Wzrost inwentarza żywego

Przenosząc wyżej omawianą metodę badań na schematyczny układ rzek i dorzeczy górskich według przyjętych jednostek fizjograficzno- gospodarczych, otrzymamy następujące wnioski ogólne co do obierania najkorzystniejszych miejsc dla lokalizacji osiedli w terenach górskich:

1. górne części stoków 12^% w dolinach II jednostki na skraju doliny I jednostki. o ekspozycji S ponad warstwą in wersyjną;
2. górne części stoków 12^% w dolinach II jednostki na skraju doliny I jednostki, o ekspozycji SE ponad warstwą inwersyjną;
3. górne części stoków 12% w głębi dolin II jednostki o ekspozycji SE i SW (program uprawnienia budowlane na komputer).

W Polsce mamy stosunkowo mało ziemi w przeliczeniu na 1 mieszkańca, stąd konieczność stałego wzrostu wydajności z hektara poprzez intensyfikację produkcji rolnej. Plan perspektywiczny zakłada osiągnięcie tego celu przez przekształcenie produkcji rolnej w kierunku większego dostosowania produkcji do lokalnych warunków ekonomicznych i przyrodniczych oraz przez dostarczenie rolnictwu znacznej ilości środków produkcyjnych, jak maszyny, nawozy, środki ochrony roślin itd. (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W planie do roku 1980 założono (w stosunku do stanu w 1960 r.) m. in.: wzrost inwentarza żywego (np. bydła o 72,5%, trzody o 35,9% i drobiu o 88% więcej, zaś owiec o 12% mniej, natomiast koni o 64,4% mniej), zwiększenie towarowości inwentarza żywego na jednostkę, wzrost plonów w produkcji roślinnej, rozwój spożywczego przemysłu przetwórczego, związany z tym rozwój kultur przemysłowych o 25%, wzrost powierzchni warzyw o 68,4% i produkcji owoców o 258% w znacznej mierze przeznaczonych na przetwórstwo oraz dwu, trzy, a nawet czterokrotny wzrost poszczególnych gałęzi przemysłu owocowo-warzywno- spożywczego (konserwy owocowe wzrost o 326%) (uprawnienia budowlane).

Współczynnik rodzinny

W planach założono również wzrost usług wykonywanych m. in. przez spółdzielczość pracy (np. spółdzielnie międzykółkowe), szczególnie w następujących dziedzinach:

1. spółdzielnie budowlane (już dziś obejmują 30% wykonawstwa na wsi),
2. spółdzielnie ochrony roślin i sadów,
3. spółdzielnie dla rozsiewania i rozlewania nawozów,
4. brygady maszynowe (jedna na terenie gromady),
5. brygady rozsiewania wapna,
6. przemysł przetwórstwa spożywczego (półfabrykaty) (program egzamin ustny),
7. przedsiębiorstwa transportowe (transport rolniczy ok. 90 min t rocznie), prowadzone nie centralnie, lecz zdecentralizowane (w każdej gromadzie), Irmisport i dystrybucja materiałów pędnych (w każdej gromadzie), urządzenia komunalne (np. jeśli chodzi o zaopatrzenie w wodę.

Z przewidzianym w planach perspektywicznych ogromnym wzrostem przedsiębiorstw usługowych łączy się również bardzo znaczny wzrost wiejskiego budownictwa usługowego. Potrzebne jest na to uruchomienie ogromnych środków, sięgających 160-170 mld zł, a całość inwestycji w rolnictwie w latach 1060-80 osiągnie 650 mld zł. Zakłada się zmiany w strukturze wsi i rozwój spółdzielni produkcyjnych, bardziej postępowe formy kółek rolniczych, ferm i przedsiębiorstw „międzykółkowych” (opinie o programie).

Przewiduje się również dalszy rozwój państwowych gospodarstw rolnych. Obecnie ich przeciętna powierzchnia wynosi 500-700 ha, to wzrośnie ona do 800-P1000 ha, a do roku 1975 zostaną PGR-y w pełni zmechanizowane (segregator aktów prawnych). Gdy obecnie PGR-y zatrudniają średnio 12 pracowników/100 ha. to po osiągnięciu pełnej mechanizacji powinny zatrudniać 7-9 pracowników 100 ha Współczynnik rodzinny wynoszący obecnie 1,2-M,5, wzrośnie do 1,8-2. Trzeba podkreślić, że o ile w PGR-ach zaludnienie wynosi 18-28 osób 100 ha, to we wsi produkcyjnej około 25 osób/100 ha (nie licząc ludności utrzymującej się z usług), a na wsi indywidualnej 30-50 osób. Tak więc PGR-y są bliższe struktury spółdzielczej wsi produkcyjnej, aniżeli dzisiejsza wieś indywidualna z zakresu zatrudnienia i zaludnienia (promocja 3 w 1).