Własności dźwiękochłonne

Na przykład przy zastosowaniu pojedynczej przeszkody o własnościach intensywnie odbijających dźwięki najlepszą skuteczność spostrzegania uzyskiwano na otwartej przestrzeni, a więc w polu akustycznym swobodnym (program uprawnienia budowlane na komputer). Równie dobrą skuteczność spostrzegania takiej przeszkody w pomieszczeniu zamkniętym powinno w związku z tym uzyskać się stosując wytłumienie tego pomieszczenia materiałem lub ustrojem dźwiękochłonnym rozmieszczonym przede wszystkim na powierzchniach znajdujących się w bezpośrednim otoczeniu tej przeszkody oraz poza nią (np. kotar w otoczeniu drzwi lub okna); w omawianym przypadku własności dźwiękochłonne zastosowanego materiału lub ustroju powinny być tym lepsze, a więc współczynnik pochłaniania a tym większy, im dane pomieszczenie jest mniejsze (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wytłumienie takim materiałem wszystkich powierzchni ograniczających pomieszczenie, a więc ścian, sufitu i podłogi nie jest wskazane; aczkolwiek mogłoby ono ułatwić rozpoznanie obecności określonej pojedynczej przeszkody znajdującej się w pomieszczeniu, jednakże pogorszyłoby ogólną orientację przestrzenną w tym obszarze wskutek braku informacji (w postaci fal dźwiękowych odbitych) o kształcie i wielkości tego pomieszczenia (uprawnienia budowlane).

Powstawaniu kierunkowego pola akustycznego sprzyjają różnice pomiędzy chłonnością akustyczną przeszkód i otoczenia, dlatego też obecność w pomieszczeniu powierzchni o zróżnicowanych własnościach akustycznych, a więc pochłaniających i odbijających dźwięki, powinna ułatwiać nie tylko spostrzegania poszczególnych przedmiotów, ale również i identyfikację kierunkową pomieszczenia. Z wymienionych względów Gunnar Braf zaleca, aby tereny otwarte pozornie zmniejszać przez odpowiednie ich zagospodarowanie i podział przy zastosowaniu znaków orientacji, np. dźwiękowej, oraz aby duże pomieszczenia zamknięte dzielić płaszczyznami, np. przez ustawienie ścianek w postaci regałów z książkami, ekranów, kotar itp., stosując przy tym zasadę kątów prostych (program egzamin ustny).

Izolacyjność akustyczna

W warunkach naturalnych istniejące tło dźwiękowe umożliwia spostrzeganie przeszkody, natomiast obecność dźwięków użytecznych znacznie je ułatwia. Dlatego też dane pomieszczenie powinno mieć przede wszystkim zapewnioną wystarczającą izolacyjność akustyczną od zakłóceń dźwiękowych zewnętrznych, natomiast wewnątrz należy starać się nie tłumić dźwięków użytecznych. Z tych też względów, np. gdy takimi dźwiękami jest odgłos własnych kroków lub porozumiewanie się ustne niewidomego, stosowanie dywanu zakrywającego całą powierzchnię podłogi należy uważać za nie wskazane; mogłoby to być wskazane w przypadku stosowania dźwięków wspomagających sztucznych, np. w postaci latarki dźwiękowej (opinie o programie).

Ponieważ w danym obszarze przestrzeni o spostrzeganiu przeszkody decyduje obecność pola fal akustycznych od niej odbitych, zakłócenia zewnętrzne stanowiące tło dźwiękowe danego środowiska, a w szczególności hałas, będą utrudniać prawidłową lokalizację przeszkody (segregator aktów prawnych). Dlatego też pierwszym podstawowym warunkiem dla uzyskania sprawnego bezkolizyjnego spostrzegania przeszkody jest zmniejszenie w obszarach środowiska, w których nie ma wystarczającego oświetlenia lub w których przebywają osoby niewidome, wszystkich zbędnych zakłóceń akustycznych do poziomu o wartości co najmniej o 10 dB mniejszej od wartości poziomu dźwięku użytecznego występujących w tych obszarach.

Do dźwięków użytecznych należy w tym przypadku zaliczyć dźwięki naturalne, a więc odgłos kroków, uderzeń laski, klaskanie, jak również porozumiewanie się głosem, oraz dźwięki sztuczne, a więc wytwarzane przez sygnalizatory akustyczne (np. ostrzegawcze alarmowe), urządzenia radiofoniczne, jak również pomocniczy sprzęt rehabilitacyjny, wreszcie hałas wytwarzany przez maszyny, urządzenia lub narzędzia obsługiwane bezpośrednio przez niewidomego (promocja 3 w 1).

Z tych też względów dopuszczalne wartości poziomu dźwięku (hałasu), w przypadku prac o różnym charakterze i pomieszczeń o różnym przeznaczeniu, należy określać indywidualnie w zależności od warunków lokalnych, jednakże powinny one zawsze być mniejsze od ogólnie obowiązujących co najmniej o 5 dB(A).