Wiązary z płatwiami

Wiązary płatwiowo-kleszczowe ze ścianką kolankową. Ten typ wiązarów, jako najczęściej spotykany, zostanie szczegółowo rozpatrzony wraz z omówieniem pracy poszczególnych elementów konstrukcji oraz ich połączeń w węzłach (program na komputer). Podobne połączenie spotykamy i w innego typu wiązarach i przy omawianiu dalszych będziemy powoływali się na te połączenia. Krokwie 1, jak to już wyżej nadmieniono, są elementami dźwigającymi pokrycie dachu.
Płatwie 2 są to elementy poziome w więźbie dachowej, służące za podpory dla krokwi, biegnące równolegle do kalenicy i oparte na słupach umieszczonych w wiązarach pełnych (program na telefon). W zależności od usytuowania płatwi w więźbie rozróżniamy płatwie kalenicowe 8, pośrednie 2 oraz stopowe 19. Płatew stopowa opierająca się na murze nosi nazwę murłaty 13. Płatwie opierające się na stropie i znajdujące się pod słupkami noszą nazwę podwalin 18.

Słupki 3 przekazują obciążenie od płatwi albo bezpośrednio na strop (obciążenie skupione) lub za pośrednictwem podwalin 18; (obciążenie rozkłada się na większą powierzchnię) (program egzamin ustny).
Miecze 6 są to elementy służące do usztywnienia więźby w kierunku podłużnym, które jednocześnie zmniejszają rozpiętość płatwi. Miecze stosuje się zazwyczaj w płaszczyźnie pionowej, lecz ze względu na to, że płatew pracuje w dwu płaszczyznach wzajemnie prostopadłych, może zachodzić potrzeba zastosowania mieczy i płaszczyźnie poziomej (opinie o programie).
‘ Przy większych rozpiętościach budynków i stromych dachach parcie i ssanie wiatru jest znaczne i w celu usztywnienia dachu w kierunku poprzecznym stosuje się w wiązarze pełnym pręty ukośne, tzw. zastrzały 17, lub miecze w płaszczyźnie wiązara.

Słupy wraz z płatwiami i mieczami stanowią tzw. ramy stolcowe. Stężenia poziome w wiązarach pełnych noszą nazwę kleszczy 4 Jak już zaznaczono, krokwie w konstrukcjach nowoczesnych stosuje się o grubości 50 mm; w konstrukcjach dawniejszych stosowano na nie bale grubości co najmniej 7—8 cm (segregator aktów prawnych).

Inne elementy więźby dachowej mają również mniejsze przekroje niż stosowane dawniej. Mniejsze grubości elementów oraz dążność do uproszczenia połączeń spowodowały pewne zmiany w konstrukcji nowoczesnych złączy w porównaniu z tradycyjnymi. Krokwie w kalenicy łączą się zwykle na nakładkę prostą. Złącza na zwidłowanie mogą być stosowane tylko przy grubości krokwi nie mniejszej niż 8 cm. Złącza krokwi zabezpiecza się przed przesunięciem stosując kołki drewniane lub gwoździe. Połączenie krokwi w miejscu oparcia na płatwi pośredniej 2 wykonuje się w postaci wrębu, albo tylko w krokwi lub częściowo w krokwi a częściowo w płatwi głębokość wcięcia wynosi 3-r-4 cm. Dla nadania złączu większej sztywności w węźle B należy kleszcze odpowiednio połączyć z krokwią, płatwią i słupem. Kleszcze 4 obejmują słupek 3 i opierają się na jego wrębach o szerokości oparcia l,5-f-2 cm. W złączu stosuje się śruby stężające 0 12-ł- -4-14 mm. Płatew pośrednia połączona jest z kleszczami 4 (grub. 38-^50 mm) na wrąb w płatwi o szerokości równej grubości pojedynczego kleszcza i głębokości 1,5-4-2 cm.

Połączenie kleszczy

Połączenie kleszczy 4 z krokwią 1 wykonuje się w konstrukcjach nowoczesnych na gwoździe, przy czym ze względu na prześwit między kleszczami, większy od grubości krokwi, stosuje się dodatkowo wkładki9. Słup 3 łączy się z płatwią pośrednią 2 na czop 11, który dla łatwości wykonania stosuje się w konstrukcjach nowoczesnych o długości równej wysokości płatwi. Poszczególne elementy płatwi 2 łączy się na słupach 3 na nakładkę prostą. W tradycyjnym wykonaniu łączenie kleszczy 4 z krokwią 1 wykonywane było na jaskółczy ogon, a połączenie słupa 3 z płatwią 2 wykonywano na czop i gniazdo (promocja 3 w 1).

W nowoczesnych rozwiązaniach zamiast wrębów stosuje się czasami na krokwiach siodełka 7 (nadbitki) Miecze 6 łączy się ze słupkami 3 i płatwiami 2 na wrąb czołowy lub na złącza szczegół H1} H2. Zabezpieczenie przeciwko wysunięciu się mieczy z płaszczyzny słupka wykonuje się przez zastosowanie gwoździ, klamer lub nakładek drewnianych, a nie jak w konstrukcjach tradycyjnych — czopów.