Żywice o wysokiej zawartości oleju uprawnienia budowlane

Żywice o wysokiej zawartości oleju (45-55%) są rozpuszczalne w olejach. Powłoki wyrobów tego typu odznaczają się wysokim połyskiem, twardością i elastycznością, szybkim czasem schnięcia (4-12 godzin) i wysoką odpornością na wpływy atmosferyczne. Wyroby te znajdują szerokie zastosowanie w budownictwie (program uprawnienia budowlane na komputer).
Żywice fenolowo-formaldehydowe są to produkty reakcji fenolu lub jego pochodnych z formaliną w ośrodku kwaśnym, zwane rezolami.

Nie mieszają się one z olejami i są używane jako składniki lakierów lub emalii chemoodpornych termoutwardzalnych (piecowych) lub chemo utwardzalnych czyli schnących w temperaturze pokojowej po zmieszaniu z kwaśnym utwardzaczem. Dają one twarde, dość kruche powłoki o wysokiej odporności na działanie rozmaitych substancji chemicznych (rozpuszczalników, kwasów itp.) oraz odporności na działanie temperatur do 120°C. Charakteryzują się ciemnym zabarwieniem i brakiem odporności na działanie światła (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Produkty reakcji fenolu i formaliny w ośrodku kwaśnym tzw. nowolaki znajdują zastosowanie w postaci roztworów spirytusowych jako tanie namiastki politur szelakowych. Ciemnieją również pod wpływem światła.

Do wyrobu lakierów olejnych znajdują zastosowanie produkty reakcji fenolu i formaliny w obecności kalafonii. Są one rozpuszczalne w olejach i mają wygląd podobny do kalafonii. Lakiery otrzymywane przy udziale tych żywic zwanych albertolami (polska nazwa Balloe) lub „sztucznymi kopalami” dają powłoki zbliżone pod względem twardości do lakierów kopalowych, odporne na czynniki chemiczne. Wykazują jednak właściwości żółknięcia w trakcie starzenia (uprawnienia budowlane).

Żywice mocznikowo-melaminowo-formaldehydowe są to produkty kondensacji mocznika lub melaminy z formaliną. Są to bezbarwne, twarde, dość kruche żywice termoutwardzalne twardniejące w temperaturze pokojowej w obecności kwaśnych katalizatorów (tzw. utwardzaczów). Są stosowane najczęściej w kompozycji z żywicami alkidowymi przy wyrobie tzw. lakierów parkietowych, do pokrywania płyt pilśniowych, do wykładania ścian itp.
Żywice winylowe to produkty polimeryzacji chlorku lub octanu winylu stosowane do wyrobu chemoodpornych lakierów tzw. poliwinylowych lub jako emulsje (dyspersje) wodne, np. polioctanu winylu, do wyrobu wysokowartościowych farb ściennych tzw. polioctanowinylowych.
Kauczuk chlorowany (chlorokauczuk) otrzymywany jest przez chlorowanie roztworów kauczuku w czterochlorku węgla. Stanowi proszek o zabarwieniu białokremowym. Jego roztwory w rozpuszczalnikach aromatycznych stanowią podstawę lakierów lub emalii chlorokauczukowych o wysokiej odporności na działanie czynników chemicznych (program egzamin ustny).

Żywice celulozowe

Żywice celulozowe obejmują nitrocelulozę, metylocelulozę itp. Nitroceluloza (azotan celulozy) otrzymywana jest przez działanie kwasu azotowego na bawełnę lub celulozę drzewną. Roztwory nitrocelulozy w rozpuszczalnikach z dodatkiem plastyfikatorów, a niekiedy również innych żywic (np. alkidowych), stanowią tzw. lakiery nitrocelulozowe. W budownictwie są mało stosowane (opinie o programie).
Etery celulozy jak metyloceluloza (produkt reakcji alkalicelulozy z chlorkiem metylu) lub karboksymetyloceluloza (produkt reakcji alkalicelulozy z solą sodową kwasu chlorooctowego) stanowią produkty rozpuszczalne w wodzie. Stosowane są jako stabilizatory i zagęszczacze przy wyrobie farb emulsyjnych oraz jako spoiwo do tzw. farb klejowych niegnilnych, które mogą być stosowane w budownictwie na świeże tynki.

Żywice epoksydowe otrzymuje się przez reakcję epikochlorhydryny z dwufenylopropanem w ośrodku alkalicznym jako żywice stałe lub lepiki o konsystencji gęstego syropu. Produkowane są w kraju pod nazwą Epidian. Wykorzystuje się je głównie jako wysokowartościowe kleje w technice lakierniczej; stanowią one podstawę tzw. lakierów, epoksydowych o dużej odporności na działanie czynników chemicznych i wysokich temperatur, oraz o doskonałej przyczepności do wszystkich podłoży.

Stosuje się je jako zestawy dwuskładnikowe. Drugi składnik to tzw. utwardzacz najczęściej poliaminowy, umożliwiający na drodze dalszej polimeryzacji żywicy schnięcie jej na zimno lub w podwyższonej temperaturze. Lakiery te w budownictwie służą również do pokrywania podłóg betonowych w celu podwyższenia ich odporności chemicznej i przeciwdziałania pyleniu (segregator aktów prawnych).

Poliestry nienasycone. Oprócz tzw. poliestrów nasyconych, tj. produktów polikondensacji nasyconych kwasów wielozasadowych z nasyconymi alkoholami wielowodorowotlenowymi, stosowanych na dużą skalę w przemyśle farb i lakierów pod nazwą żywic alkidowych (patrz wyżej), coraz większą rolę zaczynają odgrywać produkty polikondensacji nienasyconych kwasów wielozasadowych (posiadających podwójne reaktywne wiązania) z tymi alkoholami.

Produkty te mają zdolność reagowania (kopolimeryzacja) z substancjami posiadającymi podwójne (nienasycone) wiązania, np. ze styrenem, na skutek czego utwardzają się (promocja 3 w 1).