Zasoby sił roboczych

Maszyny i urządzenia będące do dyspozycji powinny mieć szczególny wpływ na projekty. Zróżnicowanie wymagań technologicznych w zależności od rodzaju środków produkcyjnych wyraźnie ukazuje porównanie automatów do produkcji elementów prefabrykowanych z tradycyjnymi urządzeniami formującymi lub porównanie maszyn montażowych o różnym udźwigu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Zasoby sił roboczych wpływają na przyjęcie odpowiednich metod i sposobów wykonania procesów roboczych z punktu widzenia nakładów robocizny. W sytuacji deficytu rąk do pracy w budownictwie, w rozwiązaniach projektowych trzeba wziąć pod uwagę potrzebę maksymalnego zmechanizowania procesów roboczych. Bardzo wiele również zależy od umiejętności zawodowych kadr roboczych (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W obecnych warunkach uprzemysłowienia budownictwa, przy ciągłych zmianach rozwiązań technicznych, wobec zatrudnienia chłopów-robotników - nie ma w zasadzie możliwości prawidłowego przygotowania kadr roboczych do wykonywania trudnych rozwiązań technicznych. Stąd też wniosek, że rozwiązania projektowe powinny być odpowiednio przystosowane do poziomu zawodowego wykonawców poszczególnych zadań produkcyjno-budowlanych (uprawnienia budowlane).

Nie bez znaczenia dla wymagań w zakresie jakości technologicznej projektów budowlanych są przyjęte zasady organizacji produkcji budowlanej i warunki organizacji wznoszenia obiektów budowlanych. Wobec przewidywanej specjalizacji i szerokiej kooperacji przy produkcji elementów oraz wyrobów budowlanych wymagania technologiczności dotyczące w szczególności przystosowania rozwiązań do warunków transportu elementów oraz wznoszenia budynków muszą być rozszerzone i zaostrzone w stosunku do obecnych ustaleń (program egzamin ustny).

Realizacja procesów

Realizacja procesów powinna zapewniać bezpieczne warunki pracy oraz uwzględniać zasady ergonomii (opinie o programie). W rozwiązaniach projektowych należy więc dążyć do tego, aby realizacja poszczególnych czynności i operacji była dla robotników dogodna, nie wymagała zbytniego zmęczenia i umożliwiała wykonawstwo na dobrym poziomie jakości ogólnej.

Problemy realizacji operacji i procesów roboczych nie zawsze są właściwie doceniane. Brak odpowiednich wzorów wypracowanych w warunkach laboratoryjnych uniemożliwia dokonanie porównań i obiektywną ocenę. W większości przypadków ocena poziomu technologiczności zależy od przygotowania zawodowego i wyobraźni technologicznej oceniającego.

Ustalenie kryteriów oceny poziomu jakości technoIogicznej jest zasadniczym elementem modelu oceny. Kryteria powinny przede wszystkim uwzględniać aktualne wymagania i warunki produkcyjne oraz umożliwiać obiektywną ocenę projektu. Ustalenie kryteriów wiąże się zwykle z przeprowadzeniem szczegółowej analizy (segregator aktów prawnych).

W pierwszym etapie prac ustala się zakres procesów roboczych, które mają być analizowane oraz cel, któremu mają służyć wyniki analizy (porównanie projektów czy wskazanie możliwości polepszenia rozwiązań). Następnie dokonuje się wyboru kryteriów z istniejących zestawów, a w razie ich braku lub nieadekwatności dokonuje się wyboru przymiotów jakości technologicznej. Wybór przymiotów jakości jest bardzo ważną czynnością, gdyż od jego trafności zależy w dużej mierze trafność wyników analizy i obiektywności oceny.

W kolejnym etapie analizy zestawia się wszystkie te przymioty jakości, które można scharakteryzować w sposób mierzalny, po czym następuje selekcja kryteriów polegająca przede wszystkim na eliminacji kryteriów bliskoznacznych i mało istotnych dla celów analizy i oceny. Po selekcji kryteria należy pogrupować według rodzajów procesów roboczych (np. produkcja, transport, montaż) oraz należy ustalić kryteria podstawowe i przyporządkować im kryteria pomocnicze i uzupełniające. Kryteria podstawowe w poszczególnych grupach należy uszeregować według stopnia ich ważności, nadając kolejność od najważniejszego do najmniej ważnego w danej grupie (promocja 3 w 1).