Zmniejszenie się objętości gruntu

Zmniejszenie się objętości gruntu następuje wskutek wciskania się poszczególnych cząstek między siebie. W wielu miejscach styku zachodzą poślizgi powstałe wskutek przekroczenia miejscowego oporu na ścinanie, nie zachodzi jednak zjawisko poślizgu w masie gruntowej jako całości. Wartość obciążenia pionowego można zwiększać nieograniczenie. Jest to proces zagęszczania objętościowego (ściśliwości). W przypadku usunięcia obciążenia pionowego, grunt zwiększy swą objętość, wskutek odwrotnego procesu przegrupowania cząstek lub ziaren (program uprawnienia budowlane na komputer). To zjawisko nazywamy rozprężeniem, niekiedy pęcznieniem. Gdyby ścianki skrzynki były podatne, to mógłby wystąpić poślizg w masie gruntowej jako całości. Wartość siły pionowej, przy której nastąpi poślizg, wiąże się z wytrzymałością gruntu na ścinanie. Wartość tej wytrzymałości zależy od wartości oporu na poślizg między cząsteczkami i ziarnami dążącymi do przesunięcia jedna po drugiej. W dalszych rozdziałach zajmiemy się szczegółowo ściśliwością, pęcznieniem i wytrzymałością gruntu na ścinanie (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przestrzenie wolne między cząstkami lub ziarnami nazywamy porami. Pory zazwyczaj wypełnione są powietrzem lub wodą (zawierającą rozpuszczone minerały lub nie) (uprawnienia budowlane). Zatem grunt z natury rzeczy występuje w stanie wielofazowym, tj. składa się ze szkieletu gruntowego oraz z wody w porach. Charakter wody w porach wpływa na wartość oporu na ścinanie między dwiema cząstkami przez wytworzenie związków chemicznych na powierzchni styku. W przypadku mikroskopijnych biaszkowatych cząstek woda może całkowicie przeniknąć między cząstkami. Chociaż cząstki takie nie stykają się między sobą w zwykłym tego słowa znaczeniu, to jednak pozostają one blisko siebie i mogą przenosić siły normalne oraz prawdopodobnie styczne (program egzamin ustny).

Zmniejszenie oporu gruntu

Odstęp między nimi będzie się zwiększać lub zmniejszać w zależności od zmian wartości przenoszonej przez grunt siły ściskającej. Wynika stąd następna właściwość gruntu wpływająca na odkształcenie masy gruntowej. I tak drugą właściwość układu rozdrobnionego można określić: grunt z natury rzeczy występuje w stanie wielofazowym, a składniki wody w porach wpływają na charakter powierzchni składników szkieletu gruntowego, co z kolei wpływa na sposób przenoszenia sił w miejscach styków. To wzajemne oddziaływanie między szkieletem gruntowym a wodą w porach nazywamy wzajemnym oddziaływaniem chemicznym (opinie o programie).

Obecnie rozpatrzymy przypadek, w którym pory gruntu znajdującego się w skrzynce są całkowicie wypełnione wodą, tzn. przypadek gruntu nasyconego. Po pierwsze zakładamy, że ciśnienie wody jest hydrostatyczne, tzn. że w dowolnym punkcie równoważy ono ciężar objętościowy wody pomnożony przez głębokość położenia tego punktu pod powierzchnią wody. W takich warunkach nie występuje przepływ wody.

Następnie zakładamy, że ciśnienie wody u podstawy skrzynki powiększa się, jeżeli przelew skrzynki utrzymuje stały poziom zwierciadła wody. W takich warunkach zachodzi przepływ wody ku górze. Ilość przepływającej wody będzie zależała od wartości zwiększonego ciśnienia u podstawy skrzynki oraz od przepuszczalności gruntu. Im grunt jest bardziej przepuszczalny, tym większy będzie przepływ wody przy danej wartości ciśnienia przy dnie skrzynki (segregator aktów prawnych).

W dalszych rozdziałach będą omówione czynniki wpływające na przepuszczalność gruntu. Przy pewnej wartości ciśnienia u podstawy skrzynki wystąpi zjawisko unoszenia ziaren lub cząstek gruntu wywołane przepływem wody ku górze (zjawisko kurzawkowe), zwane popularnie gotowaniem się lub kotłowaniem się gruntu. W takich warunkach wystąpi fizyczne oddziaływanie między szkieletem mineralnym i wodą w porach. W tych warunkach grunt zajmuje nieco większą objętość niż początkowo oraz objawia się wyraźne zmniejszenie oporu gruntu na ścinanie. Zmiany te nastąpiły, chociaż całkowity ciężar gruntu i wody wywierającej parcie ku dołowi pozostaje bez zmian (promocja 3 w 1). Zauważono, że zmiany objętości i oporu na ścinanie nastąpiły wskutek zmian sił w miejscach styków cząstek i ziaren gruntu.