Włókno przekroju

Obliczenie należy przeprowadzić dla tego włókna przekroju, w którym naprężenie główne rozciągające osiąga wartość największą. Jeżeli w przekroju występują naprężenia normalne rozciągające, to obliczenia nie przeprowadza się dla włókien rozciąganych.
W obliczeniu uwzględnia się przekrój pełny (niezarysowany) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Jeżeli naprężenia główne rozciągające przekraczają wartości dopuszczalne, to należy w strefie przekroczenia naprężeń zastosować dodatkowe uzbrojenie poprzeczne w postaci strzemion lub w innej formie. Uzbrojenie to powinno być wymiarowane na całkowitą siłę rozciągającą, tj. bez uwzględnienia współpracy betonu.
Jeżeli zastosowano uzbrojenie poprzeczne, to naprężenia główne rozciągające nie mogą przekroczyć naprężeń dopuszczalnych.
Naprężenia ścinające. W ustrojach zespolonych z elementów sprężonych i nadbetonu należy wykazać, że naprężenia ścinające na powierzchni styku obu części nie przekraczają wartości 0,25 Rr, gdzie ‘Rr - wytrzymałość na rozciąganie nadbetonu według PN-56/B-03260 (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jeżeli powyższe naprężenie jest przekroczone, to należy założyć uzbrojenie poprzeczne w strefie przekroczenia naprężenia. Uzbrojenie to powinno być wymiarowane na całkowitą siłę ścinającą, tj. bez uwzględnienia współpracy betonu. W tym przypadku naprężenie ścinające nie powinno przekraczać wartości Rr.
Naprężenie ścinające oblicza się dla przekroju pełnego (niezarysowanego). uwzględnieniem współpracy części przekroju o różnym module sprężystości Przy obliczeniu naprężeń ścinających można pominąć wpływ skurczu i pełzania betonu.

Naprężenie przy docisku. Naprężenia rzeczywiste przy docisku oblicza się dzieląc siłę, którą przenosi zakotwienie lub inny element konstrukcji przez powierzchnię stykową płyty kotwiącej (lub innego elementu). Przy obliczaniu powierzchni docisku płyty kotwiącej należy odjąć od powierzchni stykowej przekrój kanału kablowego.
Naprężenie rzeczywiste nie powinno przekraczać naprężenia dopuszczalnego. Dopuszcza się przekroczenie naprężenia dopuszczalnego, jeżeli zastosowano odpowiednie uzbrojenie poprzeczne lub uzwojenie w pobliżu powierzchni czołowej elementu i wykazano na drodze teoretycznej lub doświadczalnej, że przekroczenie to nie jest szkodliwe (uprawnienia budowlane).

Blok kotwiący

Jeżeli siła sprężająca wprowadzona jest w strefie, w której beton jest już poddany naprężeniom ściskającym, to naprężenia te należy dodać do naprężeń rzeczywistych przy docisku (program egzamin ustny).
Jeżeli blok kotwiący jest zabetonowany również od strony ścianek bocznych- przystosowanych do przeniesienia na beton sił sprężających, to można odjąć
odpowiednią, uzasadnioną na drodze doświadczalnej, część siły przy obliczaniu naprężenia rzeczywistego przy docisku. Część ta nie może przekraczać Vs całkowitej siły przenoszonej przez zakotwienie.
Przy obliczaniu Fp i Fr nie uwzględnia się otworów kanałów kablowych (opinie o programie).

Naprężenia przyczepności między stalą a betonem i pewność zakotwienia przez przyczepność powinny być sprawdzone teoretycznie i doświadczalnie w przypadku zastosowania nowego, niewypróbowanego rodzaju strun sprężających (większa średnica, inne własności powierzchniowe struny).
W uzasadnionych przypadkach (np. belki krótkie, duże siły poprzeczne) należy obliczyć długość zakotwienia strun oraz wykazać, że w strefie wprowadzenia sił sprężających przy najniekorzystniejszym stanie obciążenia nie są przekroczone dopuszczalne naprężenia normalne i naprężenia główne rozciągające (segregator aktów prawnych).
Naprężenia główne rozciągające w strefie zakotwienia. W strefie zakotwienia należy sprawdzić naprężenia główne rozciągające wywołane skoncentrowanym działaniem sił sprężających i wykazać, że nie przekraczają one naprężeń dopuszczalnych.

Naprężenia główne rozciągające należy obliczać w niebezpiecznych osiach działania sił skoncentrowanych równoległych do osi podłużnej elementu, przyjmując, że działają one w kierunku prostopadłym do tych osi. Jeżeli nachylenie kabla nie przekracza 30°, to można pominąć składowe siły sprężające prostopadłe do osi elementu (promocja 3 w 1).