnie i funkcjonalnie stropodachów, biorąc pod uwagę nawet tak zmienne warunki klimatyczne, jakie obserwujemy w Polsce (program egzamin ustny).

Temperatura powietrza wewnątrz hali

Metody obliczeń cieplno-wilgotnościowych zostały opracowane przed 10 laty i w ciągu tego okresu wykonano wiele analiz przebiegu procesów cieplno- - wilgotnościowych w stropodachach istniejących i prognostycznie w wielu stropodachach nowo budowanych, przy czym badania w naturze we wszystkich przypadkach potwierdziły wyniki uzyskane z obliczeń.
Przekrycie istniejącej hali składa się z następujących warstw, licząc od wnętrza pomieszczenia: płyta żelbetowa - 3 cm, dwie warstwy papy asfaltowej (opinie o programie).

Temperatura powietrza wewnątrz hali utrzymuje się w granicach t; = +28°C, a wilgotność względna powietrza (pi = 35%. Ponieważ w okresie eksploatacji następowało wykraplanie pary wodnej na wewnętrznej powierzchni oraz wewnątrz stropodachu i niszczenie płyty żelbetowej, przeto konieczne jest wykonanie docieplenia. Należy obliczyć niezbędną grubość warstwy ocieplającej i sprawdzić możliwość zawilgocenia stropodachu wykraplającą się parą wodną (segregator aktów prawnych).

Rzeczywiste ciśnienie pary wodnej powietrza wewnętrznego.
Z powyższego przykładu widać, że. stropodach choć nieznacznie, lecz stopniowo będzie się zawilgacać, a jego własności termiczne mogą stale obniżać się. Przy większym zawilgoceniu jako środek zabezpieczający można zastosować stropodach wentylowany.
Stropodachy mają zastosowanie szczególnie w halach przemysłowych o większych rozpiętościach (promocja 3 w 1).

Należy wtedy układać na płycie nośnej warstwę paro- szczelną w postaci jednej warstwy papy asfaltowej obustronnie powlekanej (nr 500) klejonej starannie na lepiku asfaltowym. W wyjątkowym przypadku stosuje się dwie warstwy papy. Przy projektowaniu tych przegród należy uwzględnić na tyle niski współczynnik przenikania ciepła K dla warstw ułożonych nad warstwą paroszczelną, ażeby temperatura punktu rosy wypadła powyżej warstwy paroszczelnej. W takim przypadku nie będzie wykraplania pary wodnej w strefie ułożenia warstw ocieplających.