Akcja rozbijania strug wody

Akcja rozbijania strug wody niekoniecznie musi się koncentrować na końcu płyty (program uprawnienia budowlane na komputer). Zęby mogą być ustawione także bezpośrednio przed progiem, w jednym rzędzie lub w 2, a nawet w 3 rzędach; wtedy rozmieszcza się je w rzucie poziomym mijankowo. Kształt i wielkość zębów są dobieranę bardzo rozmaicie i w zasadzie wymiary ich oraz sposób rozmieszczenia powinny być weryfikowane na modelach hydraulicznych tak, aby zapewniały minimum rozmyć w dnie rzeki poza płytą (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przekrój jazu, w którym korona, ściana spadowa i płyta wyłożone są licówką kamienną, zaś próg dolny.
Narożniki szykany zaleca się wykonywać z zaokrągleniem r = 5 cm lub ze skosami ok. 4X4 cm; w przypadku wody obciążonej rumowiskiem narożniki powinny być zbrojone kątownikami 80X80X10 mm, zaś przy intensywnym ruchu rumowiska wleczonego (co zwłaszcza zdarza się na potokach górskich) ściany czołowe opancerza się płytami żeliwnymi lub blachami stalowymi.
Szykany, zwłaszcza przy większych spadach, są czasami rozstawione w 2 rzędach i bywają projektowane z obrysem ściany czołowej w postaci wklęsłego łuku. Tendencją jest w tym przypadku zrealizowanie warunków dla wytworzenia powrotnych strumieni wody, analogicznie jak przy profilu prof. Sielskiego (uprawnienia budowlane).

Przy jazach bez zamknięć światło otworów może być dowolnie wielkie i nie ma żadnych argumentów natury hydraulicznej, żeby je dzielić filarami na przęsła; może to być celowe jedynie wtedy, gdy nad przelewem ma być umieszczony most lub kładka służbowa. Wybór rozpiętości przęseł zależy w tym przypadku jedynie od względów ekonomicznych streszczających się w znanej zasadzie, że koszt mostu wypada minimalny wtedy, gdy koszt filara jest równy kosztowi konstrukcji nośnej jednego przęsła.
W tego rodzaju przypadkach jest wskazane dawanie przęseł raczej niewielkich oraz ograniczenie szerokości konstrukcyjnej filarów do wymiarów niezbędnych dla umieszczenia podpór mostowych. Szerokość filarów można orientacyjnie wyznaczać z formuły (program egzamin ustny).

Podział filarów

Sytuacja ulega radykalnej zmianie przy jazach z zamknięciami, gdy filary stają się zasadniczym elementem budowli wodnej, tworząc rozgraniczenie przęseł obsługiwanych oddzielnymi urządzeniami; niezależnie od tej roli mogą one oczywiście służyć jednocześnie jako podpory mostów drogowych lub kolejowych, kładek roboczych oraz specjalnych konstrukcji stanowiących pomosty do podtrzymywania torów jezdnych dźwigów, obsługujących dany stopień (opinie o programie). Ze względu na konstrukcję zamknięć jazowych filary można podzielić na kilka grup. Do pierwszej zalicza się filary obsługujące zamknięcia takiego typu, gdzie zamknięcia poruszają się pionowo lub prawie pionowo po torach umieszczonych we wnękach filarów, a więc dla jazów zastawkowych, zasuwowych i walcowych. W systemie tym siła parcia wody przenosi się więc z zasuw na filary.

Do drugiej grupy można zaliczyć filary jazów segmentowych; czasami są one wykonywane również z wnękami, częściej jednak bez wnęk, zaś oparcie nóg segmentów realizuje się przeważnie na konstrukcjach typu wspornikowego wypuszczonych z bocznych ścian filara. Siła parcia wody jest więc także przenoszona na filary, jednak w sposób odmienny niż przy jazach zasuwowych (segregator aktów prawnych).
Do trzeciej grupy zalicza się filary jazów klapowych. Filary te stanowią boczne obramowania klap, jednak z reguły nie przenoszą sił od parcia wody, które przekazują się na korpus jazu. Zaliczamy tu filary wszystkich systemów jazów klapowych, sektorowych, bębnowych i dachowych.

Wreszcie do czwartej grupy można zaliczyć filary jazów kozłowych, które przenoszą tylko nieznaczną część sił od parcia wody, natomiast muszą być zaopatrzone we wnęki, umożliwiające składanie kozłów (promocja 3 w 1).
Znaczna część jazów oprócz zasadniczych zamknięć roboczych ma zamknięcia remontowe, zakładane w przypadku konieczności naprawy zamknięć głównych.