Blog

03.07.2020

Wypadkowa sił pionowych

W artykule znajdziesz:

Wypadkowa sił pionowych

Wypadkowa sił pionowych

Wypadkowa sił pionowych składa się z ciężaru płyty, filarów i pionowej składowej parcia wody. Obliczenie prowadzi się dla sekcji, której szerokość obejmuje dany filar i połowy płyt sąsiednich przęseł.

Dla zapory posadowionej na podłożu gruntowym i mającej ciągłą płytę fundamentową obliczenia stateczności prowadzi się jak dla zapór ciężkich, uwzględniając wypór (chyba że płyta fundamentowa jest zdrenowana, wtedy wypór można pominąć lub zredukować). Do sił pionowych oprócz ciężaru płyty fundamentowej oblicza się ciężar spoczywającego na niej balastu (wypełnienia) w postaci narzutu kamiennego lub żwiru (program uprawnienia budowlane na komputer).
Obliczenie i konstrukcja płyt. Płytę wykonuje się najczęściej w postaci elementu wolnopodpartego na głowicach filarów.

Mimo, że ciągłe podparcie płyt daje pewne oszczędności na betonie (dzięki lepszemu wyrównaniu momentów zginających wystarczają mniejsze grubości płyt) oraz eliminuje kłopotliwe uszczelnienie styków płyt na głowicy filarów, to jednak wady płyt ciągłych przeważają, co z kolei ogranicza ich stosowanie.

Główną ich wadą jest trudność przystosowania się do nierównomiernych osiadań filarów, które niewątpliwie występują przy niejednorodnym podłożu. Stosując płyty wolnopodparte umożliwia się niezależne odkształcenia filarów bez szkody dla całej konstrukcji (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Dzięki temu unika się również naprężeń rozciągających w płaszczyźnie odwodnej płyty, a tym samym także niebezpiecznych pęknięć ułatwiających filtrację wody i korozję zbrojenia. Wreszcie przy powszechnym obecnie stosowaniu prefabrykatów łatwiejsze jest wykonanie zapory płytowej z gotowych płyt montowanych na filarach.

Jak już wyżej wspomniano, płytę opiera się na występie poszerzonej głowicy filara. Szerokość występów z obu stron głowicy zależna jest od grubości płyty. Jeżeli grubość płyty jest d, to szerokość występu a należy przyjmować (0,5-1,0)d (uprawnienia budowlane). Rozstawienie filarów, a tym samym rozpiętości pól, przyjmuje się od 4,5-5,5 m do 6,0-8,0 m, a nawet w niektórych przypadkach
powyżej 10 m (zapora Possom-Kingdom, l = 12,2 m). Na płytę działają siły; parcie wody i lodu, ciężar własny płyty oraz w niektórych przypadkach parcie namułów zbierających się w zbiorniku.

Grubość płyty i ilość zbrojenia

Teoretyczny punkt podparcia płyty przyjmuje się w odległości Vs szerokości występu głowicy o, licząc od jej zewnętrznej krawędzi (program egzamin ustny).
Dokładne wartości e i a zostają definitywnie określone w toku dalszych obliczeń, dlatego przyjęte wstępnie muszą być później skorygowane.
W obliczeniu płyty rozpatruje się jej wycinek o szerokości 1 m znajdujący się na głębokości h w stosunku do zwierciadła wody spiętrzonej. Jednostkowe parcie wody przyjmuje się w wielkości p = yuh.

Jeżeli na płytę działa równocześnie parcie wody od strony odpowietrznej, to parcie jednostkowe na partię płyty, znajdującą się poniżej poziomu wody dolnej będzie wynosiło P = Yh (h - h,) (opinie o programie).

Przy określaniu momentów zginających w płycie traktowanej najczęściej jako belka wolnopodparta - oprócz wymienionego parcia wody, jako dodatkowe jej obciążenie przyjmuje się składową normalną ciężaru własnego płyty g cos i|> (gdzie: g = yhd), przy czym yb - ciężar objętościowy betonu (żelbetu), d - grubość rozpatrywanej części płyty, i|» - kąt nachylenia płyty do poziomu). Składowa ciężaru płyty g sin ij> powoduje ściskanie płyty i jest równoważona tarciem w miejscach podparcia na filarach oraz reakcją w podłożu.
Grubość płyty i ilość zbrojenia określana jest ogólnie znanymi metodami obliczania płyt żelbetowych obciążonych momentem M i siłą poprzeczną T. Obliczenia prowadzi się dla różnych zagłębień płyty h mając na uwadze, że odstęp pomiędzy sprawdzanymi poziomami nie powinien być większy od 2-3 m (segregator aktów prawnych).

Oczywiście w miarę zagłębienia się, grubości płyty i jej zbrojenie wzrastają. Przyjęcie tak prostego schematu obliczeniowego, jakim jest belka wolnopodparta, okazało się w praktyce całkowicie uzasadnione, bowiem ściślejsze obliczenia wykazały, że popełniany błąd jest bardzo nieznaczny. Sposób podparcia oraz konstrukcja typowej płyty piętrzącej wolnopodpartej z rozmieszczeniem zbrojenia w płycie i głowicy filara pokazane są na przykładzie zapory Combamala (promocja 3 w 1).

Najnowsze wpisy

25.03.2024
Egzaminy dla osób ukaranych

Osoby ukarane z tytułu odpowiedzialności zawodowej zgodnie z artykułem 96 Ustawy Prawo Budowlane, które zostały zobowiązane do ponownego zdania egzaminu,…

22.03.2024
Wniosek o ponowny egzamin na uprawnienia budowlane

Wniosek o ponowne wyznaczenie terminu egzaminu na uprawnienia budowlane należy złożyć w przypadkach, kiedy nie możesz uczestniczyć w wyznaczonym terminie…

53 465

użytkowników zdobyło uprawnienia budowlane z nami

98%

powtarzalności bazy pytań na egzaminie pisemnym i ustnym

32

sesje egzaminacyjne doświadczeń i nauki razem z nami

53 465

użytkowników zdobyło uprawnienia budowlane z nami

98%

powtarzalności bazy pytań na egzaminie pisemnym i ustnym

32

sesje egzaminacyjne doświadczeń i nauki razem z nami