Wyładunek od czoła

Wadą tego sposobu jest stosunkowo powolny postęp robót, gdyż wyładunek od czoła, do którego można każdorazowo doprowadzić tylko jeden wózek, jest mało wydajny, a roboty można prowadzić tylko na jednym odcinku. Poza tym zachodzą często opóźnienia w pracy spowodowane częstymi przy tym sposobie prowadzenia robót nagłymi osiadaniami lub osuwiskami narzutu. Traci się wtedy nieraz wiele metrów toru, a nierzadko także i wózki, a nawet lokomotywki (program uprawnienia budowlane na komputer).

Budowla wykonywana od czoła, od razu na pełną swą wysokość, stanowi narastającą przeszkodę dla prądów, co przejawia się w postaci podmywania końca tej budowli. Ponieważ koniec ten stale się przesuwa, zużycie kamienia przy omawianym sposobie budowy jest zwykle większe niż wynikałoby to z obliczeń opartych na sondażu wykonywanym przed przystąpieniem do robót.
Omawiany sposób nadaje się zasadniczo do budowli mniejszych, a stosowanie go przy wykonywaniu obiektów poważniejszych jest uzasadnione tylko wtedy, gdy na budowę przeznacza się dużo czasu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Sposób drugi jest dość kosztowny, gdyż wymaga budowy pomostu roboczego, ma natomiast szereg zalet, a mianowicie:
- uniezależnia budowę od stanu morza, gdyż pomost można tak założyć, aby wózki poruszały się powyżej zasięgu najwyższych fal,
- zapewnia największe w stosunku do innych sposobów bezpieczeństwo pracy i sprzętu,
- zapewnia największą ze wszystkich sposobów dokładność wykonania budowli.
W celu zmniejszenia kosztów buduje się nieraz pomosty krótszymi odcinkami z tym, że po ukończeniu budowli na pierwszym odcinku przenosi się pomost dalej i wykonuje dalszy odcinek budowli. Metoda ta ma wadę wspólną ze sposobem 1, a polegającą na tym, że uniemożliwia prowadzenie robót na całej długości i opóźnia w ten sposób ich postęp. Pomosty muszą być tak zaprojektowane, aby były wytrzymałe na uderzenia fal.

Należy zwrócić uwagę na to, aby ich stateczność była duża i aby uderzeniom fal przeciwstawiały jak najmniejszą powierzchnię. W tym celu należy belkowanie pomostu układać powyżej zasięgu najwyższych fal, a jarzma rozstawiać możliwie rzadko.
Szerokość pomostu powinna być odpowiednia do szerokości wykonywanej budowli, przy czym chodzi o to, aby wózki przywożące kamień sypały go nie tylko w pasie odpowiadającym koronie narzutu, ale i nad skarpami (uprawnienia budowlane). W tym celu układa się na pomoście do 6 równoległych torów w odpowiednich odstępach (ok. 6-7,5 m). Umożliwia to nie tylko równomierniejszy układ kamienia, ale i szybszy postęp robót. Wyładunek kamienia odbywa się przez spychanie go z platform, po opuszczeniu ich ruchomych bloków lub przez pochylenie platform.

Sypanie warstw

Najbardziej rozpowszechniony jest sposób trzeci, polegający na sypaniu kamienia z jednostek pływających. Kamień wozi się nad miejsce przeznaczenia szalandami albo pontonami, które potem opróżnia się w odpowiednim momencie, wysypując kamień na dno. Tym sposobem narzut sypie się warstwami, a w warstwach wałami równoległymi do osi budowli, przy czym roboty można prowadzić równocześnie na kilku odcinkach, co zapewnia dużą ich wydajność (program egzamin ustny).
Sypanie z jednostek pływających, bezpośrednio przez opróżnianie ich nad miejscem budowy, możliwe jest tylko dla warstw głębszych, do głębokości ograniczonej zanurzeniem tych jednostek. Sypanie warstw wyżej leżących możliwe jest tylko za pomocą dźwignic pływających, przerzucających kamień z pontonów czy szaland na miejsce przeznaczenia. 

Zaletą tego sposobu sypania budowli narzutowych jest równomierność sypania i, co za tym idzie, równomierność obciążenia podłoża wraz ze wszystkimi konsekwencjami, jak równomierne osiadanie itp. Dalszą zaletę, ważną z uwagi na stateczność budowli, stanowi możliwość wykonywania budowli poziomymi warstwami (opinie o programie).
Możliwość zatrudnienia równocześnie wielkiej liczby szaland czy promów oraz możliwość pracy na kilku naraz odcinkach i przyspieszenia w ten sposób znacznie postępu robót stanowią trzecią dodatnią cechę omawianej, metody (segregator aktów prawnych).

Poważną wadą natomiast jest duża jej zależność od pogody i związane z tym znaczne przerwy w pracy. Nie tylko w czasie sztormów, ale i w okresie uspokajania się morza praca omawianym sposobem jest nie-i możliwa. W niektórych latach w ogóle możliwe jest prowadzenie robót tą metodą tylko przez parę miesięcy w roku. Przerwy te, poza zagrożeniem terminowości wykonania, podrażają znacznie koszty budowy, gdyż powodują przestoje sprzętu (promocja 3 w 1).

Dalszą wadą metody jest jej mała dokładność, związana z niedokładnością metody wytyczania budowli na wodzie za pomocą łat lub wiech pływających.
Mimo wymienionych wad, metoda ta jest niezastąpiona na wielkich głębokościach, na których budowa pomostu jest niemożliwa lub zbyt kosztowna. Godna polecenia jest również na obszarach wodnych zamkniętych, na których przerwy powodowane sztormami są na ogół małe.