Wielkość otworu uprawnienia budowlane

Wielkość otworu wyznacza się z zapasem umożliwiającym wykonanie sklepienia ceglanego o odpowiedniej grubości (program uprawnienia budowlane na komputer).
Bardzo często przy przebudowie zachodzi potrzeba usunięcia jednego lub kilku filarków nośnych. Postępuje się wówczas podobnie jak przy wybijaniu nowych otworów, tj. przed przystąpieniem do rozbiórki konstrukcji, przewidzianej do usunięcia, podchwytuje się belkami górną część muru obciążającą wspomnianą konstrukcję (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W przypadku gdy mamy zastąpić ścianę nośną kilkoma filarami połączonymi ze sobą w górze podciągiem, np. przy urządzeniu w ścianie parteru wystaw sklepowych, ścianę istniejącą trzeba pozostawić jak najdłużej nienaruszoną. Wymianę konstrukcji rozpoczyna się od wykucia w ścianie wnęk pionowych po obu stronach muru, aby umożliwić wstawienie słupów z dźwigarów stalowych lub wykonanie słupów żelbetowych. Następnie postępuje się tak samo jak przy wybijaniu otworów, tj. nad słupkami zakłada się odpowiednio silny podciąg, a dopiero potem usuwa niepotrzebne części ściany.

Połączenie starych murów z nowymi powinno być tak wykonane, aby nowa ściana jak najmniej osiadła. W tym celu należy stosować zaprawę hydrauliczną, a nawet dla ścian nie narażonych na wilgoć - gipsową. Spoiny poziome powinny byc jak najcieńsze. Połączenie wykonuje się na strzępia zazębione lub uciekające i na wpust (uprawnienia budowlane). Strzępie zazębione wykonuje się przez pozostawienie w starej ścianie wgłębień co druga warstwa. Zaleca się, aby wgłębienia były na 1U, a nie na V2 cegły, gdyż te ostatnie trudno zapełnić zaprawą, co w rezultacie osłabia połączenie.

Dla zabezpieczenia przed rysami spowodowanymi osiadaniem konieczne jest przy nierównoczesnym wznoszeniu zewnętrznych i wewnętrznych ścian odpowiednie ich połączenie. Rozbieramy część dachu, następnie w tej części dajemy nowe mury, wykonujemy nowy strop i przykrywamy nowo wybudowaną część. Należy przy tym zwrócić uwagę, by istniejący strop nie został przeciążony złożonymi na nim płytami i belkami. Materiały należy rozkładać równomiernie i możliwie w tych miejscach, gdzie obciążenie przeniesie się na niżej leżące mury nośne. Gdy mamy do czynienia z dachami żelbetowymi monolitycznymi, trzeba się liczyć z przecięciem dachu na pasma o takiej szerokości, aby poszczególne pasma można było unieść za pomocą dźwigników (lewarów) i po wykonaniu nowych murów i stropu opuścić (program egzamin ustny).

Rozbiórka

Przy rozbiórce dachów o konstrukcji drewnianej po zdjęciu pokrycia i podkładu z desek lub łat przystępuje się do demontażu konstrukcji nośnej. Zależnie od rodzaju wiązarów należy ustalać kolejność usuwania poszczególnych elementów. W każdym razie należy mieć na uwadze zachowanie stateczności wiązarów w kierunku osi podłużnej budynku, zostawiając w tym celu co ok. 1,5 m łaty na każdej połaci. Przed rozbiórką wiązarów stalowych należy dokładnie sprawdzić rodzaj wiązara oraz sposób zamocowania elementów dodatkowych (często do węzłów pasa dolnego podwiesza się strop strychowy, ocieplenie itp.) (opinie o programie).

Jeśli przewiduje się, że rozebrane wiązary będą stosowane gdzie indziej, poszczególne elementy powinny być poznaczone przed rozbiórką. Robotnicy pracujący przy robotach rozbiórkowych powinni być zabezpieczeni pasami ochronnymi. Należy zwracać uwagę przede wszystkim na zabezpieczenie robotników pracujących przy gzymsach oraz przy rozbiórkach dachów stromych.

Roboty rozbiórkowe stropów należy przeprowadzić po uprzednim zbadaniu ich rodzaju i stanu belek (segregator aktów prawnych). Gdy belki są drewniane, należy zbadać je przede wszystkim na podporach oraz zwrócić uwagę na obciążenia stropu ściankami działowymi. Dopiero po podstemplowaniu miejsc osłabionych można przystąpić do zasadniczych robót. Stropy międzypiętrowe bez równoczesnego rozbierania ścian rozbiera się (usuwa) dwoma sposobami.
Z góry do dołu, gdy elementy stropowe opuszcza się na linach w dół przez otwory okienne. W tym przypadku musimy się liczyć z opadaniem tynku, a przede wszystkim zasypywaniem niżej położonego stropu, co powoduje jego obciążenie. Wymaga to nieraz podstemplowania niższych stropów, szczególnie gdy mamy do czynienia z belkami drewnianymi nadgniłymi lub zbutwiałymi (promocja 3 w 1).

Z dołu do góry, gdy belki wyjmuje się lub przecina przy podporach z jednej strony. Przecina się po 2-3 belki i po obruszeniu opuszcza się na dół. Sposób ten jest szybszy od poprzedniego.