Wibrator ustawiony prostopadle

Organizacja pracy przy użyciu płytowych lub listwowych wibratorów niewiele odbiega od organizacji pracy ręcznej, gdyż rozścielanie, profilowanie i wygładzanie masy betonowej wykonuje się tak samo, jak przy ręcznym zagęszczaniu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wibrator ustawiony prostopadle do osi nawierzchni posuwa się stale do przodu w miarę zagęszczania masy betonowej. Szybkość posuwu jest zależna od typu wibratora. Przy zagęszczaniu warstwy górnej wibrator przesuwa się po prowadnicach, przy zagęszczaniu warstwy dolnej wibrator opiera się bezpośrednio na rozścielonej masie betonowej; w tym przypadku obowiązuje dodatkowe zagęszczanie masy betonowej wzdłuż bocznego deskowania stalowymi ręcznymi ubijakami lub wibratorem płytowym.
Wibrator listwowy może obsługiwać 2 robotników, którzy przesuwają całość urządzenia uchwytami (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Aby drgania wibratora nie udzielały się robotnikom, uchwyty połączone są z deską wibracyjną za pośrednictwem gumowych amortyzatorów i sprężyn (uprawnienia budowlane).
Obecnie przy budowie nawierzchni betonowej, zwłaszcza na większych odcinkach, masę betonową zagęszcza się całkowicie sposobem mechanicznym, tj. przy użyciu wykańczarek.
Wykańczarka, przejeżdżając po prowadnicach, wykonuje równocześnie trzy zasadnicze czynności: ostateczne dokładne sprofilowanie ułożonej uprzednio masy betonowej, zagęszczenie oraz wygładzenie (tylko w górnej warstwie nawierzchni).

Jeden przejazd wykańczarki daje całkowicie wystarczające zagęszczenie masy betonowej, jednak czasami przy zagęszczaniu warstwy górnej w przypadku ukazania się miejsc rakowatych zachodzi konieczność powtórnego przejazdu po uprzednim uzupełnieniu masy betonowej w miejscach rakowatych. Przy powtórnym przejeździe z reguły wyłącza się z pracy deskę profilującą (program egzamin ustny).

Zagęszczanie masy betonowej

Zagęszczanie masy betonowej w sposób mechaniczny daje w porównaniu z pracą ręczną poważne korzyści techniczne i ekonomiczne, dlatego też do zagęszczania należy stosować jedynie wykańczarki.
Zaopatrzywszy jednak budowę w wykańczarki, należy mimo to postarać się o komplet wibratorów płytowych bądź też listwowych, jako rezerwę w razie uszkodzenia wykańczarek oraz do zagęszczania masy betonowej w miejscach, gdzie nie można tego wykonać mechanicznie (opinie o programie). Na szczególną uwagę zasługuje stosowanie do budowy nawierzchni betonowych najnowocześniejszych układarek o prowadnicach ślizgowych, przy użyciu których wszystkie procesy budowy są zmechanizowane, a także częściowo zautomatyzowane.

Wykańczanie nawierzchni betonowej. Celem robót wykończeniowych jest w głównej mierze zapewnienie należytej i jednakowej równości powierzchni płyty. Przy zagęszczaniu rozścielonej masy betonowej powstaje jej brak lub nadmiar w pewnych miejscach. Brak masy wywołuje powstawanie tzw. raków, natomiast przy nadmiarze tworzą się wygórowania. Większe raki należy usuwać przez nałożenie w miejscach ich występowania cienkiej dodatkowej warstwy masy betonowej (segregator aktów prawnych).

Niedopuszczalne jest pokrywanie raków zaprawą cementową, gdyż prowadzi to do szybkiego starcia się zaprawy w tym miejscu, w wyniku czego powstają wyboje lub odpryski nawierzchni. Po rozłożeniu dodatkowej masy betonowej zagęszcza się ją dodatkowo za pomocą wykańczarki lub w przypadkach małych powierzchni rakowatych za pomocą ręcznej stalowej zacieraczki uderzeniami aż do ukazania się warstwy zaprawy. Występujące rzadziej od raków wygórowania usuwa się ręcznie przez poruszenie masy betonowej kielnią, zebranie nadmiaru masy i ponowne zagęszczenie.

Po usunięciu raków i wygórowań należy sprawdzić równość nawierzchni w profilu podłużnym drewnianą łatą długości 3,0 m, układając ją w osi, a następnie w połowie szerokości każdego pasa ruchu, przy czym przyłożenie łaty powinno pokrywać się w 2/3 długości z poprzednim jej położeniem (promocja 3 w 1). Przekrój poprzeczny nawierzchni sprawdza się za pomocą odpowiednio wyprofilowanego szablonu, ustawionego prostopadle do osi drogi.