Wartość siły sprężającej

Wykresy siły sprężającej między przekrojem niebezpiecznym w swobodnie podpartej belce kablobetonowej (przekrój środkowy) a skrajnym przekrojem przy zakotwieniach czynnych (program uprawnienia budowlane na komputer). Zaznaczone na rysunku wartości siły sprężającej, ważne dla projektowania elementu i programowania naciągu, to kolejno: Siła pierwotna naciągu, kontrolowana na urządzeniach pomiarowych prasy naciągowej (na podstawie wydłużenia cięgien) lub na manometrach pompy zasilającej (na podstawie ciśnienia); jest to największa poza celowym chwilowym przeciążeniem siła naciągu, jaka jest przekazana na cięgna; w razie kolejnego naciągu cięgien, jest sumą wskazań przy każdym naciągu, a zatem nie zajdzie w rzeczywistości, wskutek równoczesnego występowania strat we wcześniej naciągniętych cięgnach; w strunobetonie czyli jest jednakowa na całej długości cięgien.

Nie zawsze da się jednoznacznie określić chwilę, w której działa jedna z wyróżnionych wartości siły sprężającej. Najprostsza sytuacja ma miejsce przy sprężaniu elementu kablobetonowego jednym cięgnem wówczas można stosunkowo łatwo wyodrębnić kolejne wartości siły sprężającej (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Przy większej liczbie kabli kolejno naciąganych występują trudności w ocenie łącznej siły sprężającej. Także w strunobetonie, gdzie siła wstępna powstaje w chwili zwolnienia cięgien z uchwytów technologicznych, trzeba wziąć pod uwagę czas, jaki upłynął od chwili naciągu cięgien, zaszła bowiem już część straty od relaksacji stali (uprawnienia budowlane). Przebieg zmian siły sprężającej z zaznaczeniem kolejno zachodzących strat sprężenia w elementach struno- i kablobetonowych. Wartość siły sprężającej zrealizowanej w cięgnach różni się wskutek przypadkowych czynników od wartości projektowane, a oszacowania prawdopodobnych strat obarczone są błędami przewidywania (program egzamin ustny).

Obciążenia niebezpieczna

Zależnie od rozważanego stadium obciążenia elementu w projektowaniu uwzględnia się współczynniki prowadzące do niekorzystnej wartości sił sprężających. W stadiach realizacji na ogół niebezpieczna jest siła sprężająca zbyt duża, a zatem we wzorach należy przyjąć. W stadium maksymalnego obciążenia niebezpieczna jest na ogół zbyt mała siła sprężająca, a więc we wzorze należy uwzględnić (opinie o programie). Stosownie do polskich przepisów te same obliczeniowe siły sprężające stosuje się przy sprawdzaniu stanów granicznych zniszczenia oraz stanów granicznych użytkowania.

Straty te powstają przy każdym naciągu, związane są bowiem z tarciem ruchomych części pras i innych urządzeń o części nieruchome oraz z ewentualnymi oporami sprężyn ruchu powrotnego. W najczęściej używanych urządzeniach hydraulicznych stanowią one różnicę między siłą naciągu wynikającą z iloczynu ciśnienia i pola czynnej powierzchni tłoka prasy a siłą efektywną naciągu cięgna. Różnica ta zależy od sprawności urządzenia straty wynoszą 5-HI5°/o i zależą od ciśnienia oleju, konstrukcji prasy oraz warunków pracy (rodzaj oleju, temperatura, stopień zużycia, powierzchnia kontaktu oraz stan zanieczyszczenia) (segregator aktów prawnych).

W celu wyeliminowania omawianych strat z procesu programowania naciągu mierzy się podczas sprężania wydłużenia cięgien (podstawowa miara naciągu), a pomiar ciśnienia, nawet mając dokładne tabele cechowania urządzeń, uznaje się za uzupełniający. Omówienie sprawności urządzeń naciągowych i doświadczalnej oceny strat wewnętrznych. Jeśli cięgno podczas naciągu kontaktuje się z elementami zakotwienia (np. z blokiem kotwiącym) lub z pośrednimi uchwytami odginającymi cięgno, to powstaje lokalnie zjawisko tarcia. Duże siły podłużne w cięgnie wywołują również duże siły docisku poprzecznego przy drobnych nawet zmianach kierunku cięgna, a zatem występują znaczne opory tarcia hamujące ruch cięgna (promocja 3 w 1). Wymagają one indywidualnej analizy, a najczęściej doświadczalnych pomiarów, bowiem oprócz sił docisku zasadnicze znaczenie ma stan powierzchni kontaktu cięgna ze wspomnianymi elementami oraz ewentualne środki redukujące współczynnik tarcia.