Wodoszczelność betonu

Wodoszczelność betonu maleje z reguły przy zamianie cementu na popiół, natomiast zawsze podwyższa się, jeżeli zastosuje się popiół bez obniżania ilości cementu. Nasiąkliwość betonu nieznacznie wzrasta lub nie ulega zmianie. Zawsze natomiast maleje, jeśli doda się popiołu lotnego do betonu zawierającego nie więcej niż 200 kg cementu/m³ (program uprawnienia budowlane na komputer).

Odporność na działanie mrozu maleje przy dodawaniu popiołu lotnego. W celu zachowania dobrej odporności, a nawet podwyższonej, należy jednocześnie z popiołem stosować dodatek środków plastyfikujących lub jeszcze lepiej napowietrzających. Domieszki napowietrzające są korzystniejsze dla betonów zawierających 200-280 kg cementu i popiołu razem/m³, a plastyfikujące w przypadku 250-350 kg/m³ (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zmiany modułu sprężystości betonu z dodatkiem popiołu są proporcjonalne do zmian wytrzymałości na ściskanie. Przy dodawaniu popiołów lotnych do betonów o zwartej strukturze nie zachodzi obawa, że dodany popiół stworzy środowisko korozyjne dla stali zbrojeniowej. W wyniku wiązania przez popioły wolnego CaO znajdującego się w cemencie beton z popiołami staje się odporniejszy na większość środowisk agresywnych, w tym na środowisko siarczanowe (uprawnienia budowlane).

W praktyce dozuje się popiół wg trzech odmiennych zasad zależnie od założonych wymagań w stosunku do betonu. Najefektywniejsze są ziarna popiołu do 10 fim i to szczególnie wtedy, gdy popiół przemielono z klinkierem cementowym. Ten sposób szeroko wykorzystywany np. we Francji nie jest jeszcze rozpowszechniony w Polsce (program egzamin ustny).

Mączki kamienne

Do poważniejszych wad wynikających ze stosowania popiołu zaliczyć można:

1. zmniejszenie mrozoodporności,
2. poważne opóźnienie wiązania przy temperaturze poniżej +5°C,
3. trudności związane z transportem i magazynowaniem popiołów,
4. możliwość zwiększenia agresywności betonu w stosunku do stali ze względu na zawartość w popiołach siarczanów (opinie o programie).

Żużel granulowany zasadowy, zmielony do miałkości, jaką mają popioły, może być również z pożytkiem zastosowany jako dodatek do betonów. Oddziaływanie żużla jest podobne jak popiołu lotnego. W warunkach krajowych jest dość szeroko wykorzystywany, lecz tylko jako dodatek przy bezpośredniej produkcji cementu, przy czym mielony jest razem z klinkierem. Dodatek żużla do cementu zaznaczany jest w atestach wytwórcy lub na workach w przypadku cementu workowanego.

Mączki kamienne dodaje się do betonów, które muszą charakteryzować się dobrą urabialnością; należy wówczas zachować warunek, aby sumaryczna ilość części miałkich do 0,25 mm, tj. cementu i dodatków, odpowiadała wartościom. Najkorzystniejsze efekty uzyskuje się przy stosowaniu mączek kamiennych pochodzących ze skał wapiennych słabiej skrystalizowanych (segregator aktów prawnych).

Bentonit dodany w ilości 2-3% masy cementu wraz z plastyfikatorem powierzchniowo czynnym (Klutan, Klutanit, Abiesod) bardzo poważnie poprawia urabialność, a ponadto wybitnie podnosi wodoszczelność betonu.

Ilydrobet złożony jest ze składników wypełniających pory (głównie glinka bentonitowa), składników upłynniających mieszankę (głównie lignosulfonian wapniowy) oraz pewnej nieznacznej ilości substancji hydrofobowych, które prowadzą do pewnego napowietrzenia mieszanki. Hydrobet produkowany jest w postaci sproszkowanej. Dozuje się go w ilości 1,5-2,0% masy cementu, rozpuszczając w wodzie zarobowej lub w jej części przed wprowadzeniem do betoniarki. Preparat ten podnosi wodoszczelność betonu o 1-2 stopnie (0,1-0,2 MPa, czyli 1-2 kG/cm2) (promocja 3 w 1).

Wymagane przez normy charakterystyki wiązania cementu (początek, koniec i czas wiązania) dostosowane są do przeciętnie spotykanych warunków betonowania. W szczególnych przypadkach zachodzi potrzeba opóźniania i wydłużania czasu wiązania bądź przeciwnie przyspieszania lub nawet niemal natychmiastowego wiązania. Te zmiany charakterystyk wiązania nazywa się regulowaniem wiązania i można je uzyskiwać za pomocą oddziaływania środowiska o odpowiedniej temperaturze lub specjalnych domieszek, co w praktyce jest często korzystniejsze.