Zbiorniki terenowe

Większość omawianych budowli (zbiorniki terenowe, rurociągi, pompownie) wywołuje mniejsze naprężenia w gruncie od pierwotnych; następuje więc odciążenie podłoża. Znacznie większe obciążenia wywołują jedynie budowle wyniesione nad poziom terenu, np. zbiorniki wieżowe. Wymienione przyczyny uzasadniają potrzebę szczególnie troskliwego przeprowadzenia badań gruntu dla ustalenia optymalnych metod posadowienia obiektu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Badanie podłoża gruntowego polega zazwyczaj na wykonaniu otworów wiertniczych, w których pobiera się próbki gruntu, określa poziomy zalegania poszczególnych warstw, obserwuje zwierciadło wody i pobiera próbki wody gruntowej. Na podstawie wierceń wykreśla się profile geotechniczne (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Do określenia warunków posadowienia niewielkich obiektów (studnie, pompownie) należy wykonać co najmniej 3 otwory, dla innych odpowiednio więcej, stosownie do wymiarów w rzucie oraz przewidywanej zmienności warunków gruntowych.
Warunki posadowienia można ustalać także na podstawie sondowania, polegającego na pomiarze siły lub liczby uderzeń koniecznych do zagłębienia żerdzi zakończonej specjalną głowicą (sondy). Duże znaczenie rozpoznawcze mają obserwacje pobliskich budowli; wnioskować należy jednak ostrożnie z uwagi na trudności porównania warunków posadowienia obiektów, szczególnie gdy różnią się masą i wymiarami w rzucie.

Według normy grunty dzieli się na:
- rodzime (skaliste, nieskaliste mineralne, nieskaliste organiczne),
- nasypowe (uprawnienia budowlane).
Za grunty budowlane uznaje się zwykle skały oraz grunty mineralne pochodzące z wietrzenia skał. Grunty organiczne (zawierające ponad 2% materiałów organicznych), a także nasypy przypadkowe wykazują nadmierne osiadania, które mogą prowadzić do uszkodzenia budowli i z tego względu nic mogą być wykorzystane jako podłoże budowlane. Natomiast prawidłowo ułożone i zagęszczone nasypy z odpowiednio uziarnionych gruntów mineralnych mogą być użyte jako podłoże pod budowlę lub jako samodzielne budowle ziemne (obwałowania) (program egzamin ustny).

Rutynowe badania cech fizycznych

Rutynowe badania cech fizycznych gruntu, a klasyfikację gruntów otrzymaną z badań uziarnienia metodą przesiewu przez zespół sit oraz innymi metodami w odniesieniu do ziarn drobnych. Zależnie od uziarnienia grunty nieskaliste dzieli się na: kamieniste (fk ^ 50%), gruboziarniste i drobnoziarniste (tabl. 2-3 i 2-4). Jeśli grunt zawiera więcej niż 2% frakcji ilastej, to nabiera cech spoistych (opinie o programie).

Frakcje piaskowa i żwirowa powstały na ogół z mechanicznej obróbki kwarcu (podcza ruchu rumowiska w nurcie rzeki), a ich ziarna mają kształt krępy. Wykazują one niewielk adsorpcję wody, a więc ich cechy fizyczne nie zależą w większym stopniu od ich zawilgc cenią. Natomiast ilaste ziarna gruntów spoistych mają bardzo dużą powierzchnię właściw i wykazują dużą zdolność adsorpcji. Zmiana stopnia zawilgocenia powoduje zmian grubości warstwy wody błonkowej, co w konsekwencji zmienia plastyczność gruntu: ir grubsza warstwa wody błonkowej, tym mniejsze siły należy przyłożyć do odkształceni bryły gruntu. Tak więc nośność gruntów spoistych zależy głównie od ich zawilgocenia
Obok cech fizycznych gruntu bada się również jego cechy wytrzymałościowe (n próbkach pobranych w stanie nienaruszonym), tj. ściśliwość określoną modułem podał grunt odznacza się małym tarciem wewnętrznym (segregator aktów prawnych). Takie zjawisko obserwowano np. przy wykonywaniu wykopu pod jeden z wysokich budynków w Moskwie (rys. 2-17), g±ne przemieszczenia pionowe wynosiły 19-52 mm.

Osiadanie gruntu przebiega w różny sposób, zależnie od jego właściwości. W gruntach niespoistych zachodzi głównie zagęszczanie i w niewielkim stopniu sprężyste odkształcanie szkieletu gruntowego (promocja 3 w 1). Obydwa zjawiska przebiegają praktycznie natychmiast po przyłożeniu obciążenia. Natomiast w gruntach spoistych zachodzi konsolidacja, roiegająca na wypieraniu wody błonkowej. Zjawisko to przebiega w długim czasie, rosnącym z grubością warstwy i rozdrobnieniem gruntu (zmniejszeniem miarodajnej średnicy nam).