Woda ze zbiornika wodnego

Woda ze zbiornika wodnego podawana jest do mieszalnika również w postaci nieprzerwanego strumienia (program uprawnienia budowlane na komputer). Dobór ilościowy suchych składników masy betonowej odbywa się przez dobór odpowiedniej liczby obrotów przenośników ślimakowych, co osiąga się przez wymianę kół zębatych i zmianę stosunku przełożenia przekładni łańcuchowej napędu ślimaków przenośników oraz za pomocą regulacji wielkości otworów wyjściowych w korytach przenośników ślimakowych.

Napełnianie zasobników kruszywa powinno odbywać się za pomocą przenośników taśmowych (jeden dla piasku i jeden dla żwiru). Wyprodukowana masa betonowa powinna być gromadzona w zasobniku i stąd dopiero odbierana przez środki transportowe, w żadnym zaś przypadku nie bezpośrednio z mieszalnika (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Aby zapewnić równomierny dopływ składników, urządzenie zasilające betoniarkę, a w szczególności przenośniki ślimakowe wymagają stałej kontroli w celu zapobieżenia sklepieniu materiałów. Nie zapewnia to jednak uzyskania jednorodności masy. Niemożność zmiany czasu mieszania, jaka cechuje betoniarkę o działaniu ciągłym, również nie wpływa korzystnie na jednorodność. Zastosowanie tego rodzaju betoniarek ma miejsce tam, gdzie zapotrzebowanie masy betonowej jest duże i betonowanie odbywa się w sposób ciągły (zapory, jazy, duże fundamenty itp.), oraz tam, gdzie transport masy betonowej może odbywać się za pomocą urządzeń typu ciągłego (np. pompy do betonu, przenośniki taśmowe itp.) (uprawnienia budowlane).

Do zalet betoniarek wolnospadowych o pracy ciągłej należy zaliczyć ich stosunkowo prostą konstrukcję, małe zużywanie się oraz niewielkie zapotrzebowanie energii. Urządzenia do wytwarzania masy betonowej (mieszanki betonowej) cechuje duża różnorodność rozwiązań i układów. Ich klasyfikację można oprzeć na następujących kryteriach:
- zakresie czynności zmechanizowanych lub zautomatyzowanych wykonywanych przez określone urządzenia biorące udział w procesie wytwarzania masy betonowej,
- zależności organizacyjne i technologiczne urządzeń, a mianowicie: sposób składowania kruszywa, sposób przemieszczania materiałów, rodzaj dozowania składników, rodzaj sterowania oraz sposoby usytuowania i przemieszczenia urządzeń (program egzamin ustny).

Punkty mieszania masy betonowej

Wychodząc z tych założeń można wszystkie rozwiązania do wytwarzania masy betonowej podzielić na trzy zasadnicze grupy, a mianowicie:
- punkty mieszania masy betonowej,
- punkty produkcji masy betonowej (węzły betoniarskie),
- wytwórnie masy betonowej (betonownie) (opinie o programie).

Punkt mieszania jest najprostszym urządzeniem wytwarzania masy betonowej, gdzie zmechanizowany jest jedynie sam proces mieszania; zastosowanie ma tu dozowanie objętościowe oraz sterowanie ręcznie, a składniki usytuowane są zwykle przyobiektowo. Do podawania składników zarobu stosuje się środki transportu bliskiego najczęściej o napędzie ręcznym (taczki, koleby itp.). Wydajność punktu odpowiadająca wydajności betoniarki jako maszyny prowadzącej wynosi do 10 m3 masy betonowej na godzinę. Najczęstsze zastosowanie mają tu betoniarki wolnospadowe o pojemnościach roboczych mieszalników do 500 1 (rzadziej betoniarki o mieszaniu przymusowym). Z uwagi na sposób podawania (przemieszczania) kruszywa punkty mieszania mogą mieć rozwiązanie jednostopniowe przy bezzasobnikowym składowaniu kruszywa lub dwustopniowe przy zastosowaniu zasobników do magazynowania suchych składników (segregator aktów prawnych). Zapas kruszywa może być składowany w zasiekach o układzie radialnym lub równoległym albo w stosach płaskich.

Punkty mieszania są organizowane bezpośrednio na placu budowy (przyobiektowo), z reguły na okresy kilkumiesięczne, tj. na okres trwania robót betonowych w związku z tym konstrukcje ich przystosowywane są do łatwego przemieszczania. Rozróżnia się punkty przenośne, w mniejszym stopniu przewoźne i przejezdne (nowsze rozwiązania). Pod względem organizacyjnym punkty mieszania podlegają dyspozycji kierownika budowy (promocja 3 w 1).