Żurawie wspornikowe

Żurawie wspornikowe jeszcze do niedawna były najbardziej rozpowszechnione, obecnie jednak stosowane są coraz szerzej żurawie wózkowe (program uprawnienia budowlane na komputer).

Ze względu na sposób przemieszczania się żurawi wysięgnikowych w czasie pracy dzielimy je na:

• żurawie stałe, pracujące ze stałego stanowiska roboczego, wymagające dla ich przemieszczenia na inne stanowisko większego czy mniejszego zdemontowania (żurawie wspornikowe, żurawie słupowe stałe, żurawie masztowe) (program uprawnienia budowlane na ANDROID);
• żurawie przesuwne, pracujące również ze stałego stanowiska roboczego, które można jednak przesuwać w stanie nieobciążonym bez zdemontowania na inne stanowiska robocze (żurawie słupowe przesuwane, żurawie pomostowe);
• żurawie wieżowe;
• Żurawic samojezdne, pracujące ze stanowisk roboczych ruchomych, dzięki wyposażeniu ich w samodzielne mechanizmy jazdy (żurawie gąsienicowe, żurawie kołowe, żurawie kolejowe itp.).

Na ogół wziąwszy w budownictwie stosuje się najchętniej żurawie ruchome, ale również żurawie stałe stosowane są dość szeroko, w szczególności przy budowie obiektów o niewielkim rzucie, które stanowią dość znaczny procent całego budownictwa (budynki wysokościowe mieszkaniowe, budowle hutnicze, zbiorniki, silosy, itp.) (uprawnienia budowlane).

Decydującym czynnikiem, obok wymogów technicznych, powinien być koszt robót transportowych, a ten w wymienionych obiektach wobec niskich kosztów eksploatacyjnych i inwestycyjnych przy żurawiach stałych jest mały.

Żurawie stałe dzielą się na wspornikowe, słupowe, masztowe. Żurawie wspornikowe. Najprostszym konstrukcyjnie i najtańszym żurawiem jest żuraw trójkątny wspornikowy o kącie obrotu wysięgnika w granicach 180-270° (program egzamin ustny).

Żurawie wspornikowe stosuje się najczęściej jako uzupełnienie wyciągu szybowego, mocując wspornik do jednego ze słupów wyciągu szybowego; są one stosowane do transportu krawędziaków, desek, stali zbrojeniowej itd.

Żuraw wspornikowy, będąc najtańszym inwestycyjnie środkiem transportu pionowego, ma wady, jak konieczność ręcznego obrotu żurawia (za pomocą linki) na górze przy odbiorze materiałów oraz przenoszenia wspornika na wymagane wysokości podnoszenia w miarę wzrastania wysokości budowli. Tym niemniej przy obiektach mniejszych można stosować ten skromny środek transportu pionowego, zamiast nierzadko w tych przypadkach stosowanych znacznie kosztowniejszych wyciągów szybowych (opinie o programie).

Żuraw wspornikowy przy sprawnej obsłudze i należytej organizacji transportu wystarcza dla budynków o 2-3 kondygnacjach. Żurawie słupowe stałe. Żurawie słupowe stałe nie znajdują obecnie w budownictwie szerszego zastosowania, konieczność ich demontażu przy przenoszeniu na inne stanowisko robocze stanowi ich wadę, którą można usunąć przez postawienie żurawia na podstawie umożliwiającej przesuwanie go po torze szynowym. Dlatego też stosowanie żurawi słupowych stałych ogranicza się raczej do budowli niewielkich o małym rzucie poziomym.

Żurawie masztowe (zwane również żurawiami systemu „Derrick”) w porównaniu z innymi rodzajami żurawi budowlanych, dzięki wielkiej prostocie ich konstrukcji oraz lekkości, należą do najtańszych w eksploatacji, czym też tłumaczy się szerokie ich rozpowszechnienie, w szczególności w Anglii, USA (segregator aktów prawnych).

Żurawie masztowe stosowane są w zasadzie do robót transportowych, montażowych oraz załadunkowo-wyładunkowych.

Przeważające znaczenie mają żurawie masztowe jako urządzenia montażowe oraz urządzenia załadunkowo-wyładunkowe. Szczególnie szerokie rozpowszechnienie pracach załadunkowo-wyładunkowych na stałych składach materiałów (promocja 3 w 1). W budownictwie naszym żurawie masztowe w ostatnich latach straciły na rozpowszechnieniu na rzecz szeroko stosowanych, nie zawsze słusznie, żurawi wieżowych. Jednakże rachunek ekonomiczny niewątpliwie przywróci rolę i znaczenie żurawi masztowych w tych dziedzinach, w których stanowią one w eksploatacji urządzenie najtańsze.