Zabudowania przemysłowo tartaczne

Ze względów atmosferycznych praca przy przecieraniu drewna musi się odbywać w zabudowaniach, osłaniających urządzenia tartaczne i robotników przed deszczem i zimnem (program uprawnienia budowlane na komputer). Ilość i jakość budynków zależy od zdolności przetwórczej zakładu. Przy projektowaniu tartaku należy przewidzieć pomieszczenia na siłownie, traki, obrabiarki, oraz pracownie mechaniczno-naprawcze. Często potrzebne są pomieszczenia dla urządzenia parkieciarni, skrzynkami, beczkami, suszarń sztucznych, stolarni, kołodziejami itp.
Siłownie z zasady buduje się z cegły, kamienia naturalnego lub betonu.

Kotłownia winna być oddzielona od reszty maszynowni (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Trakownie można budować z drewna lecz na litym masywnym fundamencie dla umożliwienia podpiwniczenia jej, zezwalającego na założenie transmisji i usuwanie trocin. Trzeba brać pod uwagę, że dotychczas ściany drewniane były tańsze od murowanych. Konstrukcje dachowe zależą od rozpiętości budynku. Dla dużych rozpiętości stosuje się dachy łukowo-deskowe lub systemu Brody, względnie Zollingera (Lamellendach).
Traki należy usadowić na odpowiednich miejscach w ten sposób, by drewno podawane pod trak i odbierane z pod traka nie doznawało przeszkód w ruchu oraz swym ruchem nie hamowało innych ruchów (uprawnienia budowlane).
Obrabiarki można umieszczać na hali trakowej obok transporterów, czy torów kolejek trakowych, by drewno wychodzące z traku można było wziąć do dalszej przeróbki i obróbki.

Suszarnie sztuczne wymagają specjalnych ubikacji, które można umieścić pod dachem hali tartacznej.
Pracownie mechaniczno-naprawcze obejmujące maszyny do wybijania, ostrzenia, ścierania pił trakowych i poprzecznych. Poza tym pracownie zajmujące się naprawami elektromechanicznymi w całym tartaku można umieścić w oddzielnym budynku przyległym do hali tartacznej lub w pomieszczeniu wydzielonych z hali tartacznej (program egzamin ustny).

Zakłady przemysłu drzewnego, jak np. parkieciamia, stolarnie, skrzynkarnia itp. mogą zależnie od warunków stanowić pewną całość tartaku lub zajmować oddzielne pomieszczenie.
Ubikacje manipulacyjne i administracyjne mogą się mieścić w oddzielnych budynkach. Źródłami siły potrzebnej do uruchomienia maszyn roboczych, transporterów, wyciągów do trocin i drewna może być woda, para wodna, elektryczność, gazy spalinowe (opinie o programie).

Napęd wodny

Napęd wodny - motory wodne. Siłę wody można przenieść na maszyny tartaczne przy pomocy kół wodnych lub turbin wodnych.
Koła wodne mogą być naśród- i podsiębierne. Stosuje się przy spadku 4 - 9 m wysokości. Ilość obrotów kół wodnych zależy od wysokości spadku, od typu kół. Woda działa swoim ciężarem. Średnia ilość obrotów waha się od 4-8 na minutę. Koła wodne posiadają tę zaletę, że są tanie, posiadają dobrą dzielność przy częściowym obciążeniu, proste wykonanie, zużywają, mało smarów i są łatwe do obsługi. Wadami zaś są: niecałkowite wykorzystanie siły wody (i to mniejsze dla kół podsiębiernych 30%, a większe dla nasiębiemych 60%), powolny bieg, duże wymiary.

Poza tym w naszym klimacie w okresie zimy mogą zajść okoliczności, zmuszające do unieruchomienia tartaku (segregator aktów prawnych).
Turbiny wodne są to motory wodne, otrzymujące energię od wody dzięki odchyleniu kierunku prędkości względnej lub dzięki odchyleniu połączonemu z oddziaływaniem wody przyspieszanej w obrębie bieguna. W pierwszym wypadku mamy działanie cisnące, w drugim naporowe.

Sposób działania, kierunek przepływu, narzut wody na obwodzie bieguna decydują o typie turbin.
Zalety turbin określa się stopniem dzielności przy zmiennych spadach i zmiennej ilości wody przy stałych obrotach, prostą budową, łatwą obsługą i reperacją, małymi rozmiarami, łatwym regulowaniem oraz niskimi kosztami kupna i eksploatacji (promocja 3 w 1).
Najczęściej spotykanymi systemami są turbiny Peltona, Francisa i śmigłowa (Kapłan).