Wiązanie żywicy

Wytwórnia British Plimber Ltd wyprodukowała płyty do celów budowlanych z odpadków drzewnych nasyconych żywicą syntetyczną. Przez zastosowanie metody ciągłej produkowano płyty znacznych długościach zamiast płyt małych, o ograniczonych wymiarach. Produkcja. Produkcję rozpoczęto w roku 1947 przy wydajności dziennej ok. 30 do 40 ton (program uprawnienia budowlane na komputer). Do wytwórni nadchodziły strużyny trociny głównie z drewna miękkiego (tylko z nieznaczną ilością dębiny), które składano w dużym rowie. Z rowu wyciągano odpadki drewna za pomocą urządzenia ssącego-, zasilając nimi zasobniki, skąd kierowano je do młynów (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Po zmieleniu odpadków do wymiarów od 12,5 do 6 mm transportowano je do mieszarek, gdzie dodawano 5 do 10% żywicy typu formaldehydowego oraz utwardzaczy.

Żywice przechowywano w zbiornikach umieszczonych powyżej mieszarek, utrzymywano je w stałej cyrkulacji, aby zachować jak najlepszą konsystencję emulsji. Żywice i utwardzacze chemiczne pompowano do mieszarek (uprawnienia budowlane). Produkt z mieszarek wprowadzano do rozbieranych form podzielonych na komory płytami aluminiowymi. Zasilanie form było zautomatyzowane, a wielkość wsadu kontrolowana. Po napełnieniu form prasowanie przeprowadzano pod ciśnieniem (program egzamin ustny). Wiązanie żywicy przyspieszano przez ogrzewanie form w tunelu, w którym pozostawiano je w ciągu 14-24 godz, zależnie od rodzaju płyty. W ostatnim stadium produkcji wyjmowano płyty z form i umieszczano na stojakach w komorze utwardzania, gdzie wysychały w temperaturze pokojowej. Tam pozostawały przez 8 godzin; w tym czasie następowało ostateczne utwardzenie żywicy. Po wyrównaniu krawędzi i przycięciu do wymaganych wymiarów płyty były gotowe do wysyłki (opinie o programie).

Nadmiar papieru

Taki sam jest proces technologiczny produkcji Plimberite’u - płyt ściennych i rdzenia do laminatów produkowanych pod wysokim ciśnieniem. Bierze się surowiec w ilości 90% trocin i 10% żywicy krezolowo-formaldehydowej. Znormalizowaną płytę wkłada się między dwa arkusze papieru absorpcyjnego, powleczonego spoiwem żywicznym. Licowe arkusze papierowe ułatwiają wykończenie dekoracyjne (segregator aktów prawnych). Nadmiarem papieru zawija się krawędzie płyty w celu ochrony w czasie przewożenia, przenoszenia itd.

Produkcja Plimberitu w postaci rdzenia jest ekonomiczniejsza, wymaga znacznie mniejszego ciśnienia podczas prasowania, a w związku z tym można stosować lżejsze i tańsze prasy. Rdzeń w pierwszym stadium procesu nie jest całkowicie utwardzony, a arkusze impregnowane kładzie się na wierzchu dla wyprodukowania równocześnie laminatów uzyskiwanych przy zastosowaniu dużego ciśnienia. Polimeryzacja laminatu następuje przy ostatecznej polimeryzacji rdzenia, przy czym wypełniacz związany jest wystarczająco, bez potrzeby dodawania kleju.

Płyty Plimberite stosuje się głównie do robót wewnętrznych. Do robót zewnętrznych nie nadają się bez użycia powłoki ochronnej. Zastosowano je na wykładziny dachów pokrywanych asfaltem, łupkiem lub dachówką. Ponieważ płyty te chłoną wilgoć, należy zabezpieczyć lewą (wewnętrzną) ich powierzchnię i krawędzie przez nałożenie podkładu, pokrycie warstwą farby lub innym materiałem wodoodpornym (promocja 3 w 1).

Płyty produkuje się o grubości od 12,5 do 19 mm i wymiarach 2,4 x 1,2 m. Płyty o grubości 12,5 mm stosuje się jako wypełnienie ścian przymocowanych na łatach do ścian już istniejących. Ścianki działowe wykonuje się w zwykły sposób, stosując obramowanie drewniane lub metalowe, do którego przymocowuje się płyty Plimberite. Płyty można pokrywać oklelną, podobnie jak się pokrywa drewno naturalne. Najodpowiedniejszą substancją do przyklejania okleiny do płaszczyzny płyt jest klej mocznikowo-formaldehydowy. Powierzchnię płyt Plimberite można również wykańczać innymi sposobami; można ją malować, w tym wypadku zaleca się użycie jako podkładu wypełniacza drzewnego, który pokrywa się farbą. Powłoka płaszczyzny powinna być lśniąca. Pokost, lakier celulozowy, wosk, farba klejowa i tapety stosowane są do wykańczania powierzchni Plimberitu.