Wysoka temperatura

Pielęgnacja w parze o wysokim ciśnieniu jest najbardziej efektywna, jeśli dodaje się do cementu drobny miał krzemionkowy z uwagi na reakcje chemiczne między krzemionką i Ca(OH)₂ wyzwolonym przy hydratacji C₃S. Cementy zawierające dużo C₃S mają wyższą tendencję uzyskania wysokiej wytrzymałości przy pielęgnacji w parze wysokociśnieniowej niż te, które zawierają dużo C₂S, chociaż dla krótkich okresów pielęgnacji w parze wysokociśnieniowej cementy o umiarkowanie niskim stosunku C₃S/C₂S dają dobre rezultaty (program uprawnienia budowlane na komputer).

Miałkość krzemionki powinna być tego samego rzędu, co i cementu i oba materiały muszą być gruntownie zmieszane przed dodaniem do betoniarki. Optymalny dodatek krzemionki zależy od proporcji mieszanki, lecz na ogół wynosi on 0,4-0,7 masy cementu. Dzięki temu stosunek wapna do krzemionki w mieszance wynosi w przybliżeniu 1. Wysoka temperatura w czasie pielęgnacji wpływa także na reakcję hydratacji samego cementu (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Na przykład niektóre C_sS mogą hydratyzować w C_sSH_x. Wysoka temperatura wytwarza zhydratyzowany zaczyn cementowy o niskiej powierzchni właściwej, równej ok. 7000 m²/kg. Znaczy to, że produkty hydratacji są gruboziarniste i w większości mikrokrystaliczne. Ponieważ powierzchnia właściwa zaczynu pielęgnowanego w parze o wysokim ciśnieniu wynosi jedynie ok. 1/20 powierzchni cementu dojrzewającego w zwykłej temperaturze, wydaje się, że nie więcej niż 5% zaczynu pielęgnowanego przy wysokim ciśnieniu może być sklasyfikowane jako gel (uprawnienia budowlane).

Produkty hydratacji cementu

Z uwagi na mikrokrystaliczną budowę zaczynu cementowego beton pielęgnowany w parze o wysokim ciśnieniu ma znacznie zmniejszony skurcz wynoszący 1/6-H1/3 skurczu betonu dojrzewającego w normalnej temperaturze. Jeśli do mieszanki doda się krzemionkę, skurcz jest wyższy, lecz mimo to wynosi on ok. połowy skurczu betonu pielęgnowanego w normalnych warunkach. Przeciwnie ponieważ pielęgnacja w parze o niskim ciśnieniu nie wytwarza mikrokrystalicznego zaczynu, nie uzyskuje się więc zmniejszenia skurczu (program egzamin ustny).

Produkty hydratacji cementu poddawanego pielęgnacji w parze o wysokim ciśnieniu, jak również wywołane przez wtórną reakcję wapno-krzemionka są stabilne i nie ma regresji wytrzymałości. W wieku jednego roku wytrzymałość betonu dojrzewającego w normalnych warunkach jest w przybliżeniu taka sama, jak betonu autoklawizowanego o podobnych proporcjach mieszanki. Stosunek wodno-cementowy wpływa na wytrzymałość betonu autoklawizowanego, podobnie jak dla betonu dojrzewającego normalnie, lecz aktualne wartości wczesnej wytrzymałości różnią się oczywiście od wartości dla dojrzewania zwykłego. Wydaje się, że autoklawizowanie nie ma wpływu na współczynnik rozszerzalności cieplnej i współczynnik sprężystości betonu (opinie o programie).

Pielęgnacja w parze o wysokim ciśnieniu zwiększa odporność betonu na agresję siarczanową. Wynika to z kilku przyczyn, przede wszystkim jednak wskutek utworzenia w obecności siarczanów bardziej stabilnych glinianów niż te, jakie powstają przy niższych temperaturach. Z tego powodu względna poprawa odporności na agresję siarczanową jest większa dla cementów o wysokiej zawartości C₃A niż dla cementów względnie odpornych na siarczany. Drugim ważnym czynnikiem jest zmniejszenie ilości wapna w zaczynie cementowym jako wynik reakcji wapna z krzemionką (segregator aktów prawnych).

Dalsze polepszenie odporności siarczanowej wynika ze zwiększonej wytrzymałości i nieprzepuszczalności pielęgnowanego w parze betonu, jak również obecności dobrze wykształconych hydratów. Autoklawizacja redukuje wykwity, ponieważ nie ma wolnego wapna, które je powoduje (promocja 3 w 1).

Do wad tego sposobu pielęgnacji należy zmniejszenie o ok. połowę przyczepności do zbrojenia betonu pielęgnowanego w parze pod wysokim ciśnieniem w porównaniu z dojrzewaniem zwykłym, a więc zastosowanie autoklawizacji do elementów żelbetowych uważa się za niewskazane. Beton autoklawizowany ma również tendencję do kruchości, chociaż, ogólnie biorąc, autoklawizacja daje beton dobrej jakości, gęsty i trwały, o barwie białawej, w odróżnieniu od charakterystycznego koloru betonu na cemencie portlandzkim dojrzewającego w normalnych warunkach.