Cięcie lasu

Ponieważ zabiegów technologicznych ułatwiających i przyśpieszających prace nie można odnosić tylko do obróbki i przeróbki, lecz także do ścinki i karczowania lasów, dlatego omówimy wszystkie zabiegi technologiczne, oraz narzędzia i maszyny, znajdujące zastosowanie zarówno przy pracy w lesie, jak i w zakładach przemysłu drzewnego (program uprawnienia budowlane na komputer).
Cięcie lasu i wyróbka drewna w ujęciu technologicznym obejmuje szereg czynności związanych z obaleniem pewnej ilości drzew i wyrobienia z nich pewnych sortymentów przy wprowadzeniu do pracy jak najwięcej i najbardziej zmechanizowanych środków.

Pod pojęciem cięcia i wyróbki w szerszym znaczeniu należy rozumieć pewien system organizacyjno-gospodarczy, mający za zadanie zaopatrzenie kraju w potrzebny surowiec z równoczesnym dążeniem do podniesienia warunków zarówno hodowlano-ochronnych, jak i techniczno-gospdarczych lasu (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Tłumacząc to na język praktyczny, można powiedzieć, że cięcie ma pełne uzasadnienie wtedy, gdy przynosi nie tylko korzyści użytkującemu, lecz również wpływa dodatnio na las.
Ponieważ cięcie i wyróbka obejmują szereg czynności opartych na elementach techniczno-gospodarczych, dlatego każde cięcie i wyróbka winny być oparte na szczegółowo opracowanym planie, uwzględniającym wszystkie czynniki pracy, jak również całość gospodarstwa leśnego. Trudno sobie wyobrazić organizację pracy w lesie bez znajomości istniejących warunków w lesie, w którym ma się prowadzić cięcie i wyróbkę (uprawnienia budowlane).

Dalej wyłania się pytanie, kto ma organizować i prowadzić cięcia?
Dla lasu jest obojętnie, czy pobór drewna będą przeprowadzały czynniki hodowlano-ochronne, czy też czynniki zajmujące się zaopa}- trzeniem kraju w surowiec drzewny, czy też ośrodki zużywające bezpośrednio surowiec drzewny (program egzamin ustny).

Wartości cyfrowe

W wypadku zachowania zasady, że las nie może cierpieć skutkiem jego użytkowania, należy ścinkę poddać ścisłej kontroli hodowców. Kontrola, by las przy wykonywaniu robót nie doznał szkód, jest łatwa przy prowadzeniu cięć zrębami czystymi, trudna jest natomiast kontrola w wypadku prowadzenia gospodarki przerębowej, lub wtedy gdy chodzi o pobór z lasu pewnych sortymentów (opinie o programie). Ta sprawa komplikuje się często przez tendencje pobierającego użytek do oszczędzania czasu i pieniędzy jako podstawy jego kalkulacji finansowych.

Drwale lub wozacy np. niewyszkoleni i nie zdający sobie sprawy ze znaczenia dokładności wykonywanej pracy, a nastawieni na ilościowe wykonanie pracy, mogą wyrządzić w lesie duże szkody. Niezależnie o tego, kto będzie prowadził roboty w lesie, zawsze jest potrzebny robotnik sumienny, znający się na pracach w lesie, obeznany z metodami pracy i wymaganiami lasu. Możność zatrudnienia stałych robotników istnieje wtedy, gdy są większe powierzchnie lasu, lub gdy istnieje możność przerzucania robotników tam, gdzie istnieje potrzeba ich zatrudnienia (segregator aktów prawnych).

Wydajność pracy zależy od mechanizacji, racjonalizacji i wyszkolenia robotników. Wydajność pracy w lesie jest ponadto uwarunkowana szeregiem czynników, jak np. gatunek, grubość, ugałęzienie drzewa, zwarcie, konfiguracja terenu, rodzaj wyrabianego sortymentu, narzędzia pracy, zamiłowanie robotników do wykonywanej pracy, pomysłowość, rodzaj gospodarstwa leśnego itp. Dość trudno jest ustalić wartości cyfrowe co do wydajności pracy robotnika w lesie jako podstawy norm wydajności, tym bardziej, że prócz wyżej wymienionych czynników praca jest zróżnicowana ze względu na rodzaj wykonywanych czynności w wypadku stosowania podziału pracy. Innego wysiłku wymaga np. praca siekierą lub piłą niż układanie kupek gałęziowych.

Organizacja sił roboczych i organizacja pracy ma wpływ nie tylko na samą ścinkę, wyróbkę i wywózkę pod względem ilościowym i jakościowym, lecz także na ochronę i hodowlę lasu, czego dowodem może być np. uszkadzanie drzewostanów przy ścince, wyróbce i wywózce drewna (promocja 3 w 1). Dlatego też plan cięć winien być opracowany w szczegółach aż do przydzielenia rodzaju pracy poszczególnemu robotnikowi z uwzględnieniem zdolności, zamiłowania i specjalizacji robotnika.