Wietrzenie mechaniczne

Przyczyny wietrzenia mechanicznego skał są następujące: wahania temperatury, działanie zamarzającej wody, działanie wiatru z pyłem czy też z piaskiem (program uprawnienia budowlane na komputer).
Częste wahania temperatury powodują w skałach, zwłaszcza w ich częściach powierzchniowych, występowanie pewnych napięć, wskutek których skała - ulegając im stopniowo rozpada się. Powstawanie napięć jest wynikiem różnych współczynników rozszerzalności minerałów skałotwórczych a nawet różnej rozszerzalności tego samego minerału w różnych kierunkach.

Działanie niszczące zamarzającej wody polega na tym, że powstający w porach skały lód powoduje jej rozsadzanie (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Skały porowate, silnie nasiąkliwe, są szczególnie podatne na ten rodzaj wietrzenia. Obecność porów dużych w skale jest mniej niebezpieczna od porów włoskowatych. Pory włoskowate zapełnia woda całkowicie; tworzący się lód, zwiększając swoją objętość powoduje rozsadzenie ścianek. Wiatr z pyłem czy też z piaskiem działa wygładzająco na skały.
Jest ono spowodowane chemicznym działaniem czynników atmosferycznych, a przede wszystkim wody i dwutlenku węgla (uprawnienia budowlane). Przedostająca się do skał w.oda atmosferyczna, zawierająca dwutlenek węgla, działa jako słaby kwas i powoduje rozkład poszczególnych składników skał.

Tak więc kryształy skaleni tracą stopniowo swój połysk (np. ortoklaz), mętnieją, zamieniają się wreszcie na kaolin i węglan sodu, potasu lub wapnia. Blaszki biotytu np. rudzieją wskutek wypłukiwania Mg oraz Fe i przechodzą w muskowit, oliwin, augity i hornblendy, które łatwo poddają się wpływom wietrzenia chemicznego i wskutek uwodnienia przechodzą w serpentyn. Związki żelaza przechodzą w limonit, co jest widoczne w postaci brunatnych plam lub nacieków na powierzchniach przełamu skał.

’Wietrzenie to spowodowane jest działaniem bakterii, muszli (np. muszli wiercących) lub roślin (program egzamin ustny).
Podczas wylewu magmy i w okresie stygnięcia wydzielają się z niej pary i gazy, które wpływają na sąsiednie skały, powodując jednocześnie osadzanie się nowych minerałów wzdłuż szczelin i spękań, np. fluorytu, turmalinu itp.
Również w swoisty sposób działają na otoczenie źródła mineralne, powodujące wypłukiwanie jednych i osadzenie się drugich składników.

Metamorfoza kontaktowa

Ciśnienie wpływa na rozpuszczalność składników oraz przyspiesza reakcje chemiczne. Ciśnienie w różnych strefach ziemskich jest różne (opinie o programie).
Na znacznych głębokościach panuje ciśnienie hydrostatyczne, co wpływa na tworzenie się skał o strukturze gruboziarnistej. W wyższych strefach panuje ciśnienie zróżnicowane kierunkowo (stress), zazwyczaj prostopadle do powierzchni danej skały.

Pod wpływem stressu następuje zarówno mechaniczne, jak też chemiczne i mineralne przeobrażenie skały, przejawiające się w występowaniu tzw. kataklazy (rozdrobnienie mechaniczne skały) oraz wtórnej krystalizacji składników i ich ułożenia (budowa łupkowa).
Na granicy zetknięcia zestalających się skał wybuchowych z otoczeniem zachodzą w nim głębokie zmiany. Samo tylko podwyższenie temperatury wywołuje już zeszklenie, spieczenie lub przepalenie skał sąsiadujących z zestalającą się magmą (segregator aktów prawnych).

Równocześnie zachodzą zmiany chemiczne wskutek działania pary i gazów, co łącznie powoduje niejednokrotnie zasadnicze i głębokie przemiany tych skał. Najsilniejszy wpływ metamorfozy kontaktowej można zauważyć na granicy bezpośredniego zetknięcia się skał wybuchowych z otoczeniem, w miarę zaś oddalenia się wpływ ten coraz bardziej maleje, wreszcie ustaje zupełnie. Metamorfoza regionalna (dynamiczna).

Jeżeli masy skalne zostaną wskutek działania sił tektonicznych w litosferze poruszone z miejsca swego powstania i przesunięte w środowisko o odmiennych warunkach równowagi, to następuje wówczas ich przeobrażenie zwane metamorfozą regionalną (promocja 3 w 1). Przeobrażeniu temu ulega ich forma geologiczna, budowa (struktura i tekstura) oraz skład mineralny i chemiczny.