Blog
Belkowanie kierownicy
W artykule znajdziesz:
Belkowanie kierownicy
Im większe jest prawdopodobieństwo zetknięcia się statku z budowlą i im statek jest delikatniejszy, tym gęstsze musi być belkowanie kierownicy. Przy śluzach i przystaniach promów są one zwykle opierzone dyliną, jak również stosuje się przy nich często wyżej wspomniane podparcie sprężyste (program uprawnienia budowlane na komputer).
Kierownice zastosowane na przystani promowej w Amsterdamie.
Tworzą one łożysko dla dwu stanowisk dla promów i składają się z 3 części: z kierownicy wewnętrznej między stanowiskami i z 2 kierownic zewnętrznych. Podstawę ich stanowią rzędy stalowych pali rurowych (mannesmannowskich) o 0 546 mm i 318 mm, połączonych u góry dwiema poziomymi kratownicami z dwu- teowników i blach łączących. Kraty służą do równomiernego rozłożenia na pale nacisków promu, wywieranych na kierownicę, oraz do podtrzymywania ramy odbojowej z twardego drewna (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Najbardziej wrażliwe na zderzenia ze statkiem są końce odwodne kierownic, tam też zgrupowano pale gęściej i o większych średnicach. Cieńsze pale umieszczono jako pośrednie. Wzdłuż czołowej ściany każdego stanowiska umieszczono ramy odbojowe zawieszone końcami na zgrupowaniach stalowych dwuteowników szerokostopowych typu Peine (uprawnienia budowlane)
Istotnym elementem pławy cumowniczej jest łańcuch kotwiczny, odpowiednio umocowany w dnie redy czy basenu i zakończony mocnym pierścieniem cumowniczym. Pierścień ten stanowi właściwe urządzenie cumownicze. W celu utrzymania go nad wodą, tak aby mógł spełniać swoje zadanie, umieszcza się go na małym pontonie kształtu walcowego lub gruszkowego, zwanym pławą, boją albo beczką.
Łańcuch, który musi mieć wymiary ogniw odpowiadające wymiarom łańcuchów kotwicznych największych przewidywanych statków, przechodzi najczęściej przez szyb w pławie, dzięki czemu ta ostatnia nie jest narażona na naprężenia, które mogłyby spowodować jej nieszczelność (program egzamin ustny).
Niektóre pławy są rozwiązywane w len sposób, że łańcuch kończy się pod pławą, która przebita jest mocnym prętem stalowym, u dołu zakończonym uchem do zaczepienia łańcucha, u góry zaś pierścieniem cumowniczym. Otwory w pławie, przez które przechodzi pręt, uszczelnione są gumą, przyciśniętą podwójnymi nakrętkami.
Ściany pławy
Pławy budowane są dziś z reguły ze stali, a ich średnica, zależnie od ciężaru pierścienia i łańcucha, waha się od 2 do 3 m. Wyporność pławy musi być tak obliczona, aby urządzenie mogło unieść nie tylko siebie i łańcuch, ale i siły pochodzące z łańcuchów czy lin okrętowych, nawet najcięższych, oraz ciężar jednego człowieka. W konstrukcji należy zwrócić przede wszystkim uwagę na niezawodną szczelność pławy. Pod tym względem lepsze są pławy spawane od nitowanych (opinie o programie).
Ściany pławy otacza się zwykle pierścieniem drewnianej odbojnicy, nigdy bowiem nie jest wykluczone najechanie na pławę przez statek.
Umocowanie łańcucha w dnie morza następuje albo za pomocą zwykłych kotwic, których w celu przeniesienia ciągnień z różnych kierunków musi być co najmniej trzy, albo. co jest bardziej wskazane, za pomocą płyt stalowych lub bloków żelbetowych o odpowiednim ciężarze, położonych na dnie (segregator aktów prawnych).
Elementy te, zwane martwymi kotwicami powinny być ciężkie. Niektóre z nich osiągają ciężar 5 tys. kG i więcej. Płyty od dołu są zwykle nieco wklęsłe, co rzekomo umożliwia „przyssanie się” ich do dna.
Dobre wyniki uzyskuje się również za pomocą śrubowych zakończeń łańcucha, wkręcanych w dno. Śruby o średnicy 1,0-1,5 m, zapuszczone na 2 do 4 m w dno, przeniosą ciągnienie od największych statków. Wśrubowuje się je za pomocą specjalnej żerdzi stalowej, którą się potem odkręca. Niezbędna jest zwykle przy tym pomoc nurka.
Najnowszym typem martwych kotwic, a ściśle kotwi dennych, są pale stalowe ze stali nierdzewnej o średnicy ok. 10 cm wbijane lub w inny sposób wprowadzane w dno. Dolne końce tych pali rozrywa się i rozchyla przez doprowadzenie do eksplozji małych ładunków materiałów wybuchowych. Dodatkowym efektem wybuchu jest zagęszczenie gruntu w okolicy końca pala i zwiększenie jego wytrzymałości na ścinanie, a także wzmocnienie materiału pala w „ostrzu” i „wąsach” (promocja 3 w 1).
Najnowsze wpisy
Określenie granic działki geodezyjnie to staranny proces identyfikacji oraz zaznaczenia kluczowych punktów granicznych danego terenu. To stanowi istotny element w…
Obiekt małej architektury to niewielki element architektoniczny, który pełni funkcję praktyczną, estetyczną lub symboliczną w przestrzeni publicznej lub prywatnej. Mała…
53 465
98%
32