Wymiar ziaren

Na skutek wzrostu liczebności zapór wodnych narzutowo-kamiennych wiele laboratoriów wykonało urządzenia do badań trójosiowych dostosowane do próbek o średnicy 30 cm. Przykładowo w Meksyku (Marshal, 1963) zbudowano aparat, za pomocą którego można badać próbki o średnicy ok. 1,10 m i długości 2,50 m (program uprawnienia budowlane na komputer). Dane o czterech rodzajach gruntów, z których każdy ma taki sam wymiar ziaren najmniejszych, natomiast różne wymiary największych ziaren. Przy porównywanych siłach zagęszczających im lepiej dobrany jest skład granulometryczny piasku, tym mniejsza jest wartość początkowa wskaźnika porowatości i tym większy jest kąt tarcia wewnętrznego. Oczywiście dobrze dobrany skład granufometryczny piasku wpływa na lepsze wzajemne zazębienie ziaren, co wynika z danych jak i z szeregu badań wykonanych przez Gibbsa (1956).

W wielu gruntach nieliczne ziarna o stosunkowo dużych wymiarach stanowią znaczną część ciężaru gruntu. Jeśli duże ziarna występują w tak dużej liczbie, że zazębiają się wzajemnie, to należy dążyć, żeby znajdowały się w próbce do badań gruntu (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Natomiast, jeśli takie duże ziarna tkwią tylko w masie znacznie mniejszych ziaren czy cząstek, tak że ścinanie występuje jedynie w tej masie, to wtedy można je usunąć z próbki gruntu. Niestety, brakuje wyraźnych wskazówek co do zadowalających badań gruntów żwirowych (uprawnienia budowlane).

Grunty nierównomiernie uziarnione doznają mniejszej ilości pęknięć niż grunty składające się z cząstek o tych samych wymiarach, ponieważ w gruntach nierównomiernie uziarnionych występuje większa ilość styków między ziarnami i stąd siła przypadająca na jeden styk jest mniejsza niż w gruntach równo- ziarnistych. Dla gruntów o nierównomiernym uziarnieniu wartość zmniejsza się niewiele ze wzrostem naprężeń uniemożliwiających rozszerzalność boczną (program egzamin ustny).

Ziarna żwiru

Należałoby sądzić, że wzajemne zazębienie ziaren kanciastych powinno być lepsze niż obtoczonych oraz że piaski składające się z ziaren kanciastych powinny się odznaczać większą wartością kąta tarcia wewnętrznego. Dane dotyczące maksymalnych wartości kąta tarcia wewnętrznego, potwierdzają słuszność takiego przewidywania (opinie o programie). Nawet w przypadku gdy odkształcenie pewnego piasku osiągnęło wartość ostateczną, tak że nie następuje dalsza zmiana objętości i piasek znajduje się w stanie luźnym, to kąt tarcia jest większy w piasku o ziarnach kanciastych. W żwirach wpływ kanciastości jest mniejszy z powodu kruszenia ziaren.

Zasadniczo nie ma znaczenia, czy piasek składa się przede wszystkim z kwarcu czy ze skalenia itp., z wyjątkiem gdy piasek zawiera mikę. Piaski zawierające mikę często odznaczają się dużą wartością wskaźnika porowatości, a zatem i małym zazębieniem i małą wartością kąta tarcia wewnętrznego (segregator aktów prawnych). Mniejsza wartość kąta tarcia 0_;ł miki w porównaniu z kątem tarcia kwarcu w zasadzie nie ma wpływu na poprzednio wymienione właściwości. Wykonano badania (Horn, Deere, 1962) z użyciem miki sproszkowanej, przy czym dołożono wszelkich starań, aby układ blaszek miki był prawie równoległy. W wyniku otrzymano kąt tarcia 0_CI, = 16°, dla porównania wartość kąta 0_/t równa się 13°30′. W tym przypadku zanotowano również nieznaczny stopień wzajemnego zazębienia ziaren.

W przypadku gdy ziarna żwiru są istotnym składnikiem gruntu, pochodzenie ziaren żwiru może mieć duży wpływ. Jeśli ziarna są stosunkowo miękkie, to kruszenie ich zmniejsza wpływ wzajemnego zazębienia oraz zmniejsza kąt tarcia wewnętrznego w porównaniu z gruntem zawierającym twarde ziarna żwiru(promocja 3 w 1). Skład uziarnienia gruntu niespoistego może mieć duży wpływ na wartość kąta tarcia wewnętrznego, pośrednio wpływając na e₀ i bezpośrednio - na stopień wzajemnego zazębienia ziaren przy danej wartości e₀. Zestawienie danych, które można wyzyskać do projektu wstępnego. Jednakże do projektu technicznego nasypu należy wykonać badania próbek gruntu rzeczywistego przy zachowaniu wartości wskaźnika porowatości oraz układu naprężeń, które występują w terenie