Zjawiska cieplne

Do wytwarzania pary istnieją obecnie w kraju tylko wytwornice, które dają parę o niskim ciśnieniu. Badania wykazały, że zastosowanie wytwornic pary o wysokim ciśnieniu jest znacznie ekonomiczniejsze. Potwierdziło się to przy stosowaniu prototypowych wytwornic WP-100, które przewidziane są do seryjnej produkcji (program uprawnienia budowlane na komputer).

Niezależnie od powyższego, ostatnie doświadczenia dowodzą, że podgrzewanie kruszywa agregatami na gorące powietrze jest również bardziej ekonomiczne, a może nawet najbardziej ekonomiczne. Kruszywo ogrzane tym sposobem jest znacznie mniej zawilgocone i bardziej równomiernie, co ułatwia dozowanie wody do mieszanki. Podgrzewanie agregatami na suche powietrze zdaje dobrze egzamin, jeśli dokonuje się tego systemem wielokanałowym. Polega on na utworzeniu z cegły wielu równoległych kanałów dających nieprzerwany ciąg i przykrytych blachą (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Kruszywo sypie się na blachę warstwami o grubości ok. 50 cm, po czym wdmuchuje się powietrze do systemu kanałów przez otwór wlotowy. Przelatujące przez kanał (pod blachą) gorące powietrze podgrzewa kruszywo.
Temperaturę kruszywa mierzy się termometrem, który powinno się zagłębiać w stos kruszywa na głębokość ok. 15 cm.

Dla ochrony termometru przed rozbiciem, można termometr umieszczać w rurce metalowej. Termometr trzeba osadzić w rurce za pośrednictwem korka zamykającego otwór rurki, aby odizolować rtęć termometru od temperatury otoczenia.
Jak to już zaznaczono, cement używany do betonu powinien mieć, w miarę możliwości, temperaturę dodatnią (uprawnienia budowlane).

Nie można jednak cementu podgrzewać w sposób bezpośredni. Temperaturę dodatnią powinien mieć cement w wyniku przetrzymania go w ciepłym magazynie przez okres co najmniej dwóch dni. Przyspieszone ogrzewanie cementu prowadzi do nierównomiernego ogrzania oraz przegrzania, na skutek czego wiązanie nie przebiega równomiernie. Pewne partie cementu mogą nawet przedwcześnie wiązać i wywoływać w mieszance betonowej nierównomierne naprężenia.
Cement gromadzony w silosach można stosować bez względu na jego temperaturę.

Jeśli nie wystarcza samo zapewnienie mieszance betonowej odpowiednio wysokiej wstępnej temperatury, to stosuje się dodatkowo izolację termiczną. Zabieg polega na okrywaniu mieszanki betonowej (w razie potrzeby razem z deskowaniem) materiałami chroniącymi ją przed utratą ciepła (lub przedłużającymi ten proces) (program egzamin ustny).

Podgrzewanie cementu

Do wykonania izolacji używa się desek, mat słomianych, mat trzcinowych, płyt wiórkowo-cementowych, płyt azbestowo-cementowych, sklejki, plandek z juty, płótna żaglowego, papy, brezentu, folii polietylenowej, wełny żużlowej i innych. Wartość ochrony izolacyjnej wymienionych materiałów ocenia się według współczynnika przenikania ciepła K, które dla ważniejszych materiałów izolacyjnych stosowanych w Polsce (opinie o programie).

Wprowadzenie izolacji termicznej jest główną cechą charakterystyczną postępowania przy wykonywaniu betonu wg tzw. metody zachowania ciepła.
Metoda zachowania ciepła należy do najpopularniejszych sposobów postępowania przy betonowaniu w okresie zimowym. Idea metody polega na stworzeniu takich warunków izolacji termicznej betonu, aby beton uzyskał założoną wytrzymałość przed momentem ostygnięcia do 0°C.
Zjawiska cieplne zachodzące podczas wiązania i tężenia betonu w niskich temperaturach (segregator aktów prawnych).

Pod względem praktycznego wykorzystania, do najważniejszych należą zagadnienia szybkości stygnięcia, przebiegu i ilości wydzielanego ciepła przez cement w wyniku hydratacji oraz wielkości temperatur, jakie zachodzą w betonie podczas dojrzewania. Poniżej przytoczono tylko pojęcia i wartości niezbędne przy omawianiu zagadnień wykonawczych betonu w okresie zimowym.

Przy pracach w niskich temperaturach i sporządzaniu bilansu ciepła należy mieć na uwadze, że mieszanka betonowa traci dużo ciepła zanim rozpocznie się proces egzotermiczny i należy tę obniżkę temperatury uwzględnić przy analizie egzotermii cementu (promocja 3 w 1).