Zgromadzenie narodowe

Wzrost poczucia narodowego zapoczątkował ponawiane przez blisko półtora wieku próby odzyskania niepodległości, przejawiające sic,- nieudanymi wystąpieniami zbrojnymi (m.in. w I 798, 180 i, 1848, 1 8(>7, 191 (»tzw. powstanie wielkanocne), a także pokojowymi zabiegami w brytyjskim parlamencie na rzecz równouprawnienia katolików, przyznania Irlandii autonomii, a chłopom irlandzkim ziemi. Po zwycięstwie wyborczym w 1918 partii Sinn Fein, dążącej do pełnej suwerenności kraju, jej deputowani utworzyli w I 1919 w Dublinie zgromadzenie narodowe i proklamowali powstanie niepodległej republiki Irlandii (program uprawnienia budowlane na komputer).

Walki z wojskami brytyjskimi, które nie uznały tej proklamacji, zakończono traktatem z XII 1921, na mocy którego dokonano podziału wyspy: (> pn.-wsch., protestanckie h hrabstw jako tzw. Irlandia Północna pozostawiono w granicach państwa brytyjskiego, na pozostałych terenach utworzono Wolne Państwo Irlandzkie o statusie dominium. Traktat ten doprowadził do rozłamu w łonie Sinn Fein, której radykalny odłam i związana z nim Irlandzka Armia Republikańska (IRA) domagały się kontynuowania walki aż do uzyskania pełnej suwerenność i i jedność i całej Irlandii (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Doprowadziło to do wojny domowej I 922-192 5, zakończonej klęską zwolenników dalszej walki, którzy zwyciężyli jednak w wyborach parlamentarnych w 19 52, podejmując następnie dalsze kroki w kierunku wyzwolenia Irlandii spod brytyjskiej zależności: w 19.57 ustanowiono taktycznie suwerenność polityczną państwa, w 19.58 wojska brytyjskie opuściły bazy na wyspie, w 1948 ogłoszono wystąpienie (od 1949) Irlandii z brytyjskiej Wspólnoty Narodów oraz ustanowiono ją w 1949 republiką (uprawnienia budowlane).

Militarna neutralność

Od początku niepodległego bytu państwowego gł. problemem podnoszonym przez wszystkie irlandzkie partie polityczne jest sprawa zjednoczenia wyspy, aktualna zwł. od końca lat (>()., kiedy konflikty między północnoirlandzkimi katolikami i protestantami uległy zaostrzeniu. W 197 5 rząd irlandzki zadeklarował ciążenie do zmiany statusu Irlandii Północnej wyłącznie na drodze pokojowej we współpracy z Wielką Brytanią. Porozumienie irlandzko-brytyjskie z 1985 przyznało Irlandii głos doradczy w sprawie Irlandii Północnej, równocześnie Irlandia zobowiązała się do zwalczania terroryzmu (gł. bazy IRA znajdują się na jej terytorium) (program egzamin ustny).

Rząd irlandzki uczestniczył w negocjacjach, które przyczyniły się do zawieszenia broni w Irlandii Północnej w 1994 i w 1997, a także do podpisania w 1998 wielostronnego porozumienia pokojowego. W 1955 Irlandia uzyskała członkostwo w ONZ. Od czasów II wojny światowej zachowuje militarną neutralność, nie przystąpiła do NATO. Od 197 5 jest członkiem EWG, od 199.5 Unii Europejskiej (od 1999 realizuje tworzenie europejskiej unii walutowej, wprowadzając euro) (segregator aktów prawnych). Znaczny wpływ na życie społeczne w Irlandii ma Kościół katolicki. W 198 5 wprowadzono konstytucyjny zakaz przerywania ciąży (utrzymany na mocy referendum z 199.5), dopiero zaś w referendum z 1995 nieznaczna większość społeczeństwa opowiedziała się za konstytucyjną legalizacją rozwodów (opinie o programie).

Irlandia jest republiką, na czele której stoi prezydent (od 1997 Mary Patricia Mc Aleese) wybierany w głosowaniu powszechnym na 7 lat. Władza ustawodawcza należy do dwuizbowego Oireachtas (parlamentu): Izby Deputowanych, liczącej I (>(> członków, wybieranych na 5-letnią kadencję w wyborach powszechnych, oraz Senatu, liczącego (>() członków, z czego 4 5 wybieranych przez ugrupowania zawodowe, 6 - przez uniwersytety, 11 mianowanych przez premiera. Władza wykonawcza spoczywa w rękach rządu, odpowiedzialnego przed Izbą Deputowanych, na czele z premierem (od 1997 Bartholomew Patric k Ahern) (promocja 3 w 1).