Zakres uzdatniania wody

W przypadku małych wodociągów zakres uzdatniania wody ograniczony jest zazwyczaj do następujących zabiegów:

• odżelazienie - usuwanie nadmiernej ilości związków żelaza,
• odmanganianie - usuwanie nadmiernej ilości związków manganu,
• dezynfekcja - niszczenie bakterii chorobotwórczych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Zabiegi wyżej wymienione mogą występować jednocześnie lub indywidualnie. Odżelazianie i odmanganianie wody jest szczególnie często stosowane przy ujmowaniu wody za pomocą studni wierconych. Dezynfekcja wody może występować zarówno przy ujmowaniu wody studniami wierconymi, jak i studniami kopanymi, gdzie odkażanie wody odbywa się bezpośrednio w studni (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przy uzdatnianiu bardzo małych ilości wody dobre wyniki daje stosowanie filtrów świecowych. Usuwanie żelaza z wody wymaga stosowania różnego rodzaju metod, zależnie od właściwości uzdatniania wody, a szczególnie od rodzaju związków’’ chemicznych, w jakich żelazo występuje w wodzie (uprawnienia budowlane).

Wytyczne NRD [15] podają następujące ogólne wskazówki dotyczące wyboru metod odżelaziania wody:

1. Jeżeli żelazo występuje w wodzie w postaci kwaśnych węglanów Fe(HCO:,)2, należy stosować
2. przy zawartości żelaza powyżej 8 mg Fe/1 - aerację i filtrację,
3. przy zawartości żelaza powyżej 8 mg Fe/1 - aerację, sedymentację i filtrację.
4. Jeżeli żelazo w wodz^;e występuje w postaci siarczanów lub chlorków (FeS0₄ lub FeCl₂), należy stosować areację, wapnowanie i filtrację.
5. Jeżeli żelazo występuje w postaci połączeń organicznych (związków humusowych), wówczas należy stosować koagulację i sedymentację (program egzamin ustny).

Uzdatnianie

Stwierdzenie koniecznego zakresu uzdatniania może być zazwyczaj dokonane tylko na podstawie odpowiednich badań technologicznych. Aeratory są urządzeniami służącymi do napowietrzania wody. Konstrukcja ich musi zapewnić stworzenie jak największej powierzchni kontaktu powietrza z wodą z jednoczesnym mieszaniem napowietrzonej wody oraz gwarantować łatwy odpływ powietrza w celu usunięcia gazów i lotnych substancji wydzielających się z wody (opinie o programie).

Przy uzdatnianiu małych ilości wody największe zastosowanie mają aeratory ciśnieniowe Wykonywane są one jako zbiorniki spawane z blachy stalowej o budowie wewnętrznej zapewniającej dokładne wymieszanie wody uzdatnianej ze sprężonym powietrzem. W celu zapewnienia skuteczności odżelaziania wody ilość dopuszczanego powietrza w stosunku do objętości uzdatnianej wody powinna wynosić:

• przy zawartości żelaza w wodzie do 5 mgFe/1 - 2%,
• przy zawartości żelaza w wodzie 5-8 mgFe/1 - 3%,
• przy zawartości żelaza w wodzie powyżej 8 mgFe/1 - 5% (segregator aktów prawnych).

Podane ilości powietrza odnoszą się do jego objętości w warunkach normalnych. Ciśnienie wtłaczanego do wody powietrza powinno przewyższać ciśnienie wody o 1 atmosferę. Czas kontaktu wody z powietrzem do chwili dojścia do złoża filtracyjnego powinien wynosić co najmniej 40-60 sekund.

W Katalogu Budownictwa zamieszczone są rozwiązania aeratorów ciśnieniowych o wydajności 8 m³/h, 14 m³/h, 20 m³/h i 25 m³/h. Wysokość tych aeratorów jest stała i wynosi 0,66 m, natomiast średnice ich wynoszą odpowiednio: 0,273 m; 0,324 m; 0.356 m i 0,406 m. Drenaż rurowy powinien składać się z przewodu głównego doprowadzającego oraz przewodów bocznych perforowanych. Przy płukaniu wodą sumaryczna powierzchnia otworów w przewodach bocznych powinna wynosić 0,2-0,3%, zaś powierzchnia otworów w grzybkach lub dyszach - 0,8-5-1% powierzchni filtru w planie (promocja 3 w 1).

Przy drenażu rurowym prędkość przepływu na początku przewodu głównego powinna wynosić 1,5-2,0 m/s, a na początku przewodów bocznych 2,0-2,5 m/s; odległość między osiami przewodów bocznych - 0,15-0,25 m. Otwory powinny być skierowane ku dołowi tak, aby kąt między pionową osią i osią otworu był równy 45°. Średnice otworów 4-8 mm.