Wczesne drewno

Z liczb zestawionych w tabeli wynika, że różnice między ciężarem drewna późnego i drewna wczesnego gatunków iglastych i liściastych gatunków pierścieniowonaczyniowych są silniej zaznaczone niż w drewnie gatunków rozpierzchłonaczyniowych.

Jako średnie wartości ciężaru właściwego w stanie całkowicie suchym można dla drewna iglastego przyjąć: drewno wczesne yQ = 0,35 G/cm3, drewno późne 0,70 - 0,90 G/cm3 (program uprawnienia budowlane na komputer). Średni stosunek tych dwóch wartości można wyrazić liczbami 1 : 2,5. Stosunek ten jest dla drewna iglastego wartością mniej więcej stałą.
Mimo tych mniej więcej stałych stosunków ciężar właściwy drewna iglastego wykazuje znaczne wahania. Różnice, jakie zachodzą w ciężarze właściwym drewna z tego samego drzewa lub z różnych drzew, tłumaczy się zmiennym udziałem drewna późnego, co wywiera decydujący wpływ na ciężar właściwy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Pogląd ten sprawdza się częściowo w odniesieniu do drewna drzew iglastych i pierścieniowo- naczyniowych; związek między średnią szerokością słoju a ciężarem właściwym drewna uwydatnia się u nich w sposób wyraźny i prawidłowy, jakkolwiek i w tym przypadku spotyka się odchylenia. Zależnie od warunków siedliskowych i warunków wzrostu szerokość słojów ulega dużym wahaniom, które nie zawsze wiążą się w istotny sposób z ciężarem właściwym. Szeroki zakres wahań obrazuje wykres dotyczący słoistości drewna jesionowego (uprawnienia budowlane).

Wiązanie ciężaru właściwego drewna z jego słoistością jest tylko pośrednio uzasadnione; ciężar właściwy drewna zależy od ilościowego stosunku drewna wczesnego i późnego w poszczególnych słojach, a szerokość słojów stanowi niezbyt dokładny, wtórny wskaźnik. Poza tym istnieje pewna optymalna słoistość, przy której drewno wykazuje najwyższy ciężar właściwy. I tak np. dla sosny przyjmuje się średnią szerokość słoju w granicach 0,5-2,0 mm, dla dębu 2-3 mm, dla jesionu 3-6 mm za wartość optymalną, poniżej i powyżej której ciężar właściwy drewna się obniża (program egzamin ustny).

Spadek ciężaru właściwego

Zależność między słoistością drewna a jego ciężarem właściwym obrazują załączone wykresy, z których można wysunąć następujące wnioski orientacyjne:
W drewnie iglastym w miarę zmniejszania się szerokości słojów ciężar właściwy drewna rośnie do pewnej granicy. Dalsze zmniejszanie się szerokości słoju powoduje spadek ciężaru właściwego drewna (opinie o programie).
U liściastych gatunków pierścieniowonaczyniowych (dąb, jesion, wiąz, grochodrzew, przeorzech) w miarę wzrostu szerokości słoju ciężar właściwy drewna rośnie do pewnej granicy, osiąga wartość najwyższą i zaczyna spadać.
Spadek ciężaru właściwego drewna pierścieniowonaczyniowego po przekroczeniu optymalnej szerokości słoju tłumaczy się tym, że w słojach dużej szerokości budowa drewna późnego upodabnia się do budowy drewna wczesnego. Wskutek tego obniża się ciężar właściwy drewna późnego i mimo jego dużego udziału ilościowego ciężar właściwy drewna spada. W drewnie rozpierzchłonaczyniowym brak prawidłowego związku między słoistością a ciężarem właściwym drewna; zjawisko ma charakter nieregularny.

Położenie drewna w strzale. Ciężar właściwy zależy w dużym stopniu od części drzewa, z której drewno pochodzi. Wysoki ciężar właściwy wykazuje drewno pochodzące z odziomkowej części pnia, zwłaszcza z szyi korzeniowej i ze zgrubień korzeniowych (segregator aktów prawnych). Tłumaczy się to tym, że drewno w szyi korzeniowej i jej najbliższym sąsiedztwie podlega działaniu naprężeń ściskających i rozciągających, związanych z ruchami jakie wykonuje pień drzewa pod działaniem wiatru. W związku z tym włókna w przyziemnej części drzewa są grubościenne i silnie wykształcone, wskutek czego wzrasta ciężar właściwy drewna.

Na przekroju poprzecznym drzew iglastych ciężar właściwy drewna wzrasta w miarę posuwania się od rdzenia ku obwodowi. Zjawiska tego nie można uogólniać i me można uważać za niezmienną prawidłowość. W starszych drzewach o dużej średnicy obniża się ciężar właściwy obwodowych warstw drewna. W tym wypadku największy ciężar właściwy wykazuje drewno umiejscowione między strefą przyrdzeniową a przyobwodową warstwą drewna (promocja 3 w 1).