Wyniki obliczeń czasu

Sumę czasów poszczególnych ciągów podano  nad strzałką kierunkową (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dla zdarzenia 4 odpowiednie czasy wyniosą: najwcześniejszy czas zdarzenia 3 powiększony o czas trwania procesu  najwcześniejszy czas zdarzenia 2 powiększony o czas trwania procesu, najwcześniejszy czas zdarzenia 2 powiększony o czas trwania procesu a więc najwcześniejszy czas zdarzenia 4 wynosi 24 dni, gdyż jest to najdłuższy czas trwania ciągów zdarzeń łączących zdarzenia 1 i 4.

Najwcześniejszy czas zakończenia budowy, tj. czas zdarzenia 5, wyniesie zatem 31 dni (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Ciąg zdarzeń łączący zdarzenie początkowe 1 ze zdarzeniem końcowym 5, którego suma czasów daje maksymalną wielkość - wyznacza tzw. drogę krytyczną. Wyniki obliczeń czasu najwcześniejszego i najpóźniejszego osiągnięcia zdarzeń oraz wielkości całkowitych zapasów czasu zestawia się w tabeli.

Obliczenie sieci powiązań pozwala nie tylko na wyznaczenie minimalnego czasu trwania budowy, ale również wyznaczenie drogi krytycznej. Ma to podstawowe znaczenie dla ułatwienia kierowania budową. Kierownik budowy, mając określone czynności krytyczne, może skoncentrować całą uwagę na ich terminowym wykonaniu, a mając określone czasy poszczególnych procesów oraz czasy najwcześniejszego i najpóźniejszego rozpoczynania procesów niekrytycznych może łatwo ustalić, czy występujące podczas realizacji budowy zmiany nie naruszają czasu zakończenia budowy (uprawnienia budowlane).

Wadą omówionej Metody Analizy Drogi krytycznej (CPM) jest konieczność dokładnego określenia czasów trwania poszczególnych procesów przed rozpoczęciem obliczeń. Jak wykazuje bowiem praktyka, najtrudniejszym elementem planowania przebiegu realizacji budowy jest właściwe ustalenie rzeczywistych czasów wykonywania poszczególnych procesów. Czasy tych procesów będą zależały od liczby przeznaczonych do ich realizacji robotników i maszyn. Liczbę zaś robotników i ma szyn ustala się z warunku ciągłości i równomierności zatrudnienia, a to dopiero można określić mając czasy wykonywania procesów przez specjalizowane brygady robocze.

Dominacja problematyki produkcyjnej i technicznej

W metodzie PERT tę właśnie wielkość przyjmuje się za czas wykonania danego procesu (program egzamin ustny).

Dalsze obliczenia przeprowadza się jak w metodzie CPM. Sieci powiązań są niezastąpione w planowaniu realizacji dużych inwestycji. Pozwalają one też na skrócenie cyklu budowy. Jeżeli z jakichś względów zależy nam na bardzo szybkiej realizacji budowy i nie jesteśmy ograniczeni innymi względami organizacyjnymi, jak siła robocza, maszyny, materiały, układa się sieć, a następnie ją oblicza przy założeniu wszystkich czasów optymistycznych.

Inny sposób na maksymalne skrócenie cyklu budowy to odmiana metody równoległego wykonywania wszystkich robót, które tylko można rozpocząć, czyli metoda otwierających się frontów robót. Dominacja problematyki produkcyjnej i technicznej w codziennej pracy majstra stawia często na uboczu lub wręcz przysłania jego rolę jako kierownika i wychowawcy zespołu ludzi. Tymczasem wiele produkcyjnych poczynań majstra uwarunkowanych jest tym, czy potrafi on kierować podległym zespołem (opinie o programie).

Powodzenie w tej dziedzinie nie tylko zależy od dobrej woli, intencji i cech osobowościowych majstra (chociaż i te są ważne), ale także od konkretnych umiejętności, których posiadanie warunkuje wiedza o kierowaniu i zarządzaniu ludźmi w procesie produkcji. Wychodząc z założenia, że może nie wszyscy majstrowie mieli okazję zetknąć się z tą problematyką, pragniemy przyjść im z pomocą i zwrócić uwagę na najistotniejsze zasady postępowania wpływające na skuteczne współdziałanie z zespołem.

Zastanówmy się nad pojęciem „mistrz” i „majster”, statusem prawnym majstra, a także nad różnorodnymi funkcjami, których spełnienia oczekują od majstra zarówno jego zwierzchnicy, jak i członkowie podległego mu zespołu. Do niedawna istniało wyraźne rozgraniczenie znaczenia pojęć „mistrz” i „majster" (segregator aktów prawnych).

Pojęcie „mistrz” oznaczało wysoki stopień kwalifikacji w zawodzie, „majster" zaś - określenie spełnianej funkcji - najniższego ogniwa w strukturze zarządzania zakładem pracy. Mistrz w zawodzie niekoniecznie musiał być majstrem. Wielu wysoko kwalifikowanych mistrzów pozostawało i nadal pozostaje z różnych względów poza kadrą zarządzającą. Kwalifikacje majstra jako przedstawiciela średniego dozoru obejmują m in. umiejętność organizowania i kierowania pracą zespołu ludzi, czego mistrz w pierwszym rozumieniu tego słowa nie musiał posiadać.

Obecnie obserwujemy zacieranie się znaczeniowych różnic między pojęciami „mistrz” i „majster” i traktowania tych pojęć zamiennie. Uchwała nr 21 Rady Ministrów z dnia 23.1.1976 r. w sprawie obowiązków i uprawnień mistrzów w zakładach pracy przyjmuje dla pojęcia „mistrz” drugie z wymienionych znaczeń (promocja 3 w 1).

W postanowieniu tej Uchwały mistrz pełni funkcje kierownika i wychowawcy zespołu pracowników zatrudnionych na wyodrębnionym odcinku działalności określonym w strukturze organ i żacy piej zakładu pracy”.